خاطره انگیزترین بازی های ویدئویی رایانه های شخصی
به گزارش مجله یک کامپیوتر، خبرنگاران: این روز ها بعید به نظر می رسد که کسی با سرگرمی های دیجیتالی و بازی های ویدئویی آشنا نباشد. همه طرفداران رسانه های دیجیتالی و گیمر های قدیم و جدید، حداقل برای یک بار هم که شده یک خاطره از بازی های ویدئویی در ذهن خود دارند و با مرور کردن بعضی از آنها، حس نوستالوژیک زیبایی را برای خود تداعی خواهند کرد. مهم نیست که یک گیمر پنجاه ساله هستید یا پنج ساله، ویترین بازی های ویدئویی آنقدر بزرگ است که از هر نسلی در آن خاطرات زیادی وجود دارد.
اگر شما هم از نسل گیمر های قدیمی هستید حتما می دانید که در جهانی رایانه های شخصی یا همان کامپیوتر های خانگی، بازی های ویدئویی به یادماندنی وجود داشت که هنوز هم در خاطر بسیاری از طرفداران این صنعت مانده است. در این مقاله سعی کرده ایم تا برخی از خاطره انگیزترین بازی های ویدئویی رایانه های شخصی را با هم مرور کنیم و یک بار دیگر طعم شیرین خاطرات گذشته خود را از جهانی گیم تجربه کنیم.
فضای بزرگ دوست داشتنی!
ما هیچ وقت کنسول بازی نداشتیم که مجبور باشیم به تلویزیون خونه وصلش کنیم. اینکه سیستم کامپیوتر رو نمی شد توی پذیرایی و هال بذاریم، اتفاق خیلی خوبی بود. همیشه یه فضای دنج اتاق خواب یا اتاق خودمون رو در نظر میگرفتیم برای میز کامپیوتر و بررسی میکردیم که کدوم طرفی قرارش بدیم تا صفحه مانیتور پشت به در ورودی قرار بگیره!
قرار بود که یک مانیتور لامپ تصویری 17 اینچ، یک کیس سنگیین بی خاصیت، موس توپی و اسپیکر های 5 کیلویی که همش خرخر میکرد، تبدیل بشه به سیستم بازی رویایی ما! چه خالی بندی هایی که نکردیم برای یاد دریافت ورد و اکسل توی تابستون و آخرش هم تا آخر شهریور تمام تلاش مون رو گذاشته بودیم برای باز کردن کرک (crack) بازی های خفن و تا آخر رفتنش.
لذت همیشگی بازی های Windows
همیشه قرار نبود که کامپیوتر های ما بهترین باشه و همه بازی ها رو جواب بده؛ بار ها پیش میومد که بازی رو به هزار مصیبت نصب می کردیم و حتی صفحه منوی بازی هم بالا نمیومد. اینجا بود که همدم همیشگی ما ورود به پنجره Start ویندوز بود و معرفت همیشگی فولدر Games.
چقدر تلاش کردیم تا قوانین بازی Minesweeper یا همون بمب رو یاد بگیریم و بتونیم نقشه کامل بازی رو خنثی کنیم. قطعا باید صدای انفجار ناگهانی بمب ها را هنوز در خاطر داشته باشید. وقتی که خبری از بازی های گرافیکی و رنگ ولعاب دار نبود، به سراغ بازی Pinball معروف می رفتیم و دلمون رو خوش می کردیم به افکت های صوتی بامزه و رکوردشکنی های بی پایان اش. از بازی هایی نظیر Spider Solitaire و Hearts و ... هم که بهتر است ازشون بگذریم و پیشنهاد می کنم که در خلوت تنهایی خودتون تجربه اش کنین!
به دنبال یک کامپیوتر خوب!
گاهی اوقات اطلاعات نوشته شده در پشت جعبه بازی ها، گیمر ها را در یک روز به اندازه صدسال پیر می کرد. کابوسی به نام حداقل سیستم مورد نیاز. امروزه اگر به کسی بگویید که به دنبال خرید یک پردازشگر (CPU) با مشخصات 2.13 GHz Intel Core 2 Duo E6400 یا یک کارت گرافیک با استاندارد 512 MB DirectX 10-complian هستید، به شدت مسخره تان می کند. ولی جالب است بدانید که روزگاری دغدغه همه پی سی گیمرها، دست و پنجه نرم کردن با همین قطعات بود.
اولین گام برای یک پی سی گیمر شدن مربوط به جمع کردن سیستم بوده و است؛ از بالا و پایین کردن فروشگاه ها و پاساژ های عرضه قطعات کامپیوتر گرفته تا گشتن میان دوست و آشنا برای جمع کردن یک کیس گیمینگ ارزان و ناقابل. از کل کل بین بچه های مدرسه و فامیل برای به رخ کشیدن رم 512 و کارت گرافیک 64 مگابایت و هارد 80 گیگ تا پوز داشتن بازی هایی که اجرا کردنشون به یک سیستم قوی نیاز داشت.
بریم گیم نت؟!
هنوز زنگ آخر مدرسه نخورده بود که دعوا بین بچه های کلاس بر سر صندلی های داغون گیم نت شروع می شد. بدوبدو به سمت گیم نت نزدیک مدرسه می رفتیم و صاحب اونجا نوبت اول رو به کسی می داد که اکانت اش بیتشر از بقیه شارژ داشت. دیگه دور و زمونه عوض شده بود و پول تووجیبی بچه ها به جای بوفه مدرسه خرج نیم ساعت بازی کردن کانتر (Counter) می شد.
هم نسل بودن با راه افتادن اولین گیم نت ها و جایگزین شدن آن ها با کلوپ های قدیمی، از دیگر افتخارات ما پی سی گیمر های قدیمی است. گیم نت های شلوغی که به تازگی راه افتاده بود و همیشه پشت هر یک از سیستم های آنها، چند نفر منتظر تمام شدن بازی شما بودن و در عین حال شما را از فیض راهنمایی های کلیدی در بازی بی نصیب نمیگذاشتند! همه اساتید بازی های تحت شبکه ای مثل کانتراستریک و ژنرال که در هر محله و گیم نت حرف اول و آخر در بازی ها را می زدند.
پسربچه های نسلی که بیشتر ضعف بینایی و عینکی زدنشون به خاطر فاصله نزدیک صندلی های غیراستاندارد گیم نت ها به مانیتور های نسل قدیم بود. همچنین قبل تر چیزی به نام هدست در گیم نت ها وجود نداشت و شما مجبور بودید در حین بازی کردن Need for speed، به صدای تیراندازی کانتر و صدای گزارش بازی فوتبال بقیه گیمر ها هم گوش کنید. همه این دردسر ها فقط به خاطر این بود که لذت بازی با کامپیوتر را در کنار دوستان تجربه کنیم و حتی گاهی مجبور بودیم به خاطر نداشتن یک سیستم عامل خوب در منزل، عناوین موردعلاقه خود را در گیم نت بازی کنیم.
بازی های ایرانی یا فارسی زبان؟!
بعید است که گیمری بازی فوتبال را به جز سری FIFA یا PES تجربه کرده باشد. حالا تصور کنید که گزارشگر این بازی های پرطرفدار، عادل فردوسی پور یا جواد خیابانی باشد! منوی فارسی ابتدایی بازی به همراه گزارشگر های فارسی زبان در مجموعه بازی های فوتبال، یکی دیگر از اتفاق هایی بود که نخستین بار در بازی های مخصوص PC شاهد آن بودیم. البته این موضوع خیلی هم خوب پیش نمی رفت و به مرور زمان تکه کلام ها و جملات معروف تکراری گزارشگران به شدت اعصاب بازیکن را به هم می ریخت.
پا بزن آشغال یا سربازان به پیش؛ شما با کدام یکی از این جملات خاطرات بیشتری دارید؟ موضوع فارسی ساز ها فقط به بازی های فوتبال ختم نمی شد، کم کم پای دوبله های فارسی به بازی های اکشن و ماجراجویی نیز باز شده بود و دیالوگ های پیش وپاافتاده فارسی در این جور بازی ها خودنمایی می کرد. از صداگذاری های بی کیفیت سری بازی های GTA گرفته تا دوبله های بامزه بازی های استراتژیک قدیمی.
خب در ماه مهر و فصل بازگشایی مدارس قرار داریم؛ بیشتر بچه های دیروزی از مدرسه رفتن و درس و کتاب دل خوشی ندارند، اما زبان حال ما گیمر ها جوری دیگری بود. کلاس درس و مدرسه مساوی بود با جمع شدن بساط بازی و قایم کردن کابل پاور کامپیوتر به دست پدر و مادر ها و هزار جور خواهش و التماس از طرف بچه ها! اکنون که این روز های غریب رو سپری می کنیم، بد نیست تا خاطرات شما عزیزان را با بازی های به یادماندنی و ماندگار رایانه های شخصی زنده کنیم.
توجه داشته باشید که بازی های زیادی در نسل های گذشته بر روی پلتفرم PC درخشیدند و ما فقط سعی کرده ایم که به برخی از خاطره انگیزترین آن ها بپردازیم. همچنین بازی های محبوب دیگری به صورت مشترک برای رایانه های شخصی و پلتفرم های مختلف مانند ایکس باکس و پلی استیشن وجود داشت و هدف ما در این مقاله، بازی هایی است که بیشتر با پلتفرم PC با آن ها خاطره داریم. پس قبل از هر چیز از شما عزیزان عذرخواهی می کنم که نام بازی موردنظر شما در این لیست قرار ندارد. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید.
Hitman: Codename 47 - 2000
بعید است که گیمر باشید و با سری بازی های هیتمن (Hitman) آشنا نباشید. مجموعه ای که استودیو IO Interactive آن را حدود بیست سال پیش و در سال 2000 و با عنوان Hitman: Codename 47 برای اولین بار بر روی رایانه های شخصی عرضه کرد. مامور 47 آنقدر ویژگی های جدید و مکانیزم های مبارزه داشت که برای هر گیمری جذاب و دوست داشتنی بود. یکی از اولین بازی های سبک مخفی کاری که بدون داشتن طرح ریزی و نقشه کشیدن، محال بود که بتوانید مراحل آن را پشت سر بگذارید.
کافی بودکه تنها بخش کوچکی از برنامه ها به خوبی پیاده نشود و شاهد سوراخ سوراخ شدن این مرد کچل شوید. قابلیت تغییر لباس به طور جدی در تاریخ بازی های ویدئویی در این بازی پیاده شده بود. کشاندن سوژه های قتل به داخل توالت ها و کستن و پوشیدن لباس آنها، از سکانس های معروف بازی Hitman بود که هنوز هم در نسخه های جدید شاهد آن هستیم. تقریبا از این بازی بود که با سلاح معروف مامور 47 یعنی همان کابل معروف خفه کن آشنا شدیم و فهمیدیم که در بازی ها لازم نیست برای کشتن به سلاح گرم و چاقو شمشیر متوسل شد.
گاهی آنقدر عصبانی می شدیم که نقشه مخفی کاری را بیخیال و شروع به کشتن همه حاضران در صحنه می شدیم؛ اینجابود که مردم بی گناه جیغ و فریاد می کشند و حالا نوبت تیراندای و شورش دشمنان به سمت شما بود. اگر در بازی Hitman: Codename 47 و در چنین شرایطی جان سالم به در بردید، باید خودتان را یکی از حرفه های این بازی بدانید!
Command & Conquer: Generals - 2003
طرفداران بازی های استراتژیک قدیمی با نام Red alert آشنا هستند و می دانند که این فرانچایز، مقدمه ای بود برای ساخت بازی زیبای Command & Conquer: Generals. یکی دیگر از نقاط قوت پلتفرم PC، عرضه شدن بازی های سبک استراتژیک بر روی آن بود. در واقع مکانیزم بازی با موس و کیبورد باعث شده بود تا بازی های سبک استراتژی با راندمان بیشتری بر روی این پلتفرم به کار گرفته شود. بازی ژنرالز نیز یکی از بازی های استراتژیکی پرطرفدار آن زمان به حساب می آمد که به واسطه وقایع زمانی داستان اش در میان بازیکنان به محبوبیت بالایی دست یافته بود.
بازی Command & Conquer: Generals جهان را در آینده ای نزدیک پیش بینی کرده بود و به کاربران سه انتخاب برای بازی می داد. در طول بازی، ایالات متحده و چین دو ابرقدرت جهان درنظرگرفته شده اند و هر دوی آن ها هدف مشترک ارتش آزادی بخش جهانی (GLA) هستند که به عنوان یک سازمان تروریستی غیرقانونی، سومین انتخاب بازیکنان را تشکیل می داد. از نکات جالب توجه بازی می توان به شبیه سازی ارتش ها به نمونه واقعی آن ها اشاره کرد.
ناوگان هوایی قدرتمند و سلاح های فوق پیشرفته و تکنولوژی برتر ایالات متحده، تانک ها و نیروی زمینی ویرانگر و ترفند های هوشمندانه منابع انسانی ارتش خلق چین و حملات انتحاری و سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی ارتش GLA، محیط بازی را به جهانی واقعی نزدیک تر کرده بود. از طرفی دیگر بازی Command & Conquer: Generals در گیم نت ها به شدت موردعلاقه و یکی از پای ثابت های دعوا و مشاجره میان بچه ها بود. از انتخاب بر سر زمین مبارزه گرفته تا پیدا کردن یک هم تیمی ماهر که به نقشه زمین ها وارد باشد و به خوبی کار پشتیبانی را در میدان مبارزه انجام دهد. خطر روبرو با بمب های اتمی و شیمیایی در بازی ژنرالز بیشتر از جهانی واقعی برای گیمر ها حس می شد!
King of the Road - 2002
رانندگی با یک وسیله نقلیه سنگین در دل جاده ها، رویایی بود که در بازی King of the Road به زیبایی هرچه تمام تر به آن رسیدیم. به جرات می توان گفت که بازی سلطان جاده ها همانند یک سلطان بر بازی های سبک رانندگی سلطنت می کرد؛ این اتفاق بیشتر به المان های جدید به کار گرفته شده در محیط بازی برمی گشت. تصور کنید که شما کنترل یک کامیون بزرگ را بر عهده خواهید داشت که چیزی حدود 32 تن وزن دارد! روبرو شدن با کامیون های مختلف در منوی وسایل نقلیه بازی، چیزی بود که برای اولین بار در King of the Road به اجرا درامد.
در طول بازی شما باید محموله بار مورد نظر خود را در کمترین زمان ممکن به مقصد برسانید و قطعا این کار شما را مجبور می کرد تا با به کار دریافت کار هایی نظیر فرار از دوربین های کنترل سرعت، عبور از چراغ قرمز، دور زدن با سرعت بالا در پیچ های خطرناک، فرار از دست پلیس و ... بپردازید. همچنین King of the Road به شما اجازه می داد تا تمام اجزای کامیون خود از برف پاک کن گرفته تا تایر ها را به سلیقه خودتان انتخاب کنید.
مسافرت در جاده های مختلف با آب و هوا های متفاوت و توجه داشتن همیشگی به نقشه کنار نمایشگر از دیگر نکات جالب این بازی بود. برای مثال هنگامی که هوا بارانی و محموله کامیون شما سنگین باشد، باید نهایت دقت را در خواندن نقشه داشته باشید و پیچ های خطرناک در طول جهت را زیرنظر بگیرید.
Neighbours from Hell - 2003
کافیست تا کلمه همسایه را در مرورگر اینترنت خود جست وجو کنید تا با عبارت همسایه جهنمی روبه رو شوید. البته نام این بازی همیشه در ذهن طرفدارانش می درخشد و در ردیف اول بهترین خاطره ها از بازی کردن با رایانه های خانگی قرار گرفته است. کلید عبور از مراحل این بازی دوست داشتنی یک چیز بود: مردم آزاری یا بهتر است بگوییم همسایه آزاری! همسایه تان را خون به چگر کنید و به مرحله بعد بروید.
داستان بازی ساده رقم می خورد؛ وودی یک مرد به ظاهر آرام، ولی به شدت عصبی بود که زندگی شخصی خودش را داشت تا اینکه که همسایه او آقای روت ویلر زندگی او را تبدیل جهنم می کند. ترسی که از روبرو با همسایه خود در بازی Neighbours from Hell به ما وارد می شد، از ترس دیدن همسایه سیبیل کلفت و ترسناک دوران کودکی مان بیشتر بود! کافی بود تا وودی مچ شما را در آپارتمان اش بگیرد، در یک چشم به هم زدن شما را زیر مشت و لگد خود له می کرد.
راه های حرص دادن همسایه تان در این بازی زیاد بود و به کار دریافت این روش ها در هر مرحله از بازی، هوش مختصری را می طلبید. در ادامه موفقیت های قسمت اول، نسخه دوم Neighbours from Hell به زیبایی هر چه تمام تر ساخته شد. در این نسخه کار ها کمی دشوارتر شده و باید دقت بیشتری برای عصبی کردن همسایه خود استفاده کنید به خرج دهید. از نکات دیگر نسخه دوم، شخصیت های بازی است که نسبت به نسخه قبل بیتشر شده بود و در واقع کار شما نیز سخت تر می شد. در نسخه دوم بازی علاوه بر همسایه تان، خانواده اش مراقب کار های شما هستند و باید از دید آن ها نیز پنهان باشید. هیچ چیز بیشتر از Neighbours from Hell ما را ترغیب نمی کرد تا پوست موز و شیشه های شکسته را در جهت همسایه های خانه خود قرار دهیم!
Commandos: Behind Enemy Lines - 1998
بازی Commandos: Behind Enemy Lines، یکی از بازی هایی بود که توانست یک سبک جدید و به یادماندنی را نزد کاربران PC به یادگار بگذارد. بیشتر بازی های سبک تاکتیکی پیش از سری Commandos در جهان های فانتزی و تاریخی روایت می شدند، اما این بازی آمده بود تا با تم داستانی جنگ جهانی دوم، طعم دیگری از سبک تاکتیکی را به بازیکنان بچشاند. در کنار فضاسازی استادانه بازی از اتفاقات جنگ جهانی دوم، ساختار گیم پلی بازی بسیار درگیر کننده بود؛ شما کنترل 6 کماندو از نیرو های متفقین را در اختیار داشتید تا به وسیله آن ها مراحل مختلف را پشت سر بگذارید.
مراحلی که شامل ماموریت هایی از قبیل منفجر کردن یک منطقه مشخص شده، جمع آوری اطلاعات، کشتن اهداف و یا حتی نجات نیرو های اسیر متفقین می شدند. سخت بودن مراحل و بالا بودن تعداد دشمنان از ویژگی های اصلی بازی بود که باعث می شد شما از یک تاکتیک نظامی استفاده کنید و به صورت مخفی کاری ماموریت ها را به پایان برسانید؛ اینکه چه زمانی از کماندو غواص استفاده کنید و یا کماندو تخریب گر را به حرکت دراورید، به این بستگی داشت که چند بار در مراحل شکست خوردید و مجدد بازی را شروع کرده باشید.
بعد ها نسخه های دیگری از مجموعه Commandos برای پی سی منتشر شد و استقبال خوب مخاطبان را به دنبال داشت هرچند بازی هنوز سختی بالای خود را به همراه داشت، ولی این موضوع باعث نشد که نمرات پایینی کسب کند. همچنین نسخه هایی از این بازی برای کنسول های پلی استیشن 2 و ایکس باکس هم منتشر شد، اما برخلاف نسخه PC بر روی کنسول ها عملکرد موفقی نداشت؛ عدم وجود یک سیستم کنترل خوب در نسخه های کنسولی، شاید دلیل اصلی این شکست بود. موضوعی که خوراک پلتفرم PC و از نقاط قوت این سیستم است!
Max Payne - 2001
حدود 20 سال از انتشارش می گذرد، یک شاهکار در تاریخ بازی ویدئویی که روایت داستان اش هیچ چیز از یک فیلم سینمایی دراماتیک کم نداشت. داستان مردی که واژه درد را از عمق وجود حس کرد؛ کشته شدن همسر و فرزند نوزادش، از دست دادن بهترین دوست اش، خیانت همکارانش و هزاران زخم ریز و درشت دیگر. مردی از جنس انتقام و کوله باری خاطره از گذشته تیره و تاریک اش. او کسی نیست جز Max Payne. عنوان مکس پین در سال اول عرضه خود با موفقیت خوبی همراه بود.
عنوانی که بیش از هرچیز شما را در عمق داستان خود فرو می برد. داستانی غمناک و کابوس های تمام نشدنی مکس. اوج خلاقیت این بازی مربوط به سیستم Bullet Time بود، جایی که شما زمان را آهسته می کردید و با شیرجه زدن در حالت آهسته می توانستید با تمرکز بالا و یک سینماتیک بسیار جذاب با دشمنان مبارزه کنید. در سال 2003 و در ادامه استقبال خوب از نسخه اول بازی، شاهد نسخه دوم مکس پین بودیم و دیدیم که چگونه این اثر هنری زیبا موفقیت های نسخه قبلی خود را تکرار کرد.
گیم پلی بازی تقریبا بدون تغییر بود و داستان بازی کمی از آن محیط تیره و تاریک قسمت اول فاصله گرفته بود. گرافیک بازی بسیار خوب کار شده بود و موسیقی متن Max Payne2 هنوز که هنوز است جز پردانلودترین موسیقی های تاریخ بازی های ویدئویی است. همانند نسخه اول، میان پرده های سینمایی به خوبی کار شده بود و پیشروی داستان را لذت بخش تر کرده بود. همچنین در نسخه دوم، روایت بازی از دید شخصیت مکس و مونا بازی را از یکنواختی دور می کرد. هر چند نسخه اول و دوم این بازی برای برخی از کنسول های نسل ششمی هم منتشر شد، اما قطعا نقطه عطف این دو نسخه مربوط به پلتفرم PC بود.
Stronghold 2 - 2001
در جهانی بازی های PC، برخی از عناوین آنقدر فوق العاده هستند که در هر زمان و بر روی هر سیستم عاملی ارزش اجرای دوباره را دارند حتی همین امروز. سری بازی های Stronghold از همین دسته بازی ها هستند که ژانر استراتژی را در غالبی جدید و از ترکیب عناصر مختلفی همچون سیاست، اقتصاد و نبرد ارائه می داد. یک گیم پلی خلاقانه با آن دوبله قدیمی و فراموش نشدنی. اگر شما هم از طرفداران این بازی باشید، با شنیدن جمله سرباز کماندار عرب برق از سرتان می پرد و این عبارت به زیبایی هر چه تمام تر شما را به 10 سال گذشته می برد.
شاید در نگاه اول ساخت ارتش یکی از ارکان بازی های استراتژیک به نظر بیاید، اما در Stronghold قضیه فرق داشت و اهرم اقتصاد در جریان بازی نقش موثری ایفا می کرد. برای شروع شما دو راه داشتید؛ اینکه ابتدا ارتش خود را تدریجی بسازید و یا اینکه اقتصاد کشور خود را ارتقا دهید و در ادامه به فکر ساختن ارتشی قدرتمند باشید. البته ساختن ارتش و رسیدن به یک اقتصاد مناسب به همین راحتی نبود.
ذره ذره اجزای ارتش به دست خودتان ساخته می شد، از شمشیر و سپر گرفته تا ارتقای سربازان و نیرو های جنگی. اقتصاد سرزمین تان نیز به فاکتور های مختلفی از قبیل تامین مواد غذایی و مالیات و داد و ستد با دیگر سرزمین ها داشت. پرداختن به جزئیات ریز و درشت بازی Stronghold، باعث شده بود تا بازیکنان با یک عنوان استراتژیک خلاقانه روبرو شوند. برای مثال ما باید مواد غذایی مردم سرزمین تان را تامین می کردید. همچنین برای ساختن یک ارتش مستحکم باید فولاد مورد نیاز شمشیر و سپر و سنگ به کار رفته در دژ ها و قلعه ها از معادن موجود در محیط بازی استخراج می کردید.
Project I.G.I - 2000
بیشتر طرفداران بازی های تیراندازی اول شخص، سری بازی Project I.G.I را به یاد دارند. البته از قلم نیاندازید که IGI آنچنان هم بازی سطح بالایی نبود و بیشتر محبوبیت آی جی آی به علت عقب بودن صنعت بازی در ایران بود. شاید در آن زمان، کاربران ایرانی مدال افتخار را به عنوان یک بازی اول شخص خوب می شناختند و بعد هم بازی IGI را. نخستین عنصری که این بازی را متمایز کرده بود، طراحی خوب گرافیک بود؛ شرایط آب و هوایی و پوشش گیاهی و طراحی تسلیحات به خوبی کار شده بود.
تا قبل از بازی هایی مانند کانتراستریک و بتل فیلد، طراحی اسلحه و المان های تیراندازی در بازی IGI به خوبی به چشم می آمد. مشاهده کردن محیط مراحل، شما را به یاد تصاویر تسلیحات نظامی می انداخت که از اخبار و رسانه پخش می شد. آیتم سلامتی بخش بسیارجالب طراحی شده بود و با تزریق یک سرم باید سلامتی تان را بازیابی می کردید. همچنین سختی مراحل در شرایط متعادلی قرار داشت و به صورت تدریجی افزایش پیدا می کرد.
پیشروی مراحل و گیم پلی بازی نیز کاملا واقع گرایانه بود؛ اگر دشمن شما را ردیابی می کرد، آژیر خطر را به صدا درمیامد و آتش از آسمان و زمین بر شما نازل می شد تا اینکه آژیر را قطع کنید. همه این معضلات و مسائل را به این مورد اضافه کنید که بازی هیچ مدل حالت ذخیره سازی ندارد. اگر به هر دلیل در بازی شکست بخورید باید از ابتدای مرحله همه چیز را از اول تکرار کنید. در واقع اساس طراحی مرحله در این بازی بر مبنای آزمون و خطا پیاده شده است. باید راهکار ها و استراتژی های مختلف را به اشکال مختلف امتحان کنید و شکست بخورید تا بالاخره شاید پیروز شوید!
Mortal Kombat 4 - 1998
از میان بازی های سبک فایتینگ که برای پی سی عرضه شده بود، Mortal Kombat 4 مزه دیگری داشت. فراموش نکیند که با یک مورتال کمبات روبه رو بودید و ابهت این فرانچایز، اجازه نمی دهد که تا به همین راحتی از کنارش گذشت. هر چند که این بازی برای کنسول های نسل پنجمی نیز منتشر شده بود، اما بر روی رایانه ها آن هم به علت پردازش بهتر و ارتقا سخت افزاری، عملکرد بهتری داشت. به جرات می توان MK4 را بهترین نسخه از مورتال کمبات بر روی پی سی در آن زمان انتخاب کرد.
چهارمین قسمت از سری اصلی، در واقع تغییر بزرگی را در تاریخ این فرنچایز ایجاد کرده بود. ما در اینجا برای اولین بار شاهد یک Mortal Kombat سه بعدی بودیم. از دیگر تحولات بزرگ این بازی، اضافه شدن سلاح سرد در میدان مبارزه بود. مانند خیلی از رمز های دیگر بازی MK، طریقه استفاده از این اسلحه ها نیز ترکیبی از کد های دستوری بود. جالب اینکه اگر اسلحه یکی از بازیکنان می افتاد، بازیکن دیگر می توانست آن را بردارد. چرخش 360 درجه در زمین مبارزه، یکی از توانایی های دیگر بازیکنان بود که به لطف سیستم سه بعدی بازی محیا شده بود.
با استفاده از این ویژگی، بازیکنان قادر بودند تا به صورت چرخشی حرکت کنند. حضور شخصیت های جدید در مورتال کمبات 4 اتفاق خوبی بود، اما برخی از آن ها اصلا در حد مجموعه MK نبودند و موردتوجه مخاطبان این فرانچایز قرار ندریافتد. از طرفی داستان بازی نیز دستخوش تغییرات اساسی شده بود و پادشاه شیناک به همراه کوان چی جایگزین شائوکان و شانگ تسونگ در این تورنومنت شده بودند. هر چند که تعداد فیتالیتی ها در MK4 کاهش یافته بود، اما همچنان خونین و جذاب به نظر می رسید.
World of Warcraft - 2004
بیاید قبول کنیم که مجموعه وارکرفت یکی از بازی های محبوب جهانست. این عنوان یکی از فرانچایز های اصیل و باهویت پلتفرم PC است. در واقع شرکت بلیزارد (Blizzard) محبوبیت امروزی خود را بیشتر مدیون سری بازی های Warcraft است. بد نیست بدانید که اولین بازی از سری بازی های وارکرفت با نام Warcraft: Orcs & Humans در سال 1994 و برای سیستم DOS مایکروسافت منتشر شد. سال ها گذشت و بعد از انتشار چند نسخه دیگر از این بازی، در نهایت در سال 2002 بلیزارد شاهکاری را از این سری منتشر کرد که وارکرفت 3: پادشاهی آشوب (Warcraft III: Reign of Chaos) نام داشت.
این بازی که برای پلتفرم پی سی منتشر شده بود، توانست چندین جایزه از جمله عنوان بهترین بازی سال را کسب کند. بازی با فروش بیش از چهار میلیون نسخه که فقط 1 میلیون آن در ماه اول انتشار شده بود، تبدیل به یکی از پرفروش ترین و محبوب ترین بازی های کل تارخ بازی های رایانه ای شود. گرافیک ساده 3 بعدی شاد و جالب، صداگذاری عالی، سادگی و گیم پلی روان، کنترل سربازان، تنوع زیاد سربازان، وجود قهرمانان مختلف با خاصیت های متفاوت، بالانس بین گروه های بازی، اضافه شدن ارتقا سطح برای قهرمانان و دیالوگ های زیبایی که تقریبا همه شخصیت ها و سربازان داشتند به هرچه جذاب تر شدن این نسخه اضافه کرده بودند.
همچنین در این قسمت از سری بازی های وارکرفت نژاد های فراوانی از جمله تاورن ها (Tauren)، نایت الف ها (Night Elf)، آندد ها (Undead) و دیگر موجودات ازروت را دیدیم که به بازی اضافه شدند. خاطرات خوب سرزمین های شمالگان (Northrend) و کالیمدور (Kalimdor) محال است از خاطر طرفداران این بازی برود.
Counter-Strike - 2000
بازی کانتر استرایک (Counter-Strike) زمانی به جهان آمد که هنوز بازی های زیادی به صورت چندنفره عرضه نشده بودند. در واقع این بازی یکی از زیرمجموعه های سری Half-Life به حساب می آمد. کانتر نه تن ها به محبوبیت عظیمی در سراسر جهان دست پیدا کرد، بلکه در ایران هم توانست برای سال ها سلطنت میادین بازی های چندنفره را تصاحب کند. دورانی که کانتر استرایک به گل سرسبد گیم نت های شلوغ تبدیل شده بود و بچه هایی که نقشه ها و میان بر های معروف Dust 2 و Aztec را مثل کف دست شان حفظ بودند.
تقریبا امکان نداشت کسی وارد گیم نتی شود و شاهد رقابت داغ و نفس گیر بین دو گروه تروریست و ضدتروریست نباشد. بازیکنانی که تجربه بیشتری در این بازی داشتند به عنوان سرگروه انتخاب می شدند و حق انتخاب اول سلاح ها با آن ها بود. هشت شخصیت اصلی با شکل و شمایلی متفاوت در گروه مخالف برای بازی طراحی شده بود و انواع و اقسام اسلحه ها هم در بازی وجود داشتند که با الهام از نمونه های واقعی طراحی شده بودند و هرکدام با قدرت و کیفیت خاص خود طرفداران زیادی به دست آوردند؛ از آن هایی که تنها به سراغ اسنایپر می رفتند تا علاقمندان کلاشنیکف و M4.
همچنین نقشه های بازی هم تنوع خوبی داشتند و قادر بودند به راحتی ده ها و صد ها ساعت بازیکن ها را سرگرم کنند؛ نقشه هایی که درنهایت پس از آپدیت های مختلف به 25 عدد رسیدند. بازی Counter-Strike بخش های متنوعی را برای رقایت بازیکنان در نظر گرفته بود، از خنثی کردن بمب که در آن تیم تروریست بمبی را در یکی از دو منطقه نقشه قرار می داد و تیم ضد تروریست وظیفه داشت آن را خنثی کند، تا موارد دیگری مثل نجات گروگان که در آن شاهد رقابتی جذاب بر سر گروگان هایی بودیم که تروریست ها نباید اجازه آزاد شدن آن ها را می دادند.
آپدیت های زیادی برای کانتر استرایک عرضه شد، اما درنهایت این آپدیت 1.6 بود که پشتیبانی از بازی را به بالاترین نقطه خود رساند؛ آپدیتی بزرگ که باعث شد از آن پس از این بازی تحت عنوان کانتر استرایک 1.6 نام برده شود و مقیاس خوبی بود تا تفاوت های آن با نسخه ابتدایی و نسخه های آینده مشخص شود.
خب، به پایان آمد این دفتر؛ حکایت همچنان باقیست! نمی دانم شاد باشم یا ناراحت؟ شاد از اینکه در کنار شما همراهان خبرنگاران توانستم خاطرات شیرین بازی های ویدئویی در گذشته را زنده کنم یا اینکه ناراحت باشم از اینکه پرونده برترین و خاطره انگیزترین بازی های کنسول های ویدئویی به به پایان کار خود رسید؟ فرقی نمی کند که یک گیمر حرفه ای هستید یا حتی فقط یک بار کنترلر یا همان دسته بازی را به دست گرفته باشید؛ بخشی از خاطره های سرگرمی دوران کودکی یا نوجوانی من و شما به این جهانی بازی های ویدئویی گره خورده است. جهانی شما با همه شیرینی ها و تلخی هایش برای ما قابل احترام است و سعی کردیم در این 5 قسمت بخش کوچکی از خاطرات شما را ارج نهیم. شاد می شویم که درخصوص این بخش از مقاله و در مجموع کل پرونده، نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
منبع: برترین هاbestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا