چه کسی باور می نماید؟ - مجله یک کامپیوتر

اما قطره های نرم آب، با لطافتی که دارند، روی سختی های صخره دست می شکند و مثل این است که مادری فرزندش را نوازش می نماید. این گونه است که صخره نرم می گردد و این گونه است که مهربانی همه چیز را لطیف می نماید، حتی سنگ های سرسخت را.

چه کسی باور می نماید که ماهیت نور می تواند از آب هم لطیف تر باشد. آن جا که فرو می بارد اما صدای باریدنش را هیچ گوشی نمی شنود و هیچ کس نمی تواند او را به آغوش بگیرد و با هیچ لباسی هم پوشیده نمی گردد. اما همین نور پر ظرافت، وقتی که از بی آبی خشمگین می گردد، درخت هایی را که خودش پرورانده می سوزاند و زمین را که محل رویش است خشک و خشن می نماید. این گونه است که پرخاشگری، مهربانی را محو می نماید و دیگر اثری هم از زیبایی به جا نمی گذارد.

چه کسی باور می نماید که وقتی خاک را با لطافت آب و نور درمی آمیزی طراوتی از گِلِ آن سر می کشد که بوی گُل می گیرد و می تواند خستگی جهان را از خاطره ها محو کند. جهان بدون گلستان، کویر بی حوصله ای است که طاقت آدم را طاق می نماید. هرکجا که برگِ گُلی هست، لطافت آب و نور فهمیده می گردد و هرکجا که آب و نور نباشد، یا کم و زیاد باشد، روییدن عاقبت معلومی ندارد. مثل علف های هرزی که از پرآبی سبز می شوند و یک باره از خشم نور، خشکشان می زند.

خدا، خاک تمام آدم ها را با آب و نور سرشته است و از گِل آن گُل باطراوتی به نام دل آفریده است. نور، نشانه معنویت است، که خودش را به کسی نشان نمی دهد، اما همه چیز با آن جلوه می یابد. آب هم نشانه حیات است. مایه و سرمایه مادیات. معنویت در کنار مادیات دل را سرزنده نگه می دارد اما هرکدام از این ها اگر کم یا زیاد بشوند دل دیگر گُلی باطراوت نخواهد بود. می گردد عضوی که یا پلاسیده است یا سوخته. یا خشکیده است یا شکسته.

ما همواره باید مراقبت قلب هایمان باشیم. قلب، دل، روح یا جان. به هرنامی که صدایش می زنیم فرقی نمی نماید. مهم این است که مواظب او باشیم. هرکجا که افراط یا تفریط هست اولین کسی که بیش تر از همه آزرده می گردد قلب آدم هاست، اما ناله های قلب را فقط تا وقتی که او زنده است می گردد شنید. قلبی که مرده باشد شاید نبض بزند اما زشت و زیبای جهان دیگر برایش تفاوتی ندارد. قلبی که مرده باشد حتی حقیقت آشکار را هم باور نمی نماید. چون به هر زبانی که از او بپرسی آیا باورت می گردد یا نه، حرف تو را نمی فهمد و با تمام وجودش گنگ است و کور و ناشنوا.*

-

*اشاره به آیه 18 سوره بقره:

صُمٌّ بُکْمٌ عُمْی فَهُمْ لَایرْجِعُونَ آنها کر و گنگ و کورند و (از گمراهی خود) بر نمی گردند.

تصویرگری: ماریا شاپلین

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

کشتی کروز: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس‌ها