خانواده فغانی؛ از مهاجرت تا پناهندگی
به گزارش مجله یک کامپیوتر، محمدرضا فغانی خبر پناهندگی خود در کشور سوئد را تأیید کرد؛ پیش تر فوتبالی ها عادت داشتند تا اخبار داوری درباره قضاوت های علیرضا فغانی در جام جهانی، جام کنفدراسیون ها و بعد سوت های او به عنوان یک داور ایرانی را در لیگ برتر استرالیا بشنوند؛ اما مصاحبه برادر کوچک تر او، یعنی محمدرضا، با یکی از رسانه های خارجی، حواشی جدیدی را ایجاد کرد.
به گزارش خبرنگاران به نقل از شرق، علیرضا فغانی که مهر 1398 همراه با خانواده به استرالیا مهاجرت کرد تا در لیگ فوتبال این کشور قضاوت کند، حالا خبر پناهندگی برادرش نیز تأیید شده است. دو برادر که جزء داوران بین المللی بودند، دیگر برای فوتبال ایران سوت نمی زنند؛ با این تفاوت که علیرضا فغانی پناهنده نشده و همچنان می تواند از سهمیه های داوری ایران در رقابت های برون مرزی باشد.
- علیرضا راه را باز کرد؟
علیرضا فغانی، داور بین المللی ایران که در سه، چهار سال اخیر پیشرفت محسوسی در قضاوت داشت و پیروز شد ملاقات رده بندی جام دنیای روسیه و همچنین پیش تر فینال جام ملت های آسیا بین کره جنوبی و استرالیا را سوت بزند، بعد از کش وقوس فراوان، تصمیم خود را مبنی بر مهاجرت به کشور استرالیا گرفت. علیرضا فغانی برای آخرین بار ملاقات تیم های استقلال تهران و فولاد خوزستان را در هفته دوم لیگ نوزدهم سوت زد که طرفداران استقلال در استادیوم آزادی انتقاد زیادی را به وقت های تلف شده از سوی این داور بین المللی داشتند؛ چراکه عقیده داشتند پنج دقیقه وقت اضافه باعث شد شاگردان جواد نکونام در ثانیه های پایانی گل تساوی را وارد دروازه میزبان نمایند و کار با تساوی یک بر یک به پایان برسد. در هر صورت، او شهریور 98 اعلام نمود تا دو، سه هفته آینده برای زندگی به کشور استرالیا مهاجرت می نماید تا فرزندش برای ترم زمستان ثبت نام و خودش نیز در لیگ فوتبال این کشور قضاوت را شروع کند.
البته علیرضا فغانی در مصاحبه با خبرآنلاین اعلام نمود مهاجرتش به معنای خداحافظی همیشگی با ایران نیست و در صورت احتیاج، به عنوان نماینده ایران قضاوت خواهد نمود: من دراین باره با آقای تاج صحبت کردم و به او گفتم که در رقابت های بین المللی به نام ایران قضاوت خواهم کرد و آقای تاج هم با این درخواست من موافقت کرد. اگر هم برای مسابقات بین المللی دعوت شوم، به اسم کشور ایران به این مسابقات خواهم رفت و اگر روزی ایران بودم و احتیاج بود که در ایران قضاوت کنم، این کار را خواهم کرد. هرچند یکی از دلایل عمده مهاجرت فغانی که به صورت غیرمستقیم به آن اشاره نمود، بداخلاقی هایی بود که در فوتبال ایران و استادیوم اپیدمی شده بود؛ متأسفانه بداخلاقی در کل جامعه کشور ما هست و فقط در ورزش نیست، بلکه حتی در هنر، جامعه و... هم فحاشی و توهین هست و این مسئله بین همه جامعه انتشار پیدا نموده. ما فقط بلدیم شعار فرهنگ چندهزارساله ایران را بدهیم؛ اما متأسفانه از اصول دور شده ایم. او حالا در استرالیاست و علاوه بر درآمد بالاتر، بدون حاشیه خاصی، ملاقاتهای فوتبال در این کشور را قضاوت می نماید.
- محمدرضا؛ بی سروصدا رفت و پناهنده شد
برادر کوچک تر علیرضا فغانی، در ظاهر کم حاشیه تر از او در زمین فوتبال بود؛ اما حالا تعیین شده که بیرون زمین حواشی بیشتری دارد. محمدرضا که جزء داوران بین المللی فوتبال ایران بود، در سال 96 برای قضاوت در تورنمنت جوانان دنیا به همراه مهسا قربانی راهی نروژ شد. بعد از اتمام این مسابقات بود که مهسا قربانی به ایران بازگشت؛ اما محمدرضا فغانی به ایران برنگشت و از نروژ راهی کشور سوئد شد.
همین اتفاق باعث شد تا شایعه پناهنده شدن این داور بین المللی ایرانی مطرح گردد که خودش همان زمان چنین شایعه ای را قویا تکذیب کرد؛ شایعه پناهنده شدن من در نروژ کذب است و من تنها یک هفته برای داوری به نروژ رفتم و پس از آن به سوئد برگشتم. درحال حاضر هم در لیگ دسته اول سوئد داوری می کنم. من اکنون در سوئد هم درس می خوانم و هم کار می کنم و از همه مهم تر در این کشور داوری می کنم. بحث نوع اقامت من و شرایط برگشتم به ایران کاملا شفاف است و پس از اتمام تحصیل هیچ مسئله ای برای بازگشت به ایران ندارم.
دو سال بعد از این اتفاق، محمدرضا فغانی پایان تصمیم گرفت در مصاحبه ای به صورت رسمی اعلام کند به سوئد پناهنده شده است و در لیگ دسته سوم فوتبال این کشور قضاوت می نماید و از سال آینده می تواند در لیگ برتر آن سوت بزند. محمدرضا فغانی درباره چرایی این تصمیم، آزار حراست وزارت ورزش نسبت به قضاوت او در فینال مسابقات ارامنه را یکی از دلایل اصلی مهاجرت خود عنوان نموده و همچنین انتقادهای تندی از مدیریت فوتبال و شخص مهدی تاج نموده است: آقای تاج که نمی دانم درحال حاضر در کدام کشور است، در دوران ریاستش اهداف اقتصادی شخصی خود را دنبال می کرد؛ هیچ گونه شفافیت اقتصادی هم وجود نداشت.
یک دلیل مشترک از سوی هر دو برادر، به وضوح تعیین است؛ اینکه هر دو به دلیل ناملایمتی هایی که در سال های اخیر در امر قضاوت در فوتبال ایران وجود داشت، تصمیم به مهاجرت گرفتند؛ از حقوق پایین 700 هزارتومانی برای هر مسابقه تا حواشی و فحاشی تماشاگران در استادیوم ها و حمایت نکردن کمیته داوران و فدراسیون فوتبال از آن ها در مسابقات بین المللی، مزید بر علت شد تا آن ها تصمیم به مهاجرت و خروج از وطن بگیرند. هر دو برادر تأکید بر یک کلمه داشتند که برایشان وجود نداشت: احترام؛ کلمه گم شده ای که تقریبا تمام داورها این موضوع را تأیید نموده اند.
حالا محمدرضا هم راه علیرضا را رفته؛ با این تفاوت که دیگر نمی تواند برای ایران قضاوت کند و به زودی جزء فهرست داوران بین المللی فوتبال سوئد خواهد شد. فوتبال ایران در روزهایی که حواشی زیادی را به خاطر سوت های وحشتناک داورانش در لیگ برتر و لیگ یک تجربه می نماید، دو داور مطرح خود را از دست داده است؛ هر دو به دلیل مهاجرت؛ اما به طرق متفاوت.
منبع: همشهری آنلاینbestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا، مکزیک و کوبا