برنامه ریزی برای تعطیلات در تایلند - مجله یک کامپیوتر

با تور تایلند به طبیعتی همچون بهشت سفر کنید

اگر مقداری به سمت غرب حرکت کنید آنگاه به کانچانابوری (Kanchanaburi) خواهید رسید که تلفیقی از مناظر آرام بخش , موزه های جنگی است. کانچانابوری بیشتر به خاطر فیلم پل رودخانه کوای (Kwai) مشهور است ولی علاوه بر آن موارد بسیاری برای مشغول نگاه داشتن شما وجود دارند. اگر حس می کنید که در اعماق وجود خود یک کاوشگر هستید، این منطقه می تواند یک نقطه شروع عالی برای بازدید از پارک های ملی، قایق سواری، پیاده روی و فیل سواری برای شما باشد.

اگر مایل به دیدن جنبه های سنتی تر تایلند هستید به سمت دانمون سادوآک (Damnoen Saduak) بروید. در این مکان درحالی که در قایق های کوچک چوبی در آب شناور هستید، بارنگ و بوی منحصربه فرد بازارهای محلی محاصره می شوید. این بازارهای شناور در حقیقت اصلی ترین جاذبه برای گردشگران به حساب می آیند و به همین دلیل نیز بیشتر کاسب ها به فراوری و فروش سوغاتی های این منطقه مشغول هستند.

علاقه مندان به آثار تاریخی باید کمی بیشتر به سوی جنوب حرکت نموده و به شهر ساحلی پتچابوری (Phetchaburi) و کاخ های ویژه آن برسند. ضمناً لازم نیست از میمون هایی که در کوچه ها و خیابان ها حاضر هستند بترسید.

زمان کافی برای سفر به کل این کشور را ندارید؟ منطقه آرام موآنگ بوران (Muang Boran) که یک پارک-موزه فضای باز است، تقریبا به شکل تایلند ساخته شده است و نسخه های بدلی کوچک تری از بناها و یادواره های مهم در سراسر این کشور را به نمایش می گذارد.

برای لذت بردن از غذاهای دریایی به سبک تایلندی باید به سوی ساموت سونگخرام (Samut Songkram) سفر کنید. در آنجا می توانید تا جایی که می توانید صدف های دو کفه و دیگر محصولات دریایی را در کنار خلیج تایلند بخورید.

اگر زمان بیشتری دارید نیز پیشنهاد می کنیم به سانگخلابوری (Sangklaburi) بروید. وجود همزمان جوامع تایلندی، بنگلادشی، کارن ها و مون ها در این شهر که در نزدیکی مرزهای میانمار قرار گرفته است، جلب توجه می نماید.

برنامه ریزی سفر برای حضور در شمال تایلند

تایلند شمالی از مزارع صاف و تخت برنج در بخش های روستایی بالای بانکوک شروعشده و به سوی شمال و کوهستان هایی که مرزهای میانمار و لائوس در آن ها قرار گرفته است کشیده می شوند. این منطقه گسترده به طور عجیبی ازنظر فرهنگی و جغرافیای با بخش جنوبی تایلند متفاوت است. بخش شمالی تایلند، زبان (خام موآنگ)، غذاها، باورهای سنتی، مراسم های مذهبی و سبک معماری محکم و پایدار مخصوص به خود را دارد که این سبک معماری امروزه لانا (به معنای میلیون ها مزرعه برنج) نامیده می گردد. ویژگی اصلی فیزیکی مناطق شمالی تایلند یعنی کوهستان های آن با جداسازی و ایزوله کردن محل زندگی افراد محلی، موجب شکل گیری فرهنگ و زیرگروه های فرهنگی متفاوت این منطقه شده است. حتی امروزه نیز ساختار ویژه و دلهره آور این سرزمین از ساکنان آن در برابر پیشرفت سریع اثرگذاری عناصر خارجی محافظت می نماید.

علیرغم این که شهر چیانگ مای (Chiang Mai) پایتخت طبیعی بخش شمالی تایلند به حساب می آید ولی نباید آن را تنها شهر این منطقه دانست که ارزش گنجانده شدن در برنامه سفر شما را دارد. مناطق چیانگ رای (Chiang Rai)، چیانگ سن (Chiang Saen)، مای هونگ سون (Mae Hong Son)، فرای (Phrae) و نان (Nan) نیز به اندازه کافی جاذبه های گردشگری و به خصوص مکان های باستانی را در خود جای داده اند که یک گردش یک روزه و یک شب اقامت در آن ها بتواند ارزشمند باشد. مناطق مرتفع کوهستانی و جنگلی که این شهرهای ویژه را از هم جدا نموده اند نیز دارای انواع و اقسام اقامتگاه های ساده در پارک ملی، اقامتگاه های لوکس، چشمه های آب گرم، کمپ های فیل سواری و غیره هستند که تقریبا لیستی انتها ناپذیر از امکانات را به شما ارائه می نمایند. چینگ رای نیز یک محل بسیار مناسب برای پیاده روی یا تپه نوردی به مقصد دهکده های قبایل سنتی است که می توان به آن ها به وسیله جهتهای دامنه کوه و یا به وسیله جهت کوتاه تری (با فیل سواری) دسترسی پیدا کرد. جریان سریع آب در رودخانه های این منطقه موجب می گردد که شرایطی ایده آل برای قایق سواری و یا راندن کانو (نوع خاصی از قایق) در آب های سفیدرنگ و پرخروش به وجود بیاید.

جاده هایی پیچ درپیچ از چینگ رای به سوی شهرهای موجود در تپه ها و کوه های اطراف وجود دارند که شما را به اعماق کوه ها و مناطقی دورافتاده تر می برد؛ جایی که نوادگان سربازهای چینی که در زمان تسلط کمونیست ها بر چین به این منطقه فرار نموده بودند، زندگی می نمایند و به کشت دادن چای و قهوه مشغول هستند. منطقه نان نیز در کوه هایی دورافتاده و در گوشه مرزهای بین لائوس و میانمار قرارگرفته است. نزدیک ترین شهرها نسبت به این منطقه، مای هونگ سون و مای ساریرانگ (Mae Sarian) هستند. جاده ای که به نام حلقه مای هونگ سون شناخته می گردد، یک جهت ویژه است که شروع و انتها آن در چیانگ مای (Chiang Mai) است. این جاده از درون بازارهای شهرهای کوچکی مانند پای عبور می نمایند که در طول چند سال اخیر توسعه یافته و به یک مقصد گردشگری مهم تبدیل شده است. این جاده ابتدا توسط گردشگرانی که به روش کوله گردی به سفر در این منطقه می رفتند کشف شد.

برنامه ریزی تعطیلات سواحل جزایر آندامان و پوکت

پوکت (PHUKET) به دلیل محیط ویژه، تنوع بالا و ساختار افسون گر خود همیشه به عنوان یکی از مقاصد محبوب گردشگری در دنیا شناخته شده. این منطقه هم برای گردشگرانی که بودجه محدودتری دارند جذاب است و هم برای کسانی که به دنبال سفری مجلل و لوکس هستند. این جزیره علیرغم مسائل مربوط به عدم توسعه یافتگی خود بازهم دارای سواحلی زیبا و گستره بزرگی از هتل ها، رستوران ها، فعالیت های تفریحی و زندگی شبانه است. هنگامی که پوکت را ترک نموده و به سوی ساحل آندامان (ANDAMAN) می روید، این جاذبه ها تماشایی تر از پیش می شوند. خط ساحلی این منطقه کارست های آهکی (karst ها، توده سنگ های بزرگی که به واسطه خوردگی به اشکالی منحصربه فرد و زیبا درمی آیند) دیدنی، جزیره های منزوی در آب های شفاف و بلورین و کیلومترها ساحل دست نخورده را در برابر دیدگانتان قرار می دهد.

پوکت را می توان قطب تپنده و شلوغ سواحل غربی دانست. هرروز پروازهای متعددی از بانکوک به این منطقه راهی می شوند و قایق های مسافربری که معمولا پر از مسافر هستند به صورت روزانه از کو فی فی (Ko Phi Phi)، کرابی (Krabi) و جزایر رویایی سیمیلان (Similan) و سورین (Surin) به این منطقه آمدوشد می نمایند. راز این خط ساحلی جادویی خود را به تدریج در ورای پوکت فاش می نماید. کرابی دارای شن هایی به شکل پودر سفیدرنگ است و صخره های آهکی موجود در آب های زمردی رنگ آن سر برافراشته اند. این صخره ها در میان علاقه مندان به تمامی سطوح صخره نوردی محبوب هستند. ساحل رایلی (Railay) هم به صورت ویژه ای در میان کسانی که به دنبال ایده های متفاوت، فعالیت های آکروباتیک و صخره نوردی هستند، محبوب است. پارک ملی حیاط آبی پانگ نیا (Phang Nga) نیز عاشقان طبیعت را به خود جذب می نماید. علتش مناطقی است که منظره هایی عالی و کامل که بی شباهت به کارت های پستالی نیست را در خود جای داده است. از میان آن ها می توان به جزیره کائو پین گان (Koh Phing Kan) که به نام جزیره جیمز باند مشهور است اشاره نمود. منطقه کو فی فی، پس از سونامی به عنوان یک مقصد درجه یک برای دوست داران غواصی و ورزش های زیرآبی مطرح شده است (تعداد غواص هایی که می توانید در آب های این منطقه ببینید، به احتمال فراوان از تعداد ماهی ها بیشتر است و بعضی از نقاط این آب ها در فصل های اوج ورود گردشگران، به شدت شلوغ می شوند.) علاوه بر گروه یادشده، این منطقه یک اقامت گاه عالی برای مسافران سبک کوله گردی و کسانی که شرایط سفر را آسان می گیرند به حساب می آید. کولانتا (Koh Lanta) نیز مناظر خود را توسعه و پیشرفت داده است و گردشگرانی که جمعیت کمتر و تنهایی و آرامش را ترجیح می دهند (این ویژگی در بعضی از رستوران ها و فروشگاه های این منطقه قابل مشاهده است) را به خود جذب می نماید. این منطقه شامل سواحل دوست داشتنی و دهکده هایی رنگین است که در آن ها با بومیانی متفاوت روبرو شده و متوجه می شوید که تا چه اندازه با ساکنان سایر مناطق سواحل آندامان متفاوت هستند. آئونانگ (Ao Nang) نیز در طول چند سال اخیر بسیار محبوب شده است و تعداد زیادی از اقامتگاه ها در نزدیکی سواحل محبوب این منطقه ساخته شده اند.

توجه داشته باشید: سوار قایق های قدیمی، پوسیده و بیش ازحد شلوغ نشوید. می توان برای رفتن در جهت مشابه با قایق های مسافربری، قایق های تندرو را کرایه کرد. در هنگام قایق سواری، مسائل امنیتی را جدی گرفته اند.