5 درس برای اینکه یک عکاس واقعی شویم - مجله یک کامپیوتر

درس اول: به واقعه نزدیک باشید

جهان درحال تکه تکه شدن است و آنسل آدامز و ادوارد وستون از سنگ ها عکس می گیرند! (هنری کارتیه برسون)

واشنگتن، ایالت متحده، تظاهرات در دفاع از حقوق بشر

هنری کارتیه برسون، همواره و در همه وقایع مهم تاریخی، خود را سریعاً به مرکز حادثه می رساند و عکاسی می کرد. کنجکاوی، یکی از مفاهیمی بود که می شد در خصوص برسون بکاربرد. روش کار برسون به ما می آموزد که از انفعال و رکود بپرهیزیم و همواره به دنبال ارضای حس کنجکاوی خود باشیم.

درس دوم: هنگام دریافت عکس به ترکیب بندی فکر نکنید

در عکاسی، هارمونی بصری تنها به وسیله احساس غریزی دریافت می گردد. (هنری کارتیه برسون)

لنینگراد، پرتره لنین که به مناسبت 9 می، بر کاخ زمستانی نصب شده است.

ترکیب بندی های بسیار زیبا و مستحکم کارتیه برسون با تعادل ساختاری آنها عکس های او را از بین عکس های عکاسان دیگر متمایز می کرد. جالب اینجاست که به زعم او، ترکیب بندی ایجاد شده در عکس هایش در یک فرایند خودبخودی شکل گرفته اند.

در واقع طبق گفته خودش، ترکیب بندی ها به صورت غریزی و ناخودآگاه شکل گرفته اند. کارتیه برسون از توانایی برخوردار بود که می توانست یک لحظه خاص از یک اتفاق را در یک ترکیب بندی حساب شده ثبت کند.

استاد با اهمیت زیادی که برای ترکیب بندی قائل بود، تاکید داشت که همواره درحال یادگیری است، اما روش او به ما یادآوری می نماید که هنگام عکاسی تنها چیزی که در اجرای قوائد ترکیب بندی به ما یاری می نماید، نگاه ماست. وی در این باره می گوید : ترکیب بندی مسئله مهم همیشگی ماست، اما هنگام دریافت عکس باید آن را بطور شهودی دریافت کنیم.

درس سوم: خود عکس باید ارزشمند باشد، بی هیچ احتیاجی به اصلاحات بعدی

بلافاصله بعد از فشردن دکمه شاتر ، دیگر هیچ چیزی در آینده در خصوص عکس برایم اهمیت ندارد. کاری که باید می شد، شده است. (هنری کارتیه برسون)

با ظهور عکاسی دیجیتال، بسیاری از چیزها تغییر کرد. اما استدلال هنری کارتیه برسون از عکاسی، بر مبنای اهمیت تنها زمان فشردن دکمه شاتر است. چیزی که از ابتدا تا به امروز روش آن تغییری نکرده است.

جالب توجه است که کارتیه برسون هیچ وقت کارهای چاپ عکس خود را انجام نمی داد. وی مراحل بعد از عکاسی را به همکاران مورد اعتماد خود می سپرد و تنها چیز مورد اهمیت برای او همان تصویری بود که از منظره یاب دوربین می دید. بقیه چیزها در اولویت های پایین تری برای او قرار داشتند.

برسون هیچ گاه عکس هایش را در مرحله چاپ اصلاح کادر (کراپ) نمی کرد و هیچ چیزی در این مرحله به آن اضافه نمی کرد. برای او همان عکس گرفته شده خام بسیار ارزشمند بود.

درس چهارم: دوربین اهمیتی ندارد، عکاس مهم است

عکاسی از زمان اختراع تا به امروز تغییری نکرده است. در واقع جنبه های فنی هیچ اهمیت ویژه ای برای من ندارند. (هنری کارتیه برسون)

کارتیه برسون، هیچگاه این مساله را که تجهیزات عکاسی بی اهمیت هستند پنهان نمی کرد. وی در سال 1932 یک دوربین لایکای 35 میلیمتری تهیه کرد و تمام عکاسی های خود را با همان دوربین که بیشتر اوقات مجهز به یک لنز 50 میلیمتری بود انجام می داد. دوربینی ساده و محکم که به او اجازه می داد خیلی آرام و بدون اینکه دیده گردد عکس هایش را بگیرد.

درس پنجم: فقط حواستان به موضوع باشد

عکاسی اصلاً مهم نیست! زندگی برای من جذابیت دارد! (هنری کارتیه برسون)

رم، ایتالیا، بچه ها درحال بازی کابوی هستند

تمام توجه برسون هنگام عکاسی به موضوع بود که باعث می شد لحظه های حیرت انگیزی را به ثبت برساند. دیدگاه کارتیه برسون نسبت به موضوع و معنی برآمده از عکس، بسیار ساده بود. او باور داشت که هنگام دریافت عکس حتی احتیاجی نیست که بدانید چرا در حال عکاسی هستید. در لحظه های سرنوشت ساز، همه چیز در خدمت عکاس است و او می فهمد که چه زمانی باید دکمه را فشار دهد. نتیجه عکسی می گردد که احتیاج به هیچ توضیحی ندارد و مخاطب فقط باید از دیدنش لذت ببرد! چیزی که در آن لحظه مورد توجه عکاس بوده بعدها خودبخود معلوم می گردد.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله کامپیوتر: از کامپیوتر و IT کلی مقاله و ترفند جالب اینجا داریم