نعل بندی به من آرامش می دهد

به گزارش مجله یک کامپیوتر، تهران (پانا) - ساعت ها پای کوره و سندان می ایستد، زیر سقف بلند اصطبل؛ شانه به شانه یک اسب. پیش رویش آتش است و آب؛ در دست هایش پتک و آهن. کنارش هم یک اسب نیم تنی. نعل بندی یک شغل خشن و سنگین است که عرف جامعه آن را مردانه می داند. مریم اما، دختری است که با انگیزه بسیار زیاد پا به این میدان گذاشته و هشت ماه است به طور جدی نعل بندی می نماید.

نعل بندی به من آرامش می دهد

به گزارش شهروند، یک دختر چرا و با چه انگیزه ای باید این شغل سخت و سنگین را انتخاب کند؟ مریم مشاوری سی ودو ساله، روان درمانگر. کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دارد و هفت سال است به صورت تخصصی در حوزه روان درمانی فعالیت می نماید. تا اینجای کار همه چیز عادی است. دختری در رشته مورد علاقه اش فارغ التحصیل شده و در همان حوزه هم مشغول به کار. یک کار بسیار ظریف و تئوری که اغلب با هم صحبتی با مردم در یک محیط ساکت و آرام می گذرد. مریم اما یک شغل دیگر هم دارد. کار بسیار سخت و سنگین فیزیکی و البته تخصصی. کاری که زندگی روزمره ماه های اخیرش را به دو بخش کاملا متفاوت تقسیم نموده که تقریبا هیچ ربطی به هم ندارد: من هشت ماه هم هست که نعل بندی اسب انجام می دهم.

نعل بند به کسی می گویند که سروکارش با میخ، چکش، پتک های سنگین و کوره و سندان است. شغلی که به قدرت فیزیکی بسیار زیادی احتیاج دارد و مردانه محسوب می گردد.

وقتی فهمیدم اینجا همان نقطه ای است که باید باشم

این روان درمانگر دو روز در هفته از صبح زود تا غروب آفتاب در اصطبل های سقف بلند دوشادوش اسب های 500-600 کیلویی نعل بندی می نماید. از بچگی ورزش می نموده، رشته های مختلف را امتحان نموده. قهرمانی کنگ فو دارم و اسکیت را به صورت حرفه ای کار کردم. حتی موتورسواری را هم تجربه کردم.

به خاطر علاقه ای که به حیوانات داشته هفت سال پیش سوارکاری را برای اولین بار تجربه نموده. وقتی وارد سوارکاری شدم دیدم دقیقا همان ورزشی است که هم جسمم و هم روحم را راضی می نماید. فهمیدم این کار حالم را بسیار خوب می نماید و اینجا همان نقطه ای است که باید باشم. سوارکاری رشته ای است که پول در آن حرف اول را می زند. من شرایط اقتصادی بدی نداشتم، اما نه در حدی که بتوانم اسب بخرم و از پس هزینه های ماهیانه نگهداری این حیوان بربیایم. با اینکه با انگیزه خیلی زیاد سوارکاری را آغاز کردم، وقتی این رشته برایم جدی شد و باید برای ورود به مسابقات تست می دادم فهمیدم یا باید اسپانسر قوی داشته باشی یا اینکه خودت مالک اسب باشی. یکجورهایی سرخورده شدم، ولی نمی توانستم قید اسب را بزنم.

نام نعل بندی کافی بود تا مخالفت ها آغاز گردد

بعد از اینکه فهمید دنبال کردن حرفه ای سوارکاری پول زیادی می خواهد، ولی دل کندن از اسب را هم نمی توانست، حسابدار یک باشگاه سوارکاری شد: از آنها خواستم که من کارهای حسابداری شان را انجام بدهم، شهریه کلاس ها را هم پرداخت کنم و آنها در عوض برای مسابقات اسب در اختیار من قرار بدهند. یکی، دو سالی به همین منوال گذشت و بعد دیدم انگار دارند سرکارم می گذارند. نزدیک مسابقات که می شد، مثلا از من 250میلیون چک امانت می خواستند برای اینکه اسبی که قرار بود سوارش شوم، 250 میلیون قیمت داشت. این شد که دوباره ناامید شدم تا اینکه تصمیم گرفتم کاری را یاد بگیرم که بیشترین ارتباط را با اسب دارد و از آن راه دوباره بتوانم وارد سوارکاری شوم.

به زبان آوردن نام نعل بندی کافی بود تا مخالفت ها آغاز گردد. همه می گفتند اصلا فکرش را هم نکن. نمی توانی؛ نعل بندی کار زن جماعت نیست. اما من گوشم به این حرف ها بدهکار نبود. اتفاقا وقتی فهمیدم نعل بندی کاری پردرآمد است، برنامه ریزی کردم تا این کار را یاد بگیرم و از درآمدش برای سوارکاری صرف کنم.

استاد نعل بندی مطمئن بود که جدی نیستم

برترین استادان نعل بندی در تهران هستند و مریم در اصفهان. باید یک نعل بند ماهر در اصفهان پیدا می کردم؛ آقای مسعود قدیری را پیدا کردم که شاگر آقای مکاریان بوده. رفتم و درخواستم را گفتم و طبیعی بود که به من بخندند. آقای قدیری با خنده گفت حالا بیا؛ یکجورهایی انگار مطمئن بود که نمی روم.

جلسه اول و دوم گذشت و این حالا بیا گفتن ها ادامه داشت تا جلسه دهم اجازه دست زدن به ابزار نداشت. وقتی سماجت من را دید گفت هنوز مطمئنی که می خواهی این کار را یاد بگیری؟ و من محکم بله می گفتم. وقتی مطمئن شد که مصمم هستم یک پیشبند مخصوص نعل بندی به من هدیه داد و گفت باید رنت، چاقوی مخصوص درآوردن نعل و بعضی ابزار را تهیه کنی. اما سوالش درباره جدی بودن در یادگیری نعل بندی تا دو ماه ادامه داشت.

دردهای شبانه و انقباض عضلات آغاز شد

مریم چهار روز در هفته را از ظهر تا آخر شب در دفتر مشاوره است و بسیار فشرده با مراجعان صحبت می نماید و مشاوره می دهد. تقریبا 5-4 سالی می گردد که دوشنبه و پنجشنبه هایم را برای سوارکاری خالی گذاشته بودم. حالا این دو روز را از صبح زود تا عصر در نعل بندی کار می کنم و یک سانس هم سوارکاری.

باشگاه های بومی و محلی، پذیرش یک زن به اسم نعل بند را ندارند. باشگاهی که مریم در آن مشغول است یکی از مجموعه های حرفه ای سوارکاری در اصفهان است. دوره آموزشی نعل بندی یک دوره سه ساله است. ماه های اول خیلی برایم سخت بود؛ نعل بندی قدرت جسمانی زیادی می طلبد. انقباض عضلات و دردهای زیادی کشیدم. در کنار کار، مربی بدنسازی کمکم کرد فیتنس کار کنم و عضلاتم قوی تر گردد.

در استان اصفهان تا امروز هیچ خانمی به فکر یاد گرفتن نعل بندی نیفتاده است. در ایران تا پیش از این، یک بانوی نعل بند شناخته شده داریم. فرناز هاشمی که پدرش نعل بند بوده و در کنار پدرش این کار را حرفه ای یاد گرفته است.

وسایل و ابزار این حرفه بسیار گران است. حساب کردم اگر بخواهم ابزار خوب داشته باشم بیش از 200میلیون هزینه دارد.

مریم مصمم و جدی کار می نماید و آموزش هایی که دیده را خوب پیاده می نماید. استادم گفته که اگر به همین منوال پیش برود همین جا مشغول به کار می شوی.

یک آدم وسواسی ساعت ها در اصطبل آلوده

تصورش را بکنید یک آدم وسواسی و به شدت تمیز ساعت ها در یک اصطبل کار کند و مستقیم با آلودگی و بوهای نامطبوع ارتباط داشته باشد. آنقدر عاشق اسب هستم که در کنار این حیوان بودن برایم لذت بخش است، حتی با وجود همه سختی های کار. سم ها بعضا عفونت دارند و آن لایه هایی که می تراشیم بوی خیلی بدی دارد. اوایل کار تهوع می گرفتم و مجبور می شدم ماسک بزنم.

در باشگاه های کشور ما کمتر نعل بند خانه وجود دارد. یعنی نعل بندی باید در همان فضای بین اصطبل ها انجام گردد. گرمای تابستان و سرمای زمستان و وجود مداوم حشرات هم بر کار سنگین بدنی اضافه کنید. با این حال حرفه نعل بندی شاید از آن دست مشاغلی باشد که در ایران چندان اهمیتی به آن نداده اند. نعل بندهای ایرانی هم بیشتر در حد معمولی هستند. شاید در کل کشور 10 نعل بند حرفه ای هم نداشته باشیم.

شرایط سخت کار را بگذارید در کنار بدن دردهای وحشتناک کار با پتک سنگین. همین الان هم شب هایی که از نعل بندی می آیم انگشتانم ورم می نماید. یک بار یک خانم آرایشگر من را دید و گفت با این دست و انگشت های ظریف باید مدلینگ طلا و جواهر می شدی؛ همان موقع استادم گفت مریم می دانی تا چند ماه دیگر انگشت هایت کج می گردد و به خاطر ضربات پتک فرم دست هایت را از دست می دهی؟ مهم نبود و الان هم که این رخ داده هم مهم نیست، چون کاری را انجام می دهم که از آن لذت می برم. معتقد است بدن با هر شرایطی کنار می آید و نقص ها و دردها برطرف می گردد، مهم این است که روح انسان در آرامش باشد و وجودش از لحظه لحظه زندگی سرشار از لذت.

2 روز روان درمانگری، یک روز نعل بندی

روان درمانگری را چطور کنار نعل بندی قرار داده؟ دو کار کاملا متفاوت. در روزهای روان درمانگری، من دستکم روزانه هشت مراجع را دیدار می کنم. آن کار از من انرژی روانی بسیار زیادی می گیرد و دقیقا از نعل بندی و بهتر بگویم از اسب انرژی می گیرم برای روان درمانگری. به همین علت است که برنامه ام را طوری طراحی کردم که دو روز مطب باشم و یک روز نعل بندی.

بهداشت روان را دریابید با هر چیزی که دوست دارید

شاخه اصلی کارش در روان درمانگری، درمان وسواس است؛ مسئله ای که خیلی ها در این یکی، دو سال همه گیری کرونا دچارش شده اند. از وقتی که کرونا شده بیماران وسواس خیلی بیشتر شده اند. چون عامل اصلی وسواس اضطراب و استرس است و همین اضطراب مهم ترین عاملی است که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می نماید.

متأسفانه ما در شرایط عادی خیلی به بهداشت روان خود اهمیت نمی دهیم. هر آدمی احتیاج دارد برای تخلیه انرژی های منفی یک کاری انجام دهد؛ طبیعت گردی، سوارکاری یا تمرین کار کردن با یک ساز. در این شرایط که روابط اجتماعی ما هم بسیار محدودتر شده، خیلی بهتر است به این کارها پناه ببریم. پیاده روی، دوچرخه سواری یا هر کار دیگری می تواند این بهداشت روان را در شرایط فعلی برای همه ما فراهم کند.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله کامپیوتر: از کامپیوتر و IT کلی مقاله و ترفند جالب اینجا داریم

منبع: خبرگزاری پانا
انتشار: 30 آبان 1400 بروزرسانی: 30 آبان 1400 گردآورنده: 1com.ir شناسه مطلب: 63520

به "نعل بندی به من آرامش می دهد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نعل بندی به من آرامش می دهد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید