سیلیکون ولی در روزهای اولیه شکوفایی فناوری چگونه بود؟

به گزارش مجله یک کامپیوتر، پیش از ظهور شرکت های جذابی همچون اپل و تسلا و پیش از سر برآوردن خانه های میلیون دلاری، سیلیکون ولی یا همان دره سیلیکون در برگیرنده باغ ها، پابگاه های نظامی بود و منزلگاه تعداد کمی از فارغ التحصیلان دانشگاه استنفورد به شمار می رفت که این مکان را برای فراوری محصولات مبتنی بر ترانزیستور انتخاب نموده بودند.

سیلیکون ولی در روزهای اولیه شکوفایی فناوری چگونه بود؟

در این مطلب به آنالیز مقطعی بین 1968 تا اوایل قرن 21 می پردازیم که از آن به عنوان دوران شکوفایی فناوری یاد می گردد. در این زمان شاهد پیدایش کمپانی هایی بودیم که امروزه بزرگترین نام های جهانی فناوری هستند؛ مانند اپل، اینتل و اوراکل. در همین زمان بود که بازی های ویدیویی آتاری و موتور جستجوی گوگل به جهان معرفی شدند و کمپ های بزرگ و کوچک، یکی پس از دیگری در این مکان بنا شدند و سود سرشاری را راهی مناطق حاشیه سند هیل رود کردند. در ادامه قصد داریم به روزهای شروعین شکوفایی فناوری در سیلیکون ولی نگاهی داشته باشیم:

در سال 1968، دو کارمند شرکت نیمه رسانای فیرچایلد با نام های گوردون مور و رابرت نویس، نیویورک را به مقصد سانتا کلارا در کالیفرنیا ترک کردند تا شرکت جدیدشان اینتل را تاسیس نمایند. در آن موقع، این شرکت تنها بر فراوری چیپ های حافظه متمرکز بود. مور در سال 2018 اظهار داشت که در آن مقطع به نویس گفته بود که برخی از حافظه های نیمه رسانا را (به عنوان) حوزه ای باز و مساعد برای ایجاد یک کمپانی جدید می بیند.

نویس و مور بخشی از هشت عضو اولیه استخدام شده در فیرچایلد بودند؛ شرکتی که ترانزیستورهای سیلیکون فراوری می کرد و به ساخت رایانه های کوچکتر، سریعتر و ارزانتر معروف بود.

در اواخر دهه 60، دره سیلیکون میزبان چند شرکت دیگر هم بود که در زمینه فناوری فعال بودند. مور از سیلیکوتن ولی در آن دوره به عنوان یک دره با فضای بسیار و ترافیک بسیار کم و با درختان زردآلو، آلو، گردو و بادام یاد می نماید.

اینتل از زمان تاسیس در سال 1968 تا به حال در سانتا کلارا باقی مانده است. تصویر زیر مربوط به مقر این شرکت در سال 1996 است.

IBM حتی پیش از این که نام سیلیکون ولی برای این مکان انتخاب گردد، ریسک حضور در این منطقه را پذیرفته بود. این شرکت در سال 1952 مقر خود را در سن خوزه افتتاح کرد. مهندس ارشد این شعبه، ری جانسون، در یکی از خبرنامه های IBM گفته بود که به او دستور داده بودند روی دو چیز کار کند: تعداد افراد حاضر در آزمایشگاه را در حدود 50 نفر نگه دارد و روی فناوری هایی آزمایش کند که هیچ شخص دیگری در IBM روی آن ها کار نمی کرد.

تصویر هوایی زیر که در سال 2000 ثبت شده است، مقر IBM در سن خوزه، واقع در سیلیکون ولی را نمایش می دهد. آنچه در تصویر مشاهده می کنید، اولین آزمایشگاه این شرکت در سواحل غربی آمریکا بود و در آن دوران، IBM بزرگترین کارفرما در شهر به شمار می آمد.

امروزه نام سند هیل رود مترادف است با پایتخت شرکت های بی شماری که در دو طرف جاده جا خوش نموده اند. تصویری که مشاهده خواهید کرد، نشان می دهد که چطور این جاده قسمت های مختلف سیلیکون ولی، از جمله شهرک های معروف پالو آلتو، منلو پارک و وود ساید را به یکدیگر متصل می کرد. در آن موقع تنها با 35 هزار دلار می توانستید در این مکان صاحب خانه شوید؛ اما اکنون میانگین قیمت خانه های این منطقه بیش از 3 میلیون دلار است!

در سال 1972، نولان بوشنل و تد دابنی شرکت آتاری را در سانی ویل کالیفرنیا تاسیس کردند. این شرکت با بازی های ویدیویی مختلف خود شناخته می شد و حتی زمانی استیو جابز را هم به استخدام خود درآورده بود.

بوشنل در مصاحبه ای که در سال 2017 با نیویورک تایمز داشته است، اظهار داشت که نام آتاری را از روی حرکتی در بازی آسیایی Go (نوعی بازی شبیه شطرنج) انتخاب نموده اند. برای مدتی، آتاری شرکت پیشروی بازی های ویدیویی بود که سالانه سود میلیارد دلاری کسب می کرد. اما پس از مدت کوتاهی، ورق برگشت و رهبر صنعت بازی های ویدیویی به شرکتی تبدیل شد که سالانه میلیون ها دلار از دست می داد.

در سال 1976، شرکت اپل توسط استیو جابز و استیو وزنیاک در لس آلتوس کالیفرنیا فعالیت خود را شروع کرد. لس آلتوس همان محله ای بود که جابز کودکی خود را آنجا سپری کرد. اپل در طول این سال ها مقرهای مختلفی داشته، اما شاید عجیب ترین آن ها گاراژی است که این شرکت در آن به دنیا آمد. البته اپل در آن گاراژ کامپویتر فراوری نمی کرد. خانه و گاراژی که این شرکت کار خود را از آنجا شروع کرد، در سال 2013 به عنوان مکان تاریخی در نظر گرفته شدند.

در 1984، اپل مکینتاش را معرفی کرد که یکی از کاربر پسندترین کامپیوترهای آن موقع به حساب می آمد و تعامل کاربر با آن از گذشته ساده تر شده بود.

در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90، جان اسکالی به عنوان سکان دار اپل انتخاب شده بود و حضور او باعث شد که این شرکت فراز و نشیب های زیادی را تجربه کند؛ از جمله این اتفاقات می توان به خروج استیو جابز از اپل و فروش بخش عمده سهام استیو وزنیاک اشاره نمود. اما در همین زمان اپل توانست با سیستم عامل System 7 خود به موفقیت برسد.

این شرکت در سال 1993 فروشگاه خود واقع در Infinite Loop را تاسیس کرد، اما این مکان تا 1997 به مقر رسمی اپل تبدیل نشد.

کمپ اپل تقریبا معادل 260 هزار متر مربع مساحت دارد و از 6 ساختمان متصل به یکدیگر تشکیل شده است. در 1997، یعنی زمانی که جابز به اپل بازگشت، مدام به ظاهر این مکان انتقاد می کرد. دن ویزنهانت، نایب رئیس قبلی بخش املاک اپل، درباره نقدها جابز این طور می گوید: او در زمان ساخت آنجا نبود و مالکیت طراحی را در اختیار نداشت.

دومین مقر فعلی اپل که در حال حاضر پایگاه اصلی کوپرتینویی ها نیز به شمار می آید، در مکانی ساخته شده است که پیش تر به شرکت اچ پی تعلق داشت. به دلیل ظاهر مدور و نقره ای اپل پارک، از این مکان به عنوان یک سفینه فضایی یاد می گردد. سه ماه پیش از درگذشت جابز در سال 2011، او طرح خود برای مقر جدید شرکت را به شورای شهر کوپرتینو ارائه نموده بود.

یکی از شلوغ ترین و محبوب ترین نقاط برای افراد نوآور و خلاق ساکن دره سیلیکون در آن دوران، رستوران باکس واقع در وود ساید بود. در طول سال ها، جیمز مک نایون، مالک این رستوران، افراد مختلفی را در رستوران خود میزبانی نموده است که امروزه به بنیان گذاران شرکت های بزرگ و میلیونرهای جهانی فناوری تبدیل شد ه اند.

اما سیلیکون ولی همواره خانه شرکت های فناوری و کمپانی هایی مانند تسلا نبوده است. با این حال، فضای باز و آزاد، فراوانی و زیبایی همواره از شاخصه های این منطقه بوده اند. تصویر زیر به یک کمپ فناوری در سانتا کلارا تعلق دارد که در سال 1978 ثبت شده است.

نویسنده ای به نام لزلی برلین، کتابی با نام دردسر سازان را به چاپ رسانده که به طور ویژه به وضعیت سیلیکون ولی در سال های 1969 تا 1983 پرداخته است. او در سال 2017 در مصاحبه با Recode اظهار داشت: در دهه 70، سیلیکون ولی یک مکان کوچک (نسبتا) گمنام بود که مهندسین خوره تکنولوژی در آن جا فراوریات خود را به مهندسین شیفته چیپ ها می فروختند.

برلین در ادامه می گوید که کمتر از یک دهه بعد، صنعت بازی های ویدیویی و رایانه های شخصی به دنیا آمدند. مثل این که در حال تماشای بیگ بنگ باشید!

پیش از دوران اوج گیری فناوری در سیلیکون ولی، دانشگاه استنفورد و به ویژه مرکز تحقیقاتی آن، مهندسان کارآفرین بسیاری را تربیت می کرد. بسیاری از دانش آموختگان این مرکز کمپانی هایی را تاسیس کردند که امروزه در فهرست بزرگترین شرکت های جهانی فناوری دیده می شوند.

پیش از شکوفایی جهانی فناوری در نیمه دوم قرن بیستم، دره سیلیکون به عنوان محل استقرار توپ خانه ها و پایگاه های نظامی شناخته می شد. در سال 1939، مرکز تحقیقاتی ایمز سازمان ناسا و پایگاه نظامی مافت فیلد در این مکان تاسیس شدند که البته هر دو مکان بعدها به همسایه گوگل پلکس (مقر گوگل) تبدیل شدند.

تصویر زیر نقشه ای ماهواره ای از منلو پارک در کالیفرنیا است که در سال 1984 ثبت شده و مکانی خالی در مرکز را نشان می دهد که بعدها به مقر فیس بوک تبدیل شد. در آن موقع با 10 دقیقه رانندگی از مقر فعلی گوگل پلکس می شد به مقر فعلی فیس بوک رسید.

تصویر زیر، وضعیت فعلی مرکز اصلی فیس بوک در منلو پارک است. این شرکت میخواهد تا در دو سال آینده، یک منطقه مسکونی، بخش های اداری، خوار و بار فروشی و خرده فروشی را در منطقه پشتی این مکان تاسیس کند.

یکی از شرکت هایی که به ریشه های اصلی دوران پیش از سیلیکون ولی متعهد مانده، اوراکل است که در ابتدا با نام آزمایشگاه توسعه نرم افزار (Software Development Labs) شناخته می شد. در سال 1977، اوراکل قراردادی به ثبت رساند که طی آن متعهد شد تا کد برنامه پایگاه داده ای را به نام خود ولی برای CIA فراوری کند.

اوراکل در سال 1989 شعبه اصلی خود را در رد وود سیتی، مکانی در 25 مایلی سن فرانسیسکو، بنیان گذاشت.

سپس شاهد ظهور یکی از بزرگترین غول های نرم افزاری جهان، یعنی گوگل هستیم. این شرکت محبوبیت خود را مدیون رشد رایانه های شخصی و توسعه اینترنت است. گوگل که در ابتدا با نام BackRub شناخته می شد، در سال 1995، توسط لری پیج و سرگئی برین در خوابگاه دانشگاه استنفورد به دنیا آمد.

در 1997 و زمانی که این دو دانشجو از حد مجاز پهنای باند استنفورد عبور کردند، مجبور شدند به گاراژی در منلو پارک نقل مکان نمایند که به سوزان وژکیکی تعلق داشت. خانم وژکیکی بعدها یکی از کارمندان گوگل شد.

خیلی زود گوگل به حدی رشد کرد که دیگر فضای کوچک آن گاراژ جوابگو نبود و این شرکت در 1999 به دفتری در پالو آلتو منتقل شد. چهار سال بعد، گوگل به کمپ فعلی خود، گوگل پلکس انتقال یافت.

در طول چهار دهه پیش از قرن 21، دره سیلیکون هزاران نفر از تاثیرگذارترین و کهنه کارترین مهندسان و عاشقان جهانی فناوری را به خود جذب کرد. هر دقیقه فرصت های شغلی جدیدی ایجاد می شد و پیشرفت این دوران به حدی بود که دورنمای خوش بینانه ای از آینده تکنولوژی ارائه می کرد.

در نهایت، امروزه شاهد نوآوری های بی شمار شرکت های بزرگی همچون اپل، گوگل، فیس بوک، اینتل و … در حوزه های سخت افزاری و نرم افزاری هستیم که عصر حاضر را بیش از هر زمان دیگری برای عاشقان فناوری جذاب نموده اند، اما نام همه این شرکت ها با نام سیلیکون ولی گره خورده است و نمی توان تاثیر این منطقه را بر شکوفایی این فناوری ها نادیده گرفت.

منبع: Business Insider

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 18 شهریور 1400 بروزرسانی: 18 شهریور 1400 گردآورنده: 1com.ir شناسه مطلب: 16022

به "سیلیکون ولی در روزهای اولیه شکوفایی فناوری چگونه بود؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سیلیکون ولی در روزهای اولیه شکوفایی فناوری چگونه بود؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید