از فرود مریخ نورد استقامت تا واضح ترین تصویر خورشید
به گزارش مجله یک کامپیوتر، بشر سال هاست که در حال کاوش در فضاست و تا به امروز ماموریت های مختلفی به منظور به دست آوردن اطلاعات مختلف به سیارات مختلف فرستاده است برای مثال یکی از ابزارهای ساخت دست بشر که طی این سال ها پیروز به ثبت تصاویر خیره کننده ای از کهکشان ها شده تلسکوپ فضایی هابل است. علاوه بر این دانشمندان ماموریت هایی را برای کاوش سیارک ها، سیاره سرخ، خورشید و ماه نیز توسعه داده اند.
به گزارش خبرنگاران، در ماه های اخیر عکس های فضایی منحصر به فرد و خاصی منتشر شده است که مناظر عجیب و خارق العاده ای از کیهان را به چشمان ما هدیه دادند. در این خبر قصد داریم تصاویر فضایی جذابی که هر کدام داستان متفاوتی دارند را منتشر نموده و شرح مختصری درباره آنها بدهیم.
فرود مریخ نورد استقامت
مریخ نورد استقامت(preserverance) که اندازه ای مشابه یک خودرو دارد و پیشرفته ترین رباتی است که تا به امروز به سیاره سرخ فرستاده شده پس از هفت دقیقه ترس و اضطراب در تاریخ 18 فوریه(30 بهمن) ساعت چهار بعدازظهر به وقت منطقه زمانی شرقی و 21 گرینویچ(00:30 بامداد ایران) به آرامی در دهانه 45 کیلومتری جزرو فرود آمد. این مریخ نورد دهانه جزرو در مریخ را جستجو خواهد نمود که گمان می رود این ناحیه زمانی میزبان یک دریاچه بوده و به همین دلیل به دنبال نشانه هایی از حیات میکروبی در گذشته است. این مریخ نورد نمونه هایی از سنگ و خاک مریخ را برای مأموریت های آینده جمع آوری و ذخیره خواهد نمود تا در آینده این نمونه ها توسط مأموریت بازآوری نمونه ناسا و آژانس فضایی اروپا به زمین بازگردانده شوند.
واضح ترین تصویر خورشید
در ژانویه سال 2020، دانشمندان رصدخانه هالیکالا(Haleakala Observatory) در هاوایی با یاری تلسکوپ خورشیدی دانیل ک اینوی(DKIST) که قویترین تلسکوپ خورشیدی است، واضح ترین تصویر ثبت شده از خورشید را ارائه دادند. این تصویر، سلول های پلاسما را نشان می دهد که از درون خورشید برمی خیزند. مرزهای تاریک نشان می دهند که پلاسما در کدام قسمت ها در حال خنک شدن و نشست کردن است.
سحابی ان.جی.سی 2014 از نگاه هابل
سال 2020 تلسکوپ فضایی هابل(Hubble Space Telescope) ناسا 30 ساله شد و به مناسبت این رویداد مهم ، تصاویری از ستارگان و کهکشان های جذاب برای کاربران به اشتراک گذاشته شده است. تلسکوپ فضایی هابل، تلسکوپی است که در سال 1990 توسط شاتل دیسکاوری در مدار گردش نهاده شد. نام این تلسکوپ از نام کیهان شناسی به نام ادوین هابل گرفته شد. اگرچه هابل اولین تلسکوپ فضایی نبود ولی یکی از بزرگترین و پرکاربردترین ها به شمار می آید. یکی از تصاویر پربازدیدی که طی این مناسبت منتشر شد تصویر کهکشان ان.جی.سی 2014 بود. این تصویر، سحابی غول پیکر NGC 2014 و همسایه آن یعنی NGC 2020 را نشان می دهد. این دو همسایه به همراه یکدیگر، بخشی از یک ناحیه وسیع تشکیل ستاره را در ابر بزرگ ماژلانی (Large Magellanic Cloud) تشکیل می دهند که در کهکشان راه شیری واقع شده است.
کاوشگر چین در ماه
چین 23 نوامبر 2020 ساعت 15:35 به وقت منطقه زمانی شرقی فضاپیمای بدون سرنشین خود موسوم به چانگ ای5 را به سمت کره ماه پرتاب کرد. این فضاپیما پس از کاوش در ماه و جمع آوری حدود دو کیلوگرم نمونه از ماه، 16 دسامبر سال 2020 به زمین بازگشت. چین با این ماموریت پیروزیت آمیز تبدیل به سومین کشوری شد که نمونه های قمری را چند دهه بعد از ایالات متحده و شوروی سابق به زمین آورده است. آخرین مأموریت بازگرداندن نمونه ماه مربوط به مأموریت لونا24(Luna 24)اتحاد جماهیر شوروی در سال 1976 بود.
تصویری با وضوح بالا از سیاره مشتری
دانشمندان با استفاده از روشی به نام تصویربرداری لاکی(Lucky imaging) و با استفاده از تلسکوپ جمنای(Gemini Telescope) هاوایی پیروز به ثبت تصویری بی نظیر و با وضوح بالا از سیاره مشتری شدند. اخترشناسان تصویر جدید و شگفت انگیزی از مشتری فراوری نموده اند و در آن پیروز به ردیابی مناطق گرم درخشان این غول گازی که در زیر ابرهای آن کمین نموده اند، شدند. آنها با یاری امواج فروسرخ تلسکوپ جمنای پیروز به ثبت این تصویر شده اند و این تصویر یکی از واضح ترین تصاویری است که تا به امروز از زمین از این سیاره به دست آمده است. برای دستیابی به تصویری با این وضوح بالا، دانشمندان از تکنیکی بنام تصویربرداری لاکی استفاده کردند که می تواند اثر مبهمی که هنگام دیدن مشتری، در اثر جو آشفته زمین ایجاد می گردد را از بین ببرد.
نیمه تاریک سیاره زهره
کاوشگر خورشیدی پارکر که برای مطالعه خورشید پرتاب شده است، در ماه ژوئیه سال 2020 طی پرواز از نزدیک و در حالیکه هفت هزار و 693 مایل از سیاره زهره فاصله داشت پیروز به ثبت این تصویرخیره نماینده از نیمه تاریک سیاره زهره شد. دوربین کاوشگر خورشیدی پارکر یک لبه روشن را در اطراف لبه این سیاره شناسایی کرد که ممکن است شب تاب باشد. شب تاب نوری است که توسط اتم های اکسیژن در بالای جو منتشر می گردد و در شب مجددا با مولکول ترکیب می گردد. ویژگی برجسته و تاریک در مرکز تصویر، آفرودیت ترا (Aphrodite Terra) یعنی بزرگترین منطقه کوهساری سطح زهره است.
کاوشگر خورشیدی پارکر
همانطور که کاوشگر خورشیدی پارکر (Parker Solar Probe) به طرز نفس گیری نزدیک به خورشید حرکت می نماید، حرارتی نزدیک به 2500 فارنهایت(1371 سانتی گراد) به آن می خورد. این کاوشگر طوری طراحی شده که بتواند در برابر شرایط بسیار سخت مقاومت کند تا ابزارهای آن بتوانند اطلاعات ارزشمند زیادی در خصوص پدیده های خورشیدی که بر روی زمین اثر می گذارند مخابره نمایند. از جمله این پدیده ها انفجارهای بزرگ انرژی و پلاسما و همچنین بادهای خورشیدی است که در نتیجه آن ها میلیاردها تن ذرات باردار با سرعت یک میلیون مایل در ساعت به سمت زمین می آیند. این کاوشگر در هفت ژوئن سال 2020 به فاصله 11.6 میلیون مایلی سطح خورشید رسید و دو تصویر گرفته شده را در کنار هم قرار داد. شش سیاره در این تصاویر در میدان دید هستند: عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری و زحل. شاید تصور محل قرارگیری آن با توجه به عکس بالا سخت باشد اما نمودار زیرین آن تصویر می تواند به درک بهتر آن یاری کند. مدار کاوشگر، از طریق حلقه های سبز در نمودار کلی نشان داده شده است، فضاپیما دقیقاً در سمت راست خورشید واقع شده است. همانطور که دیده می گردد، سپر حرارتی کاوشگر به سمت خورشید است و ابزار تصویربرداری آن متشکل از تلسکوپ های داخلی و خارجی رو به منظومه شمسی قرار دارند. مناطقی که کمی روشن تر هستند نشان دهنده بخش هایی است که نمای دو تلسکوپ تداخل پیدا می نمایند.
منبع: خبرگزاری ایسنا