گوش دادن مهارتی متفاوت با شنیدن و مهمتر از صحبت کردن

به گزارش مجله یک کامپیوتر، یک روان سنج و مدرس دانشگاه در استان یزد با بیان این که مهارت گوش دادن بسیار مهمتر از مهارت صحبت کردن است، از ضعف جوانان در مهارت گوش دادن می گوید.

گوش دادن مهارتی متفاوت با شنیدن و مهمتر از صحبت کردن

به گزارش خبرنگاران، سمیه کهدویی با اشاره به اهمیت دوران جوانی در گذراندن دوره های بعدی زندگی، اظهار می نماید: اگر بحران جوانی به خوبی سپری نگردد، فرد را در سنین بعدی نیز دچار مشکل می نماید و لازمه گذر از این بحران، آموزش مهارت هایی است که مهارت های ارتباطی بخشی از آن را تشکیل می دهد.

وی که در دومین سلسله نشست های آموزشی مهارت های ارتباطی جوانان با موضوع گذر از بحران جوانی، صمیمیت در انزوا سخن می گوید، خودشناسی را بر شناخت دیگران مقدم می داند و تصریح می نماید: انسان خواسته یا ناخواسته در محیطی اجتماعی زندگی می نماید به طوری که 75 درصد دوران زندگی خود را در حال برقرار کردن ارتباط با دیگران می گذراند لذا برقراری ارتباطی موثر در زندگی فرد به ویژه جوانان بسیار حامز اهمیت است.

این مدرس دانشگاه با بیان این که عدم برقراری ارتباط موثر در جوانان زمینه ساز مسائل عدیده ای است، می گوید: استرس و فشارهای روانی، انزوا و تنهایی، خشم و تعارض، ناکامی در ارضای نیازها، آسیب پذیری در برابر دیگران و اعتماد به نفس پایین از مسائلی است که جوانان را تهدید می نماید.

وی مهارت های گوش دادن و صحبت کردن را از نیازهای برقراری یک رابطه موثر می خواند و اظهار می نماید: گوش دادن مهارتی است که متاسفانه در جوانان کمتر وجود دارد، در حالی که گوش دادن مهمترین مهارتی است که یک جوان باید برای برقراری یک رابطه موثر بیاموزد و تفاوت آن را با شنیدن درک کند چرا که حتی از صحبت کردن نیز اهمیت بالاتری دارد.

کهدویی با بیان این که در هنگام گوش دادن فرد باید ذهنی آماده و به دور از دغدغه ها، تلاطم های فکری و جهت گیری های ذهنی داشته باشد، عنوان می نماید: پس از تمرکز روان شناختی ذهن، واکنش های فیزیکی بدن در مقابل فرد صحبت کننده اهمیت می ابد چرا که یک مخاطب فعال بیش از آن که بخواهد مداخله کند و حرف بزند، گوش می دهد.

وی صحبت کردن را مهارت مهم دیگری در برقراری ارتباط عنوان و با بیان این که در این مهارت توجه به مفاهیم کلام و استفاده از واژگان مناسب اهمیت دارد، خاطرنشان می نماید: کلمات در ذهن مخاطب تاثیرگذار هستند لذا کلمات دارای بار معنایی مثبت باید جایگزین کلمات دارای بار عاطفی و معنایی منفی شوند.

این روان سنج، گروه های ارتباطی پرخاشگرانه و سلطه جو را از روابط ارتباطی ناسالم برمی شمارد و می گوید: متاسفانه این قبیل افراد که تفاوت هایی در نوع رابطه شان وجود دارد افرادی خواستار کنترل و تسلط بر افراد هستند و انتظارات بالایی از افراد دارند.

وی رفتار پرخاشگرانه را نوعی رفتار خودخواستاره می خواند و بیان می نماید: در این نوع رابطه، فرد به صورت علنی خواسته های خود را مطرح می نماید، رقابت را به رفاقت ترجیح می دهد، تن صدای بالایی دارد، مسخره کردن و تحقیر کردن در کلامش مشاهده می گردد و همواره حق را به خود می دهد.

کهدویی در خصوص رفتار سلطه جویانه نیز تصریح می نماید: در این رابطه نیز فرد، خودخواستاره در تمسک دریافت خواسته های خود است، با این تفاوت که از روش هایی زیرکانه و پنهان مانند جلب محبت، القای حس عذاب وجدان و محبت کردن بهره می برد که به نوعی پرخاشگری منفعل شناخته می گردد.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 8 آبان 1398 بروزرسانی: 27 فروردین 1399 گردآورنده: 1com.ir شناسه مطلب: 14102

به "گوش دادن مهارتی متفاوت با شنیدن و مهمتر از صحبت کردن" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گوش دادن مهارتی متفاوت با شنیدن و مهمتر از صحبت کردن"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید