در ایران چند سال زندگی به علت سرطان از دست می رود؟ - مجله یک کامپیوتر

به گزارش خبرنگاران، طی قرن 19 و 20 میلادی شرایط مرگ ومیر در دنیا دچار تغییرات گسترده ای شده است. در این شرایط جوامع از حالتی که در آن غلبه مرگ با علل عفونی، انگلی و واگیر بوده است، به شرایط مرگ با علل غیر عفونی، مزمن و غیرواگیر تغییر پیدا می نمایند. در سال های اخیر سهم مرگ ومیر بیماری هایی مثل سرطان و بیماری های قلب و عروق چند برابر افزایش یافته است. به این شرایط و تغییرات مرگ در کشورها، گذار اپیدمیولوژیک می گویند.

سرطان دومین علت اصلی مرگ بعد از بیماری های قلبی و عروقی در دنیا است. شایع ترین سرطان ها در سال 2020 سرطان پستان، ریه، روده عظیم، پروستات، پوست و معده است. در ایران مرگ ومیر ناشی از سرطان در رتبه سوم علل مرگ و پس از بیماری های قلبی و عروقی و تصادفات نهاده شده است و 14 درصد از کل مرگ ها را شامل می گردد.

با توجه به این که این بیماری عوارض شدیدی، مانند دردهای غیرقابل تحمل، تضعیف قوای جسمانی و هزینه های قابل توجه دارد، باید توجه بیش تری به آن صورت گیرد و شناخت دقیق شرایط این بیماری ضرورت زیادی دارد.

بر همین اساس پژوهشگران کشور با انجام یک مطالعه، فرایند مرگ ومیر ناشی از سرطان را طی سال های 1390 تا 1397 آنالیز کردند.

اطلاعات مورد احتیاج این تحقیق از داده های مرگ سازمان ثبت احوال و بر اساس طبقه بندی بار بیماری ها استخراج شد و این داده ها به تفکیک جنسیت و سن طی سال های 1390 تا 1397 مورد استفاده نهاده شد.

در این بازه زمانی در نظام ثبت احوال ایران، به طور میانه سالانه در حدود 340 هزار نفر فوت ثبت شده است. در ابتدای دوره کل مرگ ثبتی کشور 330 هزار و در انتهای دوره کل مرگ ثبت شده، 357 هزار نفر بوده است. اگر چه این آمار دچار کم ثبتی است؛ ولی برای تحلیل فرایند مرگ ومیر در کشور قابل استفاده است.

آنالیز ها حاکی از این است که در همین دوره، به طور میانه در هر سال حدود 34 هزار مرگ ناشی از سرطان در کشور اتفاق افتاده است. مرگ ناشی از سرطان در کشور رو به افزایش است. طبق این آنالیز در ابتدای دور 28 هزار مرگ و در انتهای دوره 41 هزار و 940 مرگ ناشی از سرطان ثبت شده است. مرگ ناشی از سرطان حدود 10 درصد از کل مرگ کشور را شامل شده و در طی دوره آنالیز شده، افزایشی بوده است.

یافته های پژوهشگران نشان داد که میزان مرگ ومیر به علت بیماری سرطان، بر اساس جنسیت و در گروه های سنی فرق دارد. به این معنی که میزان مرگ ومیر ناشی از این بیماری در سنین زیر 30 سالگی برای مردان، 1.2 برابر زنان است و در سنین بالای 50 سالگی مرگ مردان، 1.5 برابر مرگ زنان است. اما در گروه های سنی 30 تا 50 سال میزان مرگ زنان بیشتر از مردان است.

در این آنالیز، در سال 1390 سال های عمر از دست رفته به علت مرگ ناشی از سرطان، 420 هزار سال بود، اما این میزان در سال 1395 به 530 هزار سال افزایش یافته است. این افزایش عمدتاً ناشی از افزایش سرطان در سنین عظیم سالی و سالمندی به ویژه برای مردان است.

نتایج این مطالعه حاکی از آن است که سرطان، به اسم نتیجه گذار اپیدمیولوژیک، در کشور افزایش یافته و برترین راه کنترل آن پیشگیری از ابتلا است.

پژوهشگران این تحقیق معتقدند که تجربه سایر کشورها نشان داده که به وسیله پیشگیری و سبک زندگی سلامت محور می توان فرایند سرطان را کاهشی کرد. به همین علت در جوامع پس از گذار اپیدمیولوژیک، احتیاج است در ارتقای سلامت صرفاً به درمان اتکا نکرده و به نقش فرهنگ سازی و سیاست گذاری اجتماعی هم تاکید نمود.

در انجام این تحقیق محمد ترکاشوند مرادآبادی و واحد سروش؛ پژوهشگران دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد، به همراه زهرا ترکاشوند از دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، مشارکت داشتند.

یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با اسم سهم سرطان در مرگ و عمر از دست رفته ایرانیان در فاصله سال های 1390 تا 1397، خرداد ماه امسال در دوماه نامه پایش؛ نشریه پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی منتشر شده است.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا