یادداشت روز - گردشگری روستایی و آموزش روستاییان را جدی بگیریم - مجله یک کامپیوتر

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات هزینه ویزای کانادا تضمینی هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای کانادا، ویزای مالتی 5 ساله با دعوتنامه معتبر دریافت کنید.

بعضی معتقدند که گردشگری روستایی (Rural Tourism) به عنوان یک فعالیت تفریحی اجتماعی، در نیمه دوم قرن هجدهم در انگلستان و قاره سبز شکل گرفت. البته، پیش از آن هم مناطق روستایی برای فعالیت های تفریحی مورداستفاده قرار می گرفتند، اما شرکت در این فعالیت های تفریحی محدود به اقشار برتر جامعه بود. در قرن نوزدهم و بیستم به دلیل توسعه حمل ونقل و سهولت جابه جایی، راه یابی به روستاها آسان شد. رشد سریع تقاضا برای گردشگری روستایی از سال 1945 شروع شد. در این زمان گردشگری روستایی شاهد رشدی چشمگیر و گردشگری بین المللی نیز شاهد رشد جمعیت بود و افزایش تقاضا برای گردشگری روستایی تا اندازه ای منجر به توسعه گردشگری شد. گردشگری روستایی امروزه با توجه به این که صنعت کشاورزی اهمیت خود را به عنوان محور اصلی توسعه روستایی (Rural development) از دست داده است، رو به توسعه دارد زیرا رشد فزاینده جمعیت، افزایش بهره برداری ها و کاهش منابع طبیعی و در نتیجه آن تهدید محیط زیست انسانی جوامع روستایی را برای ادامه حیات و تداوم رشد خود به منابع درآمدی دیگری وا داشته است دولت ها و برنامه ریزان نیز سعی دارند تا از عرضه نمایندگان بخواهند جریان گردشگری روستایی را به نواحی مختلف سوق دهند که از این طریق علاوه بر رشد اقتصاد محلی، شرایط خانواده های کشاورزان نیز بهبود یابد. گردشگری روستایی در مناطق کشاورزی ایران مانند گیلان و مازندران از اهمیت بالایی برخوردار است.

گزارش ایسنا از اهمیت توسعه گردشگری روستایی

مسئولان بر این نکته وفاق نظر دارند که یکی از راه های درآمدزایی و اشتغال آفرینی در روستاهای ایران، توجه به گردشگری روستایی هست. در عرصه گردشگری کشورمان، یکی از مهم ترین و حیاتی ترین زیرساخت هایی که باید در راستای توسعه پایدار (Sustainable Development) و هم چنین حفظ و تقویت اقتصاد مقاومتی (Resistive economy) و اتکای درون زای ملی موردتوجه و اهتمام قرار بگیرد، بحث گردشگری روستایی و آموزش روستاییان خونگرم کشورمان هست. جمعیت روستایی ایران از ابتدای انقلاب تا به امروز 10 درصد کاهش یافته است و این هشداری جدی به مسئولان هست.

گزارش ایرنا درباره اهمیت توسعه گردشگری روستایی

گردشگری روستایی در کشور چهارفصل و پهناور ایران زمین، یکی از ارکان مهم و اصلی توسعه صنعت گردشگری و ارتقای درآمدهای ملی از روش های غیرنفتی هست. اگر ایران میخواهد در برنامه های آینده توسعه ای کشور، اتکای بودجه کشور را به دلارهای نفتی پر ریسک کاهش دهد، چاره ای ندارد که به اقتصاد گردشگری به جای اقتصاد نفتی و انرژی که فقیر نماینده نسل های آینده هست، بیاندیشد و در این راستا گام های جدی بردارد. توسعه اقتصاد گردشگری روستایی، فواید بسیار زیادی برای کشور به ارمغان می آورد. یکی از مهم ترین آن ها، کاهش مهاجرت روستاییان به شهرها و توسعه شغل های کاذب در کلان شهرهای ایران به خصوص تهران هست. از طرفی دیگر، وقتی روستا منبع و محل درآمدزایی مولد باشد، اقتصادهای وابسته به اقتصاد گردشگری مانند صنایع دستی، پوشاک و مواد غذایی سنتی نیز بار دیگر در کانون توجه روستاییان و سرمایه گذاران قرار می گیرند و شاهد رونق و حفظ میراث فرهنگی و معنوی ایرانیان در جای جای روستاهای کشور خواهیم بود. به هر حال گردشگری روستایی، در سایه تعامل ملت و دولت عملی خواهد شد.

گزارش ایلنا ازاهمیت گردشگری روستایی

اما گردشگری روستایی به عنوان پارامتری برای توسعه منطقه ای (Regional Development) ، توسعه بر پایه جلوه ای از شناختن استعداد و توان منطقه و گسترش خردمندانه برای مناطقی که باید از استانداردهای ویژه توسعه گردشگری بهره مند باشند را در بر می گیرد که در چهارچوب منطقه بندی فضاها برای تعیین کاربری زمین اعمال می گردد. با منطقه بندی گردشگری روستایی، توسعه فضاهای ویژه و مناسب انجام می پذیرد و در نتیجه فضاهای دیگر دست نخورده باقی می ماند. همچنین کاربری زمین ناشی از منطقه بندی در این مناطق که تعیین و تعیین هستند می تواند بر اساس استانداردهای گسترش شکل گیرد. در یک کلیت منسجم می توان اهداف توسعه منطقه ای را در زمینه گردشگری روستایی رشد فراوری منطقه ای، افزایش درآمد یا تعداد مشاغل، انعطاف پذیری تجهیزات گردشگری برای تضمین موارد استعمال متعدد و توجه به سرمایه گذاری محلی دانست که در جنبه های غیرمالی نیز اهدافی چون نگهداری و حفظ آسایش و رفاه ساکنان، تضمین تفریحات و مراقبت از ارزش ها و سخن فرهنگی را به دنبال دارد همان طور که مشاهده می گردد، صنعت گردشگری در تمدن بزرگ ایران، نقشی مولد و محرک و فعال دارد که باید به این نقش و زیرساخت های تشویق نماینده و محرک آن توجه بیش تری مبذول داشت. صنعت گردشگری، هم از بعد اشتغال زایی، هم فاکتور پدافند غیرعامل و هم از جنبه های استراتژیک، برای جمهوری اسلامی ایران یک رکن راهبردی قلمداد می گردد که نقشی کم تر از صنعت هسته ای و حتی صنعت پتروشیمی نباید برای آن تصور نمود. درواقع تحقق گردشگری روستایی می بایست با همت و اهتمام مسئولان و افراد بومی صورت بگیرد تا جنبه حقیقی و کاربردی خود را در حیطه های مختلف مالی، سیاسی و فرهنگی جلوه گر نماید. این تعامل و ارتباط سازنده، باید توسط نهاد هایی در دولت و استانداری ها برای تعامل قوی با بدنه روستا جهت تقویت شاخص های گردشگری روستایی در نظر گرفته گردد.

تحقق گردشگری روستایی - خبرگزاری میراث آریا

ناگفته پیداست که رشد شهرگرایی و نبود نشانه های هویتی اصیل فرهنگی و در کنار بی توجهی به حداقل احتیاجمندی های محیط زیست انسانی در زندگی شهری باعث شده شهرنشینان با میراث روستایی رابطه برقرار نمایند و این تبعیت و همگرایی، یک فرصت خوب برای صنعت گردشگری به خصوص گردشگری روستایی ایجاد نموده است. چنین همگرایی سازنده و فرصت آفرینی است که در ارتقای درآمد ملی و رشد ناخالص ملی GNP نقش تعیین نماینده خواهد داشت. می توان ادعا کرد که امروزه میراث روستایی با گردشگری پیوندی ناگسستنی خورده است. قطعا؛ تجربه زندگی در روستا می تواند سبب آشنایی شهرنشینان با فرهنگ، تاریخ، مذهب و اعتقادها، طبیعت و صنایع دستی گردد و شهرنشینان با ارتباطی متقابل از فرهنگ و مردم بومی اثر پذیرفته و بر فضای جامعه محلی اثرگذار هستند و این موضوع، اتحاد و یکپارچگی ملی را نیز تقویت خواهد نمود. تأمین احتیاجهای اسکان، تغذیه، خرید کالا و لوازم ضروری، سوغات و صنایع دستی گردشگران توسط روستائیان بومی موضوع مهمی است که باید به آن توجه داشت چراکه این مسئله باعث تعامل فرهنگی و ایجاد تحرک مالی در جامعه روستایی می گردد. اگر قصد داریم تا نسل جدید ایرانی ها غرب گرا نباشند، باید جایگزین هایی منطبق بر فرهنگ و باورهای ملی را در آن ها تقویت کنیم که نشانه های روستا، یکی از این جایگزین ها است. اقتصاد درون زا و وابسته به نیروهای درونی که در چارچوب اقتصاد مقاومتی ترسیم شده توسط رهبر انقلاب در سال های اخیر به آن تأکید می گردد، به وسیله صنعت گردشگری و توسعه زیرساخت های آن مانند توجه به گردشگری روستایی قابل حصول است. نقش خطیر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشورمان در تحرک زایی این حوزه راهبردی در کشور، بسیار مهم است. گردشگری روستایی توانایی این را دارد که سیلی از گردشگران داخلی و خارجی را به سمت روستاها و مناطق کم تر دیده شده و بکر ایران زمین ببرد و آن ها را با تاریخ و تمدن بزرگ کشوری استثنایی در جهان آشنا کند. ایران، فراتر از تهران و کاخ ها و موزه های آن هست و ایران واقعی را باید در کویرها و جنگل ها و دشت ها و بیابان ها و آداب ورسوم اقوام بزرگ و متحد ایرانی جست وجو کرد و به جهان شناساند. این وظیفه مهم را گردشگری روستایی باید به دوش بکشد. به نظر می رسد توانایی روستاهای ما و جذابیت طبیعی، اقلیمی و فرهنگی آن ها به قدری زیاد است که ایران را باید به دو قسمت ایران گردی شهری و ایران گردی روستایی تقسیم کرد و کم تر کشوری در جهان سراغ داریم که چنین پتانسیل ارزنده ای را در صنعت گردشگری در اختیار داشته باشد. در گردشگری روستایی، آموزش روستاییان هم اهمیت دارد که باید به آن پرداخته گردد. آموزش روستاییان و شیوه تعامل آن ها با گردشگران داخلی و بین المللی، مسئله ای است که باید حتما در راستای توسعه گردشگری روستایی به آن پرداخته گردد. هر صنعتی اگر بخواهد مولد و فعال باشد و نقش خاص خود را در فراوری و اشتغال و ثروت آفرینی ایجاد کند، باید منابع انسانی آن در این راستا آموزش درست ببیند. نمی توان انتظار داشت روستایی که از سواد بالایی برخوردار نیست و حتی در بعضی از نقاط کشور توانایی تکلم به زبان فارسی را هم ندارد، در تعامل با گردشگران خارجی رفتار reception یک هتل 5 ستاره را داشته باشند. باید به روستاییان از طرق مختلف در این راستا آموزش داد تا تعامل آن ها و شیوه های ارتباطی با گردشگران داخلی و خارجی هم تراز و اثربخش باشد.

11 پیشنهاد برای توسعه گردشگری روستایی در ایران

برای توسعه گردشگری روستایی و آموزش روستاییان عزیز، مواردی پیشنهاد می گردد که احتمالا در روزهای آینده نیز درباره آن ها بیش تر سخن خواهیم گفت: 1- مرکز توسعه روستایی و مناطق محروم کشور با همکاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و تعامل اثربخش با نهادهای فعال در عرصه گردشگری و هم چنین فناوری اطلاعات ایران، کارگروه توسعه زیرساخت های آموزشی و اطلاع رسانی گردشگری روستایی را ایجاد و این امر را توسعه دهند. 2- دولت محترم برای توسعه گردشگری روستایی، یک مجموعه فرا قوه ای متخصص را ایجاد تا امر مدیریت گردشگری روستایی و رسیدن آٖن به چهارچوب ها و آرمان های موردنظر اقتصاد مقاومتی و برنامه توسعه 5 ساله کشور، هدفمند گردد. 3- به وسیله روستاهای اینترنتی ایران، امر آموزش نیروهای باسواد و فعال در روستاها در دستور کار کارگروه های مربوطه قرار بگیرد. 4- امر گردشگری روستایی و معرفی بسته های گردشگری روستایی با تخفیف توسط سازمان میراث فرهنگی، تورگردانان حرفه ای منتخب در دستور کار قرار بگیرد. 5- بانک گردشگری و هم چنین سایر بانک های عامل کشور برای توسعه پایدار و ارتقای سیاست های مسئولیت اجتماعی خود (CSR) به توسعه گردشگری روستایی وام های درازمدت بهره پایین اعطا نمایند و از تسهیلات دولتی و معافیت مالیاتی برخوردار شوند. 6- صندوق های قرض الحسنه خرد ملی که قرار است در 10 هزار روستای کشور توسعه یابد، به موضوع گردشگری روستایی توجه شایانی بکند. 7- سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور، برنامه ها و همایش هایی در تجلیل فعالان بخش گردشگری روستایی و اطلاع رسانی این عرصه در سراسر کشور برگزار کند. 8- رایزنی های فرهنگی ایران در خارج از کشور، همایش ها و جشنواره هایی در معرفی ظرفیت های فرهنگی، هنری. پوششی، گویشی و زبانی روستاهای کشور تحت عنوان گردشگری روستایی در ایران در کنار جشن نوروز و جشن های ملی ایران در خارج، برگزار نمایند. 9- پرتال تخصصی و مرکزی برای توسعه گردشگری روستایی توسط مراکز ذی صلاح طراحی و راه اندازی گردد تا کلیه روستاهای کشور و ظرفیت های گردشگری آن به زبان های مختلف در این پرتال معرفی و اطلاع رسانی گردد. 10- اعطای بورسیه تحصیلی به دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا در دانشگاه های داخل و خارج از کشور جهت ترغیب محققان به ارائه راهکار های خلاقانه جهت توسعه گردشگری روستایی در ایران، یک احتیاج مهم هست که وزارت آموزش عالی با یاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور می بایست به آن اهتمام جدی نمایند. 11- سازمان توسعه و عمران روستایی که اخیرا توسط رییس جمهور ساختارهای تشکیل آن ایجاد شده است، برای توسعه گردشگری روستایی کوشش کند و از مردم برای همکاری در این عرصه خطیر دعوت کند. به هرحال آنچه در آنالیز نشریات و سایت های داخلی کشورمان در عرصه گردشگری روستایی در قالب این یادداشت کوتاه ارائه کردیم، ما را به این درک می رساند که توجه به گردشگری روستایی همانند توجه به حفظ حق مشروع ایران در دستیابی به فناوری هسته ای و موشکی، اجتناب ناپذیر هست و همه دستگاه ها باید برای نیل به آن همت نمایند. اگر قصد داریم تا راه تبلیغی کم هزینه و اثربخش برای نشان دادن ظرفیت های اقلیمی و فرهنگی و تمدنی بزرگ ایران زمین به جامعه جهانی داشته باشیم، توجه به گردشگری به خصوص گردشگری روستایی نباید فراموش گردد. منابع

شارپلی، جولیا، (1380) گردشگری روستایی، ترجمه منشی زاده و نصیری، نشر منشی تهران

داس ویل، راجر، (1386) مدیریت جهانگردی، ترجمه اعرابی، دفتر پژوهش های فرهنگی

پرتال های ایرنا-ایسنا-ایلنا و خبرگزاری میراث فرهنگیمنبع: کجارو