شوخی می کنید آقای زنوزی؟
به گزارش مجله یک کامپیوتر، محمدرضا زنوزی که گویا مدتی در سفر خارج از کشور به سر می برده، بازگشتی توفانی به رسانه ها داشت و مطالبی به زبان آورد که بار دیگر از جهات مختلف قابل نقد به نظر می رسید. به طور کلی موضع گیری ها و برخی سیاست های مالک تراکتور طوری است که مخاطب بیشتر از هر چیز دیگری نگران آینده این تیم می شود.
شجاعی محصول تراکتور است؟
مالک تراکتور که آشکارا از سخنان علیرضا منصوریان از خودش عصبانی به نظر می رسد، بابت انتخاب او به عنوان سرمربی تیم عذرخواهی کرده و در ادامه به ستایش از مسعود شجاعی پرداخته است. او گفته مسعود گزینه اصلی باشگاه برای سرمربیگری است، اما خودش فعلاً قبول نکرده. جالب اینکه منصوریان قبلا سرمربی چند تیم بوده و کارنامه داشته، در مورد شجاعی که اصلاً چنین کارنامه ای وجود ندارد و روشن نیست که آیا فردا بابت این انتخاب هم کار به عذرخواهی می کشد یا نه.
از همه عجیب تر، اما تعبیری است که زنوزی در مورد کاپیتان پیشین تیم ملی به کار برده: شجاعی به هیچ تیم دیگری تعلق ندارد و محصول تراکتور است. این یعنی بازیکنی که از نفت آبادان به فوتبال ایران معرفی شده، از سایپا به لیگ های خارجی رفته و 12 سال در فرنگ بازی کرده، به صرف حضور در تراکتور در 34 سالگی محصول این باشگاه لقب گرفته است! بعید به نظر می رسد در بدنه هواداران تراکتور هم حتی یک نفر با ادعای مالک باشگاه در این زمینه موافق باشد.
لاپوشانی ناکامی پرسپولیس؟
طبق معمول مصاحبه زنوزی خالی از طعنه زنی به سرخابی های پایتخت نبود. او این بار مصاحبه فوتبال برتر با علیرضا منصوریان را آن هم 2 شب بعد از فینال لیگ قهرمانان آسیا، تلاش صداوسیما برای لاپوشانی ناکامی پرسپولیس قلمداد کرده است. پرسش اینجاست که مگر شکست حداقلی در فینال آسیا بحران است که نیاز به جمع وجور کردن داشته باشد؟ آن هم 48 ساعت بعد از خاتمه بازی؟ و مگر برنامه نه چندان پربیننده محمدحسین میثاقی که فقط به خاطر وایرال شدن قسمت هایی از آن دیده می شود، جایی برای لاپوشانی باخت پرسپولیس است؟ اصلا اگر تراکتور نخستین مربی اخراجی لیگ را به این شکل عجیب معرفی نمی کرد، چه بهانه ای برای وسط آمدن نام این باشگاه وجود داشت؟
وعده اقتصادی تا کی؟
زنوزی بار دیگر بخش مفصلی از مصاحبه اش را به صدور وعده خودکفایی تراکتور از نظر اقتصادی اختصاص داده. این در حالی است که تراکتور از زمان حضور او به عنوان تنها باشگاه ایرانی در کنار کلیشه های ورزشی و فرهنگی، عنوان اقتصادی را هم پشت نامش دارد. با این حال تا کنون هیچ ساز وکار به ثمر نشسته ای در این حوزه به چشم نخورده است. یعنی هیچ حرکت روشنی انجام نشده که قابل لمس باشد، منتج به درآمد پایدار شود و هواداران بدانند فردا اگر زنوزی ناگهان خواست باشگاه را زمین بگذارد و برود، نگرانی بابت دخل و خرج تیم وجود نخواهد داشت. به نظر می رسد عمده فعالیت های این مالک مثل خرید لباس آدیداس و عقد قرارداد ها و تفاهم های خواهرخواندگی با باشگاه های مختلف اروپایی صرفا جنبه نمایشی دارد و قرار نیست آبی از آن ها گرم شود.
القای توهین چرا؟
همچنان مشخص نیست چرا مسئولان باشگاه تراکتور سعی می کنند هر رفتار و گفتاری را حمل بر توهین به این باشگاه محبوب، قدیمی و مردمی کنند. حقیقتا اینقدر دامن زدن به هر سوءتفاهمی درست نیست و نتیجه این رویکرد در دراز مدت، لوث شدن این ارزش است. شاید هزار انتقاد به محمدحسین میثاقی وارد باشد، اما مثل روز روشن است که منظور او از داستان محمد عباس زاده، بوسه بر لوگوی تراکتور و ضدعفونی کردن، شوخی با تظاهر بازیکنان فوتبال و ربط دادن آن به کرونا بوده است.
در این مسئله کوچک ترین تردیدی وجود ندارد و جالب نیست که مدیران باشگاه بی فایده هواداران را خشمگین کنند و رودرروی یک نفر قرار بدهند. اظهارات زنوزی در مورد اینکه اگر اسم این مجری را بیاورم باید دهانم را آب بکشم نه تنها اخلاقی نیست، بلکه هیچ تناسبی با انصاف هم ندارد.
همشهری
منبع: فراروبانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما