21 فیلم جنگی برتر قرن 21 - مجله یک کامپیوتر

فیلم سازان عصر فعلی، مانند اسلافشان در زمانه جنگ ویتنام دل خوشی از سیاستمداران نداشتند. اما برخلاف آن ها کوشش می کردند سربازان را نه مانند ماشین کشتار، بلکه قربانیانی ببیند که ناخواسته از زن و زندگی و عشق دور شدند تا خوشبختی را در جای دیگری بجویند. آن ها برای نشان دادن این نگاه خود فقط به تصویرگری دو جنگ افغانستان و عراق بسنده نکردند بلکه زاویه دید خود را تا جنگ های دنیای هم توسعه دادند.

دیگر مهم نبود که سرباز در کدام میدان و در چه زمانی جنگیده است. او قربانی محض سیاست ورزان کشورش بود و باید این درد را تا سرانجام عمر بر دوش خود حمل می کرد. چنین زخمی، خانواده و در نتیجه کل جامعه را تحت الشعاع قرار می داد و باعث ایجاد معضلات اساسی اجتماعی و سیاسی می شد. در چنین زمانه ای وظیفه فیلم ساز در قبال کشور تاباندن نوری روشنگر بر این بخش زندگی آمریکایی بود تا نگذارد همه چیز به وسیله رسانه ها از بین برود و داستان های حقیقی بازگو نشوند.

اما این لیست فقط شامل فیلم های آمریکایی نیست. سینماگران کشورهای دیگر در این پهنه کره خاکی هم بیکار نبودند. ولی انگار در یک پیمان دسته جمعی آن ها هم کوشش داشتند که با تمرکز بر انسان و مسائلش جنگ را روایت نمایند. گرچه تمایل اروپاییان به جنبه های انسانی نبردها و شکل ترسیم واقع گرایانه دردها بیشتر است اما در کل روینمودها مشابه است.

برای انتخاب فیلم های این لیست کوشش شده تا انتخاب ها با مؤلفه های ژانر جنگی بخواند؛ به این معنا که بخشی از فیلم حتما باید در میدان نبرد شکل بگیرد و داستان صرفا با موضوع زندگی سربازان پس از گذراندن دوران جنگ نباشد. موضوع دیگری که در انتخاب فیلم ها لحاظ شده، شکل گیری گره های داستانی یا گره گشایی ها در میدان نبرد است. در چنین حالتی می توان یک فیلم را ذیل ژانر جنگی قرار داد، وگرنه با فقط با درامی روبرو هستیم که به مسائل جامعه پس از یک جنگ تمام عیار می پردازد.

21. جارهد (Jarhead)

• کارگردان: سم مندس
• بازیگران: جیک جلینهال، پیتر سارسگارد، کریس کوپر
• محصول: 2005، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 61٪

سم مندس بعد از دو تجربه پیروزی که با ساختن فیلم هایی مانند زیبایی آمریکایی (American beauty) و جاده ای به سوی تباهی (road to perdition) به دست آورد و تجربه کردن سینمای ملودرام و گنگستری، در سال 2005 روایتی از نیروی تفنگداران دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا ارائه کرد. نام فیلم هم اصطلاحی است که اشاره به همین نیروها دارد پس قابل ترجمه کردن نیست.

فیلم جارهد بر اساس یک داستان واقعی است و سکانس ابتدایی آن بلافاصله مخاطب را به یاد شاهکار استنلی کوبریک یعنی غلاف تمام فلزی (full metal jacket) می اندازد. در ادامه مندس سعی می نماید تا پوچی جنگ را به وسیله زیر سؤال بردن دخالت آمریکا در جنگ خلیج فارس به نمایش گذارد. مندس آشکارا سیاست های دولت های غربی برای ورود به جنگ های خاورمیانه را در پرتو کوشش برای دست اندازی به چاه های نفتی می بیند که ثروت سرشاری را روانه این کشورها می نماید.

اما آن زخمی که التیام نمی یابد بر تن رنجور سربازانی وارد می شود که تنها گناهشان ساده لوحی آن ها است؛ اشتیاق برای شرکت در جنگی که متعلق به آن ها نیست، اما سربازان در ابتدای فیلم برای ورود به آن سر و دشت می شنمایند. چنین رویکردی را می توان به وضوح در مونولوگ های شخصیت اصلی دید؛ جایی که از تمام نشدن جنگ در درون خود و هم قطارانش می گوید.

سوافورد تصمیم می گیرد تا به ارتش بپیوندد. او در ابتدا برای شرکت در این جنگ و آنچه که دفاع از ارزش های آمریکا می داند شور و شوق فراوان دارد. اما با حضور در حوالی خلیج فارس یأس و پوچی جنگ را احساس می نماید. در این میان فرمانده او را به مأموریتی می فرستد. اما …

20. پرچم های پدران ما (Flags of our Fathers)

• کارگردان: کلینت ایستوود
• بازیگران: رایان فیلیپس، جس بردفورد
• محصول: 2006، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.1 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 73٪

کلینت ایستوود فیلم را بر اساس کتابی ساخته که به عملیات جزیره ایووجیما در خلال جنگ دنیای دوم در اقیانوس آرام می پردازد. فیلم نقد آشکاری است بر زندگی هدر رفته جوانان خام و بی تجربه حین شرکت در یک جنگ. مرکز ثقل داستان عکس معروفی است که سربازان حین بالا بردن پرچم آمریکا گرفته اند؛ عکسی که سال ها به اسم نمادی از دلاوری های جوانان آمریکایی برای حفظ ارزش های آمریکایی شناخته می شده و رسانه ها آن را مظهر غرور سربازان آمریکایی می دانسته اند.

ایستوود با پرداختی واقع گرایانه و دوری جستن از هیجانات جنگ، روی دیگر سکه زندگی و افتخارات سربازان را نشان می دهد. آن ها مجبورند داستان جعلی خبرگزاری ها را بپذیرند و دم نزنند تا باورهای مردم خراب نشود. ایستوود در چنین قابی بساطی می گستراند که در آن سربازان قربانی اند اما ناخواسته نقش قهرمانان را بازی می نمایند. او برای اینکه این روایت خود را قابل باور کند و مخاطب بدون پیش فرض به دیدنی اثر بنشیند، از بازیگران گم نامی استفاده نموده که هیچ سابقه ی خاصی در سینما نداشتند.

فیلم پرچم های پدران ما نبرد جزیره ایووجیما را از دید سربازان آمریکایی به نمایش می گذارد. ایستوود دنباله ای بر آن ساخت تا این بار همان نبرد را از دید ژاپنی ها به تصویر بکشد. فیلمی که در همین لیست به آن اشاره خواهد شد.

گروهی از سربازان آمریکایی در خلال جنگ دنیای دوم بعد از یک نبرد خونین وارد جزیره ایووجیما می شوند تا پرچم آمریکا را به اهتزاز در آورند. عکسی از این لحظه ثبت می شود و بلافاصله به اسم تصویری از دلاوری سربازان مورد قبول مردم قرار می گیرد. عکسی حماسی که داستان مفصلی پشت خود دارد که منطبق بر داستان سرایی رسانه ها نیست …

19. خشم (Fury)

• کارگردان: دیوید آیر
• بازیگران: برد پیت، شیا لابوف
• محصول: 2014، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.6 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 76٪

فیلم برداری رومن واسپانوف و کارگردانی خوب دیوید آیر باعث شده تا این نزدیک به دو ساعت نبرد نفس گیر، خسته نماینده نشود. داستانی که در یک اقیانوس تمام نشدنی از گل و لای و خون و خشونت می گذرد و مرارت های گروهی از سربازان خدمه یک تانک را روایت می نماید که هیچ فرصتی برای استراحت کردن ندارند. آن ها خوب می د انند که در این نبرد فقط اتکا به قدرت و توانایی های خودشان است که باعث زنده ماندشان می شود.

برد پیت در نقش مردی که وظیفه حفاظت از جان سربازانش را دارد خوش می نشیند و فضای کلاستروفوبیک درون تانک به خوبی منتقل می شود. دیوید آیر و بازیگران چنان این صحنه ها را ساخته اند که جنون و درگیری بیرون از تانک هم اثر گذار می شود. دیگر دستاورد آیر این است که پیروز می شود تا تانک را از یک سلاح جنگی ، تبدیلل به شخصیتی مرکزی کند. گویی این تانک از خود جان دارد و رنج می کشد و سعی می نماید نفس نفس زنان از میان گل و لای عبور کند. بخشی از این توفیق به پرداخت درست آدم ها باز می شود به گونه ای که مخاطب در سرتاسر فیلم نگران احوال آن ها است.

کمتر فیلم آمریکایی به سختی های جنگ دنیای دوم در اروپا پس از آزادسازی پاریس پرداخته است. دیوید آیر و همراهانش با ساخت این فیلم به خوبی نشان می دهند که نبردی طاقت فرسا تا پشت دروازه های برلین ادامه داشته است.

در اواخر جنگ دنیای دوم، سرهنگ واردَدی و گروهی از سربازان شامل پنج نفر خدمه تانک به مأموریتی اعزام می شوند که معین نیست بتوانند به سلامت از آن بازگردند …

18. دوازدهمین مرد (12th Man)

• کارگردان: هارالد زورات
• بازیگران: توماس گولستاد، جاناتان ریس میرز
• محصول: 2017، نروژ
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.4 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 86٪

از همان سکانس اول، ادای دین فیلم ساز به شاهکار استیون اسپیلبرگ یعنی نجات سرباز رایان (saving private ryan) معین است. او سعی می نماید سکانس ابتدایی آن فیلم مفخم را که به نبرد نورماندی اختصاص دارد، در یک مقیاس کوچک تر بازسازی کند. دوازدهمین مرد روایت سفر اودیسه وار یک مرد و کوشش او برای نجات مردم کشورش از شر جنایت ها آلمان نازی است. با به هم ریختن اوضاع این حمله به فراری همه جانبه تبدیل می شود. فراری که قهرمان داستان در ابتدا آن را یک ننگ می داند و از شکست دلخور است. اما آنچه که در ادامه به وقوع می پیوندد برای او و مردم کشورش قابل باور نیست.

نکته مثبت فیلم حضور یک هماورد مخوف و قابل برای قهرمان داستان است. یک افسر باهوش آلمانی که در کار خود مهارت دارد و کوشش می نماید قهرمان را دستگیر کند. بازی موش و گربه این دو سبب می شود تا ریتم فیلم از بین نرود و مخاطب نگران سرگذشت شخصیت اصلی شود.

جدال دائمی مرد با سرزمین یخ زده نروژ و جراحت های پیاپی او، تصویری مسیحایی از وی می سازد. گویی او آمده تا مانند مسیح با تحمل مصائب فراوان گناه مردمانش را بر دوش خود حمل کند. این مصائب آن قدر طاقت فرسا است که فقط کسی با قدرتی فراطبیعی از پس آن بر می آید.

دوازدهمین مرد فیلم معروفی در ایران نیست اما اگر تمایل دارید با تصویری پر هیجان و در عین حال پر از تعقیب و گریز روبرو شوید، دیدنی آن را از دست ندهید.

فیلم روایت واقعی فرار سربازی نروژی از دست نیروهای اشغال گر آلمان نازی در زمان جنگ دنیای دوم است. سرباز پس از شکست مأموریتش در همان ابتدای فیلم، باید هر طور شده خاک کشور نروژ را ترک کند و به انگلستان بازشود …

17. تنها بازمانده (Lone Survivor)

• کارگردان: پیتر برگ
• بازیگران: مارک والبرگ، امیل هرش، بن فاستر
• محصول: 2013، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.5 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز:75٪

فیلم تنها بازمانده اثر اقتباسی دیگری در این لیست است. روایت زندگی سربازانی در سرزمین های بدوی افغانستان که مردمانش پیوند نزدیکی با با گروه طالبان دارند و همین تفاوت قایل شدن میان دوست و دشمن را سخت می نماید. فیلم تصویری از جامعه ای ارائه می دهد که تنها غریبه های آن سربازان آمریکایی هستند. دست گذاشتن روی چنین موضوع حساسی سؤالی اساسی را مطرح می نماید: آیا حضور سربازان آمریکایی در دل این فرهنگ امری منطقی است؟

تنها بازمانده همان قدر به سینمای جنگی تعلق دارد که سینمای بقا؛ به این معنا که شخصیت اصلی با وجود گیر افتادن در یک برهوت بی پایان، باید راهی برای زنده ماندن پیدا کند. جدال با این طبیعت وحشی و کنار آمدن با آنچه که بر این مرد گذشته در کنار استفاده درست از دوربین روی دست و ضرباهنگ بالا، تنش و هیجان را به خوبی به مخاطب منتقل می نماید.

با وجود بهره مندی از حضور بازیگرانی سرشناس، فیلم ساز در جستجوی این نیست تا فیلمی عظیم مطابق معیارهای هالیوود بسازد؛ او محدوده کوچکی را انتخاب نموده و داستان خود را درون آن به روانی تعریف می نماید. چنین انتخابی از سر آگاهی او می آید. چرا که تنها بازمانده داستان زندگی مردی است که باید با عواقب کارهای اشتباه دیگران روبرو شود تا بتواند جان خود را نجات دهد.

گروهی از سربازان آمریکایی قصد دارند تا عملیاتی به نام بال های سرخ را به انجام رسانند. هدف مأموریت کشتن و از پا درآوردن یکی از رهبران طالبان است. اما از همان ابتدا با اختلال در سیستم رادیویی همه چیز اشتباه پیش می رود. تا اینکه …

16. تندر استوایی (Tropic Thunder)

• کارگردان: بن استیلر
• بازیگران: بن استیلر، تام کروز، رابرت داونی جونیور، جک بلک
• محصول: 2008، آمریکا، آلمان و انگلستان
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 82٪

تنها فیلم کمدی لیست. تندر استوایی سعی در هجو ژانر جنگی دارد و از پس این کار خوب بر می آید. حضور بازیگران سرشناس در کنار کارگردانی خوب بن استیلر و تصویر متفاوتی که از تام کروز و رابرت داونی جونیور ارائه می دهد، دیدنی فیلم را لذت بخش می نماید.

از سوی دیگر تندر استوایی رویه سینمای آمریکا در ساختن فیلم های جنگی را هم دست می اندازد. گروهی بازیگر قصد دارند به جوهر واقعیت برسند تا بتوانند فیلمی جنگی را به درستی بازی نمایند اما حضور آن ها در سرزمین های آسیای شرقی با سو تفاهم و درگیری همراه می شود. حال این بازیگران به جای اینکه از نقش خود خارج شوند، با حماقت محض شرایطی را به وجود می اورند که توان مقابله با آن را ندارند.

حین دیدنی فیلم به سختی می توانید تشخیص دهید که تام کروز نقش چه شخصیتی را بازی می نماید. حضور او در نقشی کمدی با یک گریم سنگین و هم چنین خل بازی های مداوم او، یکی از برگ های برنده فیلم است. اما برگ برنده اصلی فیلم جسارت بن استیلر در کارگردانی فیلم است. او را بیشتر به اسم بازیگری توانا در پرداخت نقش های کمدی می شناسیم ولی پس از دیدنی تندر استوایی متوجه توانایی های او در کارگردانی هم خواهیم شد.

گروهی بازیگر که قرار است در یک فیلم جنگی بازی نمایند، به وسیله کارگردان فیلم به جنوب شرقی آسیا فرستاده می شوند تا با نقش خود بیشتر آشنا شوند. آن ها تا چشم باز می نمایند خود را در میان نبردی واقعی با قاچاقچیان مواد مخدر می بینند …

15. نامه هایی از ایووجیما (Letters from Iwo Jima)

• کارگردان: کلینت ایستوود
• بازیگران: کن واتانابه، کازوناری نینومیا
• محصول: 2006، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.9 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 91٪

مانند فیلم پرچم های پدران ما به نبرد جزیره ایووجیما در زمان جنگ دنیای دوم می پردازد. اما کلینیت ایستوود این بار فیلم را از زاویه دید ژاپنی های مدافع روایت می نماید. بنابراین زبان فیلم به تمامی ژاپنی است و خبری از نیروهای آمریکایی در میان شخصیت های اصلی نیست. از این بابت نامه هایی از ایووجیما آن روی سکه فیلم پرچم های پدران ما است.

فیلم بر اساس نامه هایی که از سربازان آن نبرد شوم به جا مانده ساخته شده است و کوشش می نماید به واقعیت متعهد باشد. به همین علت است که خبری از نشان دادن چهره ای ضد انسانی از سربازان ژاپنی نیست. این درست که کارگردان آمریکایی است اما کلینت ایستوود نگاه انسانی خود را برای نمایش زندگی این مردمان کنار نمی گذارد؛ موردی که تصور آن در نیم قرن پیش ممکن نبود.

دلاوری سربازان ژاپنی با وجود اینکه از مرگ خود و شکست قریب الوقوع ارتش اطلاع دارند، دل هر مخاطبی را به درد می آورد. آن ها تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند پا پس بکشند و به نقل از فرمانده خود قول داده اند تا تصرف جزیره ایووجیما را به عقب بیاندازند. در چنین بستری کارگردان این مرگ آگاهی را به درستی ترسیم می نماید تا در سرانجام علاوه بر دیدنی نبرد هایی با شکوه، از نمایش جان فشانی این سربازان به پوچی جنگ پی ببریم.

سازندگان در کوشش هستند تا یک کابوس تمام نشدنی را به تصویر بکشند؛ کابوسی که فقط با فزونی سربازان آمریکایی سرانجام خواهد یافت. دست گذاشتن روی همین نقطه مهم ترین دستاورد فیلم است: دل سوزاندن برای مردانی که تنها در صورتی راحت خواهند شد که کشته شوند.

داستان نبرد ایووجیما از دریچه چشم سربازان ژاپنی. نبردی طاقت فرسا که لحظه ای فروکش نمی نماید و راوی آن سربازانی هستند که در مقابل چشمانشان، دوستان خود را یکی یکی از دست داده اند …

14. میدان مین (Land of Mine)

• کارگردان: مارتین زاندولیت
• بازیگران: رولاند مولر، میکل فلسگورد
• محصول: 2015، دانمارک و آلمان
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.8 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 92٪

نام اصلی فیلم زیر شن (under sandnet) است. اما چون در آمریکا با نام میدان مین اکران شده، ترجیح دادم از این نام استفاده کنم. چرا که در صورت تمایل به دیدنی فیلم، راحت تر به آن دسترسی پیدا خواهید کرد.

میدان مین روایت مهیبی برای بازگو کردن دارد؛ تصویر نیروی غالب دیروز که حال در صندلی مغلوب باید به سزای اعمالی که مرتکب شده برسد. انکار جنگ هیچ گاه قرار نیست تمام شود و تا زمانی که عطش انتقام وجود دارد، سایه سنگین آن وجود خواهد داشت.

کارگردان روایتش را بر زندگی کسانی متمرکز می نماید که باید میدان مینی را از بین ببرند و این یعنی نبرد دائمی برای زنده ماندن و رخ به رخ شدن با چهره ترسناک مرگ. در چنین چارچوبی فیلم ساز، وقایع را به شکلی رئالیستی پیش می برد تا مخاطب از نزدیک با شرایط سخت حاکم بر میدان مین روبرو شود. جدال لحظه به لحظه این سربازان و تنشی که از ترس منفجر شدن ناگهانی مین ها ایجاد می شود، سبب می شود تا گاهی دیدنگر چشمانش را از پرده بدزدد.

درگیری میان سربازان آلمانی و فرمانده دانمارکی مورد دیگری است که زمینه های انسانی فیلم را تقویت می نماید. میدان مین آن ها را قربانی شرایط حاکم بر میدان جنگ می داند و در صدد نیست تا تصویری هیولاوار از دشمن سابق ترسیم کند. شاید دیدنی فیلم برای مخاطب دل نازک سخت باشد اما اگر دل به دریا زدید و فیلم را دیدید، حتما از چیره دستی کارگردان شگفت زده خواهید شد.

پس از تسلیم آلمان در جنگ دنیای دوم، گروهی از اسرای آلمانی به وسیله مقامات دانمارکی به غرب کشور اعزام می شوند تا دو میلیون مینی را که آلمان ها در زمان جنگ در سواحل دانمارک به جا گذاشته اند، از بین ببرند …

13. 30 دقیقه پس از نیمه شب (Zero Dark Thirty)

• کارگردان: کاترین بیگلو
• بازیگران: جسیکا چستین، جیسون کلارک
• محصول: 2012، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.4 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 91٪

پس از یازدهم سپتامبر سال 2001 میلادی عظیمترین عملیات تعقیب و گریز برای یافتن یک انسان آغاز شد. نیروهای آمریکایی در صدد بودند تا هر جور شده اسامه بن لادن، رهبر القاعده را بیابند. فیلم کاترین بیگلو روایتگر این ماجرا است. پس سی دقیقه پس از نیمه شب همان قدر که متعلق به ژانر جنگی است به سینمای جاسوسی هم تعلق دارد.

نقطه قوت فیلم ترسیم سایه سنگین و شبح وار بن لادن بر سر عوامل آمریکایی است. گویی آن ها در یک جدال همیشگی با زمان، همواره یک قدم از او عقب هستند. این در شرایطی است که همه می دانیم اسامه بن لادن کشته شده. پس تعلیق و چگونگی پیدا کردن او جای غافلگیری را می گیرد و همین موضوع است که سی دقیقه پس از نیمه سب را به فیلمی پیروز تبدیل می نماید.

از سوی دیگر کوشش یک مأمور سازمان اطلاعاتی آمریکا برای کشف محل زندگی بن لادن در مرکز روایت فیلم قرار می گیرد. این مأمور تک رو و کله شق از زمان حمله به برج های دو قلو در جستجوی او بوده. ساختن این شخصیت پیچیده که انگار دغدغه دیگری ندارد ، دیگر نقطه قوت فیلم است. در چنین قابی روایت فیلم مانند فرایند حل یک معما به پیش می رود. چون مأموران آمریکایی باید یکی یکی سرنخ ها را کنار هم بگذارند تا بتوانند قطعات این پازل به ظاهر حل نشدنی را به درستی کنار هم قرار دهند.

سازمان اطلاعاتی آمریکا با موضوع مأمور زنی به نام مایا در کوشش است تا از محل اختفای رهبر القاعده یعنی اسامه بن لادن اطلاع پیدا کند. آن ها تمام کوشش خود را برای این کار انجام می دهند اما با گذشت زمان متوجه می شوند که این کار شدنی نیست. تا اینکه …

12. 1917

• کارگردان: سم مندس
• بازیگران: جورج مک کی، دین چارلز چپ من
• محصول: 2019، آمریکا و انگلستان
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 8.3 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 89٪

از معدود فیلم هایی که در این سال ها به جنگ دنیای اول و روایت های آن می پردازد. سم مندس این فیلم را با الهام از خاطره یکی از بازماندگان جنگ دنیای اول ساخته است. مندس و فیلم بردار افسانه ای او یعنی راجر دیکنز تصمیم گرفتند که فیلم را در قالب برداشت بلند بسازند و این مورد فرایند فیلم برداری را پیچیده کرد و سبب شد تا زمان فراوری فیلم بیش از حد معمول به درازا بکشد. گرچه چنین کوششی ارزشش را داشت، چرا که فیلم با تحسین منتقدین و مخاطب روبرو شد و بلافاصله در مراسم اسکار خوش درخشید.

کوشش یک تنه سربازی برای نجات جان یک گروه از مردان به سفری اودیسه وار از دل پلشتی های یک جنگ بی منطق تبدیل می شود. سرباز در تمام طول مدت فیلم یا در حال دویدن و فرار است یا در حال پنهان شدن. این نحوه روایت در کنار دوربین دینامیک دیکنز سبب شده تا با فیلمی روبرو شویم که یک لحظه از نفس نمی افتد و مخاطب را مجبور می نماید تا چشمان خود را از پرده بر ندارد.

اما آن چه که فیلم را از یک دستاورد تکنیکی فراتر می برد، کوشش کارگردان در نشان دادن شرایط سربازان در حین جنگ دنیای اول است. با وجود آن که فیلم در بیشتر مواقع فقط یک شخصیت مرکزی دارد اما پس زمینه آن سبب می سود تا مخاطب حتی از شیوه زندگی و طبقات اجتماعی سربازان حاضر در جنگ با خبر شود. چنین پرداختی است که باعث شده ساخت 1917 چنین زمان بر شود.

در اوج جنگ دنیای اول دو سرباز انگلیسی مأمور می شوند تا پیغامی را به یک گردان عظیم برسانند. آن ها باید به آن گردان خبر دهند که وارد تله مرگباری که به وسیله دشمن پهن شده نشوند. این در حالی است که باید از میان نیروهای دشمن بگذرند و زمان هم بر علیه آن ها است …

11. اسب جنگی (War Horse)

• کارگردان: استیون اسپیلبرگ
• بازیگران: تام هیدلستون، جرمی ارواین
• محصول: 2011، آمریکا و هندوستان
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.2 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 74٪

استیون اسپیلبرگ در سال 1998 میلادی با ساخت فیلم نجات سرباز رایان در بستر جنگ دنیای دوم، یکی از بهترین فیلم های تاریخ ژانر جنگی را تقدیم سینما کرد. در آن فیلم نجات جان یک انسان و بازگرداندن او نزد مادرش به سفری در باب کشف ریشه ها و ارزش های زندگی بشر تبدیل شد. فیلم اسب جنگی گرچه مانند آن شاهکار فیلم خوبی نیست اما روایت انسانی کارگردان از گرفتاری های سربازان با موضوع دردهایی که یک اسب تحمل می نماید، هنوز هم غافلگیر نماینده است.

اسپیلبرگ توانایی غریبی در تبدیل کردن یک فاجعه عظیم به یک روایت شخصی دارد. او این بار پا را حتی فراتر می گذارد و زندگی یک اسب و اهمیتش در زمان جنگ دنیای اول را در مرکز توجه قرار می دهد. نتیجه تبدیل به فیلمی می شود که دهشت حاکم بر آن فضای جهنمی و آن چه که بر انسان وارد می شود را به درستی ترسیم می نماید.

نگاه پدرانه فیلم ساز با غم خواری یک پیر دنیا دیده همراه است. پیری که حتی در تلخ ترین شرایط هم در پی روزنه ای است تا امید را بیابد. امیدی که از نزدیکی فرد فرد انسان ها سرچشمه می گیرد. این امید به تمامی در سکانسی که دو طرف درگیر کوشش هستند تا جان اسب را نجات دهند به خوبی هویدا است. گویی این ها جوانانی اند که هیچ دشمنی خونی با هم ندارند و این سیاست مداران هستند که آن ها را به جان هم انداخته اند.

یک جوان انگلیسی پس از آن که اسب مورد علاقه اش به وسیله ارتش به جنگ اعزام می شود، شرایط را تحمل نمی نماید و به همراه اسب به جنگ می رود. دیری نمی گذرد که هم اسب و هم جوان از انگلستان خارج می شوند و تمام اروپای در حال جنگ را پشت سر می گذارند …

10. جانوران بدون سرزمین (Beasts of No Nation)

• کارگردان: کری جوجی فوکوناگا
• بازیگران: ادریس آلبا، ابراهیم عطا
• محصول: 2015، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.7 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 92٪

این روزها پدیده ای تلخ به ویژه در کشورهای آفریقایی وجود دارد که با وجود جلوه های مهیبش کمتر مورد توجه قرار می گیرد و چندان به آن پرداخته نمی شود: پدیده ترسناک وجود کودک سربازها. فوکوناگا که سابقه کارگردانی فصل اول سریال کارآگاهان حقیقی (true detective) را در کارنامه دارد، سراغ این موضوع شوم رفته و تصویر دردناکی از اربابان جنگ و بلایی که به خاطر منافع خود سر این بچه ها می آورند، به تصویر کشیده است.

دوربین سیال و تدوین دینامیک فیلم در هماهنگی با مصائب زندگی بچه ها، روی بی خانمان بودن این طفل های معصوم تأکید می نماید؛ بی خانمان نه به معنای کسی که جایی برای زندگی یا خوابیدن ندارد بلکه به اسم کسی که حتی به وسیله هم وطنان خود مورد اسارت یا سواستفاده قرار می گیرد. در چنین شرایطی آنچه که درام را جلو می برد درگیری های اخلاقی بی جا نیست. چرا که جنگ سالاران در چنین محیطی مدت ها است که انتخاب خود را نموده اند و عذاب وجدانی ندارند.

آنچه که داستان را پیش می برد، جدال میان معصومیت دوران کودکی و تلخی های شناخت دنیا عظیمسالی ست. دنیای تاریک که جز طمع برای کسب مال و گرفتن جان چیزی نمی شناسد و برای پیشرفت فقط جان می ستاند. سکانس ابتدایی فیلم و کوشش شخصیت اصلی برای غوطه خوردن در خیال و لذت بردن از دنیا زیبای کودکی، با اتمام فیلم و پشت سر گذاشتن همه مصائب تلخ تر از آن چیزی که در آغاز به نظر می رسد، جلوه می نماید.

جانوران بدون سرزمین در هفتاد و دومین جشنواره ونیز خوش درخشید و پیروز شد جایزه بهترین بازیگر مرد را به خاطر بازی ابراهیم عطا از آن خود کند.

آگو کودک سربازی است که پس از مرگ خانواده اش وارد ارتش شورشی ها می شود تا انتقام خود را از دولت بگیرد. اما شورشیان آنگونه که او تصور می نماید نیستند …

9. پسر شائول (Son of Saul)

• کارگردان: لازلو نمش
• بازیگران: گیزا روریک، یولی یاکاب
• محصول: 2015، مجارستان
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.5 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 96٪

لازلو نمش را تا قبل از ساختن این فیلم به اسم دستیار کارگردان سرشناس مجارستانی یعنی بلا تار می شناختیم. این اولین ساخته بلند این کارگردان است و طبق سنت سینمای شرق اروپا با تأکید بر جلوه گرایی های فرمال ساخته شده است. داستان در یکی از زندان های آلمان نازی می گذرد اما کارگردان به جای نمایش جغرافیای زندان، دوربین را پشت گردن یکی از این زندانیان چسبانده تا فضای خفقان آور حاکم بر زندان را ترسیم کند.

چنین عملی یاری می نماید تا علاوه بر ترسیم این محیط بسته، به دغدغه های یک انسان زنجیر در این بند پی ببریم و ما هم همراه با او مجبور به تحمل این شرایط شویم. نمش با اتخاذ این استراتژی برای روایت فیلمش باعث می شود تا با درک مسائل این مرد، هم خرسند شویم که جای او نیستیم و هم از بلایی که انسان می تواند بر سر هم نوع خود آوار کند، احساس شرم کنیم.

درون مایه فیلم علاوه بر حضور یک عذاب وجدان دایمی در روح و جان شخصیت اصلی، جدال برای زنده ماندن و چنگ زدن به هر ریسمانی برای از دست ندادن سلامت روان هم هست. تمام افراد حاضر در فیلم چاره ای جز اندیشیدن به اینکه فقط باید زنده بمانند، ندارند و انگار فقط غریزه بقا در آن ها فعال است. ترسیم چنین وجهی از انسان و پایین کشیدن او تا صندلی یک حیوان، مهم ترین دستاورد فیلم است.

شائول یک زندانی مجار است که در اردوگاه کار اجباری آشوویتس کار می نماید. او در پی آن است تا به دور از چشمان مأموران زندان، جنازه کودکی را که به نظر پسرش می رسد، با تشریفات آیین یهود به خاک بسپارد. برای انجام این کار او در پی یک روحانی یهودی می شود اما …

8. سقوط (Downfall)

• کارگردان: اولیور هرشبیگل
• بازیگران: برونو گانتز، الکساندرا ماریا لارا
• محصول: 2004، آلمان، ایتالیا و اتریش
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 8.2 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 90٪

روایت روزهای سرانجامی جنگ دوم دنیای از زاویه دید مقامات ارشد حزب نازی. اثری اقتباسی که دوازده روز آخر زندگی هیتلر را به نمایش می گذارد و در آن ترس و وحشتی که اطرافیان او به ویژه کارمندان دون پایه و مردمان برلین در آن روزهای جهنمی پشت سر گذاشتند، به خوبی به تصویر در آمده است.

همه سرانجام داستان را می دانیم اما هرشبیگل چنان روایت را جلو می برد که با هر چه تنگ تر شدن حلقه محاصره ارتش سرخ و سربازان شوروی، مقدار تنش موجود در فیلم به شکلی تصاعدی بالا می رود. خیانت مقامات ارشد حزب نازی و یکدندگی مرد خونریزی مانند هیتلر چنان نبوغ آمیز به تصویر در آمده که حتی گاهی آن ها را مانند مردانی در تنگنا می بینیم که شایسته کمی توجه و نگرانی هستند.

سکانس فریاد زدن هیتلر با بازی معرکه برونو گانتز در نقش او بر سر فرماندهان ارتش، بارها و بارها در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده است. اما سکانسی که بیش از همه مخاطب را تحت تأثیر قرار می دهد، جایی است که همسر جوزف گوبلز تصمیم به از بین بردن خانواده خود می نماید.

سقوط تصویر متفاوتی از جنگ دنیای دوم به نمایش می گذارد، تصویری که فقط یک آلمانی می تواند آن را به فیلم تبدیل کند. به همین علت است که باید فیلم را حتما دید. چون جایگزینی در تاریخ سینما ندارد. علاوه بر آن هرشبیگل پر خرج ترین فیلم تاریخ سینمای آلمان را ساخته است و به همین علت به راحتی با محصولات هالیوود به لحاظ کیفیت خلق موقعیت های جنگی برابری می نماید.

داستان آخرین روزهای زندگی هیتلر در پناه گاهی در برلین و بعلاوه سرانجام زمام داری حزب نازی در آلمان با شکست ارتش این کشور در جنگ. فیلم از زاویه دید آخرین منشی شخصی هیتلر روایت می شود …

7. تک تیرانداز آمریکایی (American Sniper)

• کارگردان: کلینت ایستوود
• بازیگران: بردلی کوپر، سی ینا میلر
• محصول: 2014، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.3 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 72٪

مناقشه برانگیزترین فیلم ایستوود در قرن حاضر. بسیاری فیلم را ترویج خشونت جنگ و توجیه حمله به عراق دانستند و شخصیت اصلی فیلم را ماشین کشتاری در نظر گرفتند که لیاقت تصویر قهرمانانه ندارد. عده ای دیگر هم کوشش ایستوود را ستودند اما اذعان کردند که فیلم اسطوره دروغینی از قهرمان خود می سازد. اما هرچه که هست تک تیرانداز آمریکایی به لحاظ سینمایی و به لحاظ خلق درام و تعریف قصه، بهترین فیلم ایستوود در دهه گذشته است.

داستان فیلم، قصه زندگی سربازی واقعی است که به اسم فزونین تک تیر انداز آمریکایی در عراق شناخته می شود. عده ای معتقدند که او بیش از هر کس دیگری در تاریخ این جنگ آدم کشته است. در این چارچوب هماوردی برای او در میدان نبرد پیدا می شود؛ تک تیراندازی که به میزان خودش توانایی دارد و استاد مسلم مخفی شدن است. حضور این تک تیرانداز باعث ایجاد نگرانی در ارتش آمریکا می شود. پس رویارو شدن دو طرف اجتناب نا پذیر است.

لحظه های عاطفی فیلم در خاک آمریکا رقم می خورد. جایی که قهرمان قصه سعی می نماید، زندگی گذشته را فراموش کند و با خانواده خود وقت بگذراند. اما پیروز نمی شود و مدام به میدان نبرد باز می شود. اما این فیلم تفاوتی با فیلم های دیگر در پرداخت زندگی سربازان آمریکایی در خاک کشورشان دارد؛ شخصیت اصلی گرچه به میدان نبرد باز می شود اما مانند بقیه کهنه سربازان به فروپاشی روانی نمی رسد؛ چرا که او یک قهرمان تمام عیار آمریکایی است.

تک تیرانداز آمریکایی پر فروش ترین فیلم جنگی تاریخ سینما است؛ البته بدون توجه به نرخ تورم.

داستان فیلم حول زندگی یکی از سربازان نیروی دریایی آمریکا و دلاوری های او در خاک عراق می گذرد. او چند باری به کشورش باز می شود اما هر بار به علتی به میدان نبرد فرا خوانده می شود …

6. مهلکه (The Hurt Locker)

• کارگردان: کاترین بیگلو
• بازیگران: جرمی رنر، آنتونی مک کی، گای پیرس
• محصول: 2008
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.5 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 97٪

فیلمی که هم نام کاترین بیگلو را سر زبان ها انداخت و او را به اولین کارگردانی زنی تبدیل کرد که فیلمش اسکار بهترین فیلم سال را دریافت می نماید و هم بازیگر نقش اولش را یک شبه ستاره کرد. موضوع زمانی مجذوب کننده می شود که به یاد آوریم مهلکه این اتفاق را در رقابت با آواتار (avatar) جیمز کامرون رقم زده است.

روایت فیلم متفاوت از فیلم های جنگی معمول است و به زندگی روزانه سربازی می پردازد که عملی طاقت فرسا و ویران نماینده را انجام می دهد: خنثی کردن بمب های کنار جاده ای و مین های نیروهای دشمن. زمان و مکان هم که عراق امروز است و آفتاب سوزان خاورمیانه بر شدت گرمای فیلم اضافه می نماید.

قهرمان داستان به رغم نبرد هر روزه با مرگ و زل زدن به چشمان او، گویی به آدرنالینی که حین مأموریت به وسیله بدنش ترشح می شود عادت نموده و نمی تواند آن را کنار بگذارد. قضیه زمانی پیچیده می شود که زندگی بسیاری از مردمان - چه سربازان و چه مردم عادی - به توانایی های او بسیتگی دارد.

مهلکه فیلم هیجان است و آدرنالین. داستانی که از نفس نمی افتد و مخاطب را تا سرانجام با خود می کشاند. اما آنچه فیلم را شایسته چنین صندلیی می نماید پرداخت ریزبافت شخصیت اصلی آن است. شخصیتی که با بازی خوب جرمی رنر به راحتی در یاد می ماند.

فیلم داستان زندگی سربازی در جنگ عراق است که مآموریت او خنثی کردن بمب های کنار جاده ای است. قهرمان فیلم به خاطر انجام کارهایی بیش از وظایفش و به خطر انداختن جان خود، میان همقطارانش مشهور است. تا اینکه …

5. ستیغ اره ای (Hacksaw Ridge)

• کارگردان: مل گیبسون
• بازیگران: اندرو گارفیلد، سم ورتینگتون
• محصول: 2016، آمریکا و استرالیا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 8.1 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 84٪

ستیغ اره ای داستان غریبی دارد و از ایمانی آمریکایی سرچشمه می گیرد که معتقد است همه توانایی انجام هر کاری را دارند و فقط به پشتکار کافی احتیاج است. مل گیبسون پس از پیروزیت در ساخت فیلم هایی مانند مصائب مسیح (the passion of the Christ) و آپوکالیپتو (apocalypto) فیلمی به یاد ماندنی ساخت که صحنه های نبردش پس از نجات سرباز رایان استیون اسپیلبرگ، بهترین در نوع خود است.

در کنار این صحنه های خوش ساخت، فیلم روایتی مؤمنانه از زندگی مردی را در دل وحشت جنگ دنیای دوم تعریف می نماید که هیچ گاه امید خود را برای بهتر کردن شرایط از دست نمی دهد. او می تواند ورق نبرد باخته را برگرداند و علت روحیه دادن به همراهانش باشد.

این روایت پر از خون و درگیری با حذف تصویر سربازان دشمن همراه است و دوربین مل گیبسون همواره همراه با قهرمان خود می ماند. کارگردان با این همراهی در جستجوی راهی است تا چیزی را ثابت کند: اینکه شجاعت در میدان جنگ تنها در گرفتن جان دشمن خلاصه نمی شود و می توان با نجات جان همرزمان هم به پیروزی رسید.

بازی اندرو گارفیلد در قالب نقش اصلی، هم در میدان نبرد و هم در زمان های جوانی و عاشقی چشم گیر است. اما آنچه که فیلم را شایسته حضور در چنین صندلیی می نماید قصه روانی است که برای تعریف کردن دارد.

فیلمی دیگر بر اساس داستانی واقعی. سربازی به نام دزموند داس بنا به اعتقادات مذهبی حاضر نیست سلاح به دست بگیرد اما اصرار دارد که به جبهه جنگ فرستاده شود. ارتش او را نمی خواهد و مقامات در جستجوی راهی هستند تا از شر او خلاص شوند. در حالی که دزموند داس حاضر نیست تحت هیچ شرایطی کوتاه بیاید …

4. حرامزاده های بی آبرو (Inglourious Basterds)

• کارگردان: کوئنتین تارانتینو
• بازیگران: برد پیت، کریستوف والتس، دایان کروگر
• محصول: 2009، آمریکا و آلمان
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 8.3 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 89٪

وقتی تارانتینو سراغ مهم ترین اتفاق قرن بیستم می رود، حتما تاریخ واقعی آن اتفاق را به نفع تاریخ سینما مصادره به مطلوب می نماید. عشق به سینما آنقدر برای او مقدس است که به راحتی می تواند هر اتفاق تراژیکی را به یاری آن حل و فصل کند. روایت او از نبرد نفس گیر جنگ دنیای دوم و جنبش مقاومت فرانسه در برابر آلمان، با کمدی گزنده ای همراه است که خاص خود تارانتینو است.

فیلم به راحتی تغییر لحن و ژانر می دهد و ممکن است در سکانسی جاسوسی باشد و در سکانسی دیگر کمدی. در سکانسی جنگی باشد و در سکانسی دیگر ترسناک. علاوه بر این ها تارانتینو مانند همواره با کلیشه های معروف ژانر شوخی می نماید و پای کلاسیک های تاریخ سینما را به میانه فیلمش باز می نماید. به اسم نمونه از ادای دین آشکار او به فیلم دوازده مرد خشن (the dirty dozen) شاهکار سرشناس رابرت آلدریچ که شخصیت هایش در قامت دار و دسته مخوف برد پیت حلول می نمایند، می توان یاد کرد.

علاوه بر این ها فیلم حرامزاده های بی آبرو یک کریستوف والتس معرکه دارد که به راحتی بازی او در نقش منفی ماجرا را می توان جزو بهترین بازی های قرن حاضر نامید. او چنان به شخصیت سرهنگ هانس لاندا جان می بخشد که در همان سکانس اول میخ خود را محکم می کوبد. حضور او با آن توانایی نبوغ آمیز در تغییر ناگهانی زبانِ در حال تکلم، همه بازی های فیلم را تحت تأثیر قرار داده است.

یک سرهنکگ اس اس به نام هانس لاندا پس از اشغال فرانسه به وسیله ارتش آلمان به شکار یهودیان مشغول است. در ابتدای فیلم او دستور قتل عام خانواده ای یهودی را صادر می نماید اما دختر خانواده پیروز به فرار می شود. از طرف دیگر شخصی به نام آلدو از نیروهای متفقین، گروه مخوفی را تشکیل داده که کارش کندن پوست سر سربازان آلمانی است. آن ها می خواهند ترس را به جان آلمانی ها بیندازند. در این میان خبر می رسد که شخص هیتلر برای دیدنی اولین نمایش یک فیلم سینمایی آلمانی قرار است به پاریس سفر کند …

3. پیانیست (The Pianist)

• کارگردان: رومن پولانسکی
• بازیگران: آدرین برودی، امیلیا فاکس
• محصول: 2002، فرانسه، آلمان، انگلستان و لهستان
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 8.5 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 95٪

فیلم دیگری بر مبنای داستانی واقعی. اما تفاوت این فیلم با دیگر فیلم های لیست در این است که اشغال شدن کشور لهستان در زمان جنگ دنیای دوم به وسیله ارتش تا بن دندان مسلح آلمان نازی، برای کارگردان فیلم یعنی رومن پولانسکی جنبه ای شخصی هم دارد. او که اهل کشور لهستان است در کودکی خود شاهد خوی درنده ارتش آلمان بود و هیچگاه نتوانست آن خاطرات تلخ را فراموش کند.

پیانیست بلافاصله پس از اکران به پدیده ای دنیای تبدیل شد و بسیاری از منتقدان از آن به اسم یک شاهکار یاد کردند. از جمله پیروزیت های فیلم می توان به دریافت اسکار بهترین کارگردانی برای رومن پولانسکی و اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای آدرین برودی نام برد.

پیانیست با تمرکز بر زندگی آوارگان جنگ و دوری کردن از میدان نبرد، تأثیر این جهنم محض را بر روی زندگی غیرنظامیان می کاود. در چنین چارچوبی شخصیت اصلی دل مرده و بی امید به هر ریسمانی برای نجات و زنده ماندن چنگ می زند. او انسانی معمولی است که در دل یک مشکل غیرمعمول قرار گرفته و هیچ توانی برای تغییر شرایط ندارد. همین موضوع است که ابعاد تراژیک فیلم را بسیار عظیم می نماید: عدم توانایی مرد در معین سرنوشت خود.

پولانسکی فیلم را با تمام احساسات و وجود خود ساخته است. او که مادرش را در جریان بمباران های ورشو از دست داده است از این طریق به مردم کشورش ادای دین می نماید. نتیجه کوشش های او تبدیل به فیلمی شده که بهتر از هر فیلم دیگر لیست، جنایت های سرانجام ناپذیر جنگ را عیان می نماید.

داستان فیلم روایت واقعی زندگی ولادیسلاو اشپیلمان، نوازنده پیانوی یهودی است که به همراه خانواده اش پس از اشغال لهستان به وسیله ارتش آلمان دستگیر می شود. او را به اردوگاه کار اجباری می فرستند اما …

2. دانکرک (Dunkirk)

• کارگردان: کریستوفر نولان
• بازیگران: تام هاردی، مارک رایلنس
• محصول: 2017، آمریکا، انگلستان، فرانسه و هلند
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.8 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 92٪

بلافاصله پس از اکران دانکرک، جو همیشگی حول فیلم های کریستوفر نولان آغاز شد. عده ای فیلم را شاهکاری بی مانند می دانستند و عده ای دیگر به تمامی فیلم را رد می کردند. اما اگر جانب انصاف را رعایت کنیم و از این فضای مسموم دور شویم، دانکرک را می توان بهترین فیلم کریستوفر نولان در دهه گذشته به حساب آورد. حتی بالاتر از تلقین (inception) و میان ستاره ای (interstellar).

روایت تو در توی فیلم و بازی با عنصر زمان شاید در نگاه اول برای مخاطب گیج نماینده به نظر برسد اما نولان با وسواسی بی نظیر همه چیز را جوری کنار هم قرار داده که مو لای درزش نمی رود. ضمن آنکه در این فیلم جنبه های احساسی و انسان محبت آمیز فیلم به میزان است و مانند میان ستاره ای باعث افت داستان نمی شود.

نبرد دانکرک نبردی سرنوشت ساز در جریان جنگ دوم دنیای بود. نقطه عطفی که ارتش شکست خورده بریتانیا را به ارتش فاتح تبدیل کرد. چنین داستانی طبعا با امید همراه است. پس نولان با اتخاذ سه روایت در سه بازه زمانی مختلف، فرایند شکل گیری این امید را به تصویر می کشد. امیدی که از فداکاری سربازان و مردم بریتانیا به طور همزمان تغذیه می نماید.

بازی تام هاردی در نقش خلبانی که به تنهایی فضای هوایی اطراف بندر دانکرک را ایمن می نماید بی نظیر است؛ به ویژه اگر توجه کنیم که او در تمام مدت در کابین خلبان است و ماسکی بر چهره دارد و فقط می تواند با چشمانش بازی کند. کارگردانی نولان در اوج است و مارک رایلنس در نقش پیرمردی سرد و گرم چشیده، خوش می نشیند.

سربازان انگلستان، فرانسه، بلژیک و کانادا در بندر دانکرک به وسیله نیروهای ملل متحد محاصره شده اند. آن ها هیچ راه فراری ندارند چرا که یک سمت آن ها دریا است و سمت دیگر نیروهای دشمن. در این میان قایق های مردم عادی از بنادر بریتانیا برای نجات سربازان اعزام می شوند …

1. سقوط شاهین سیاه (Black Hawk Down)

• کارگردان: ریدلی اسکات
• بازیگران: اریک بانا، جاش هارت نت، ایوان مک گرگور
• محصول: 2001، آمریکا
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: 7.7 از 10
• امتیاز در راتن تومیتوز: 76٪

باز هم فیلمی بر مبنای یک داستان واقعی. ریدلی اسکات از جمله کارگردانانی است که بیشتر فیلم هایش را می توان با خیال راحت دیدن کرد، بدون آنکه از این کار پشیمان شد. او این بار به سراغ داستانی رفته تا هیمنه قدرت ارتش آمریکا را به چالش بکشد؛ آن هم به وسیله نیرویی که به نظر می رسد هیچ شانسی برای مقابله با این ارتش تا بن دندان مسلح ندارد.

سربازان ارتش آمریکا در موگادیشو مرکز کشور سومالی، قرار است نظم را پس از یک جنگ داخلی به ارمغان آورند اما حضور آن ها تنش را افزایش می دهد. در این میان یک حمله بدون برنامه همه چیز را به هم می ریزد و باعث می شود این سربازان یک شبانه روز را به نبردی طاقت فرسا بپردازند؛ نبردی که به علت آشنا نبودن با منطقه هر لحظه سخت تر می شود.

از جایی به بعد تمام مدت زمان فیلم صرف نمایش این نیر تمام عیار می شود. اسکات و تیم سازنده فیلم توانسته اند این نبردها را بی نقص به تصویر بکشند و لحظه به لحظه ضربان قلب دیدنگر را بالا ببرند. کمتر فیلمی در ژانر جنگی دست به چنین ریسکی می زند. چرا که مخاطب پس از مدتی در برابر هر چیزی که زیاد ادامه پیدا کند مقاوم و دل زده می شود. هنرنمایی اسکات هم در همین است که چنان ذره ذره بر ترس حاکم بر فضا اضافه می نماید که مخطب برای لحظه ای احساس ملال نمی نماید.

تصویری که او از ارتش آمریکا و نماد افتخارش یعنی هلی کوپتری به نام شاهین سیاه ارائه می دهد، تصویر یک شکست تمام عیار است اما چنین محتوایی سبب نمی شود تا وی قدرت قصه گویی خود را به رخ نکشد.

یک گروهان از سربازان نخبه آمریکایی در موگادیشو پس از شناسایی دو تن از رهبران شورشی راهی می شوند تا آن ها را دستگیر نمایند. اما آن ها در ادامه ماجرا با شبیخونی روبرو می شوند که هیچ گاه تصور آن را نمی کردند …

وبلاگ خرید: وبلاگ خرید | این سیستم پیشرفته وبلاگدهی برای فروشگاه های اینترنتی است.

مینی نت: مینی نت، با برگزیده آخرین اخبار جراید و روزنامه ها همراه ما باشید.