ضعف زیرساخت های بومی در رزمایش اجباری شبکه ملی اطلاعات

به گزارش مجله یک کامپیوتر، رسول جلیلی در مصاحبه با خبرنگاران، در مورد تست پایداری شبکه ملی اطلاعات در زمان قطع اینترنت و نقاط قوت و ضعف این شبکه شرح داد و گفت: از ابتدا که بحث شبکه ملی اطلاعات مطرح شد عده ای به درستی براین باور بودند که ما در طول و امتداد اینترنت جهانی، یک شبکه داخل کشوری داشته باشیم که از نظر دستگاهها، تجهیزات و پروتکل ها همان دستگاهها و تجهیزاتی باشد که در توسعه اینترنت در همه جای جهان و ایران استفاده شده است اما یک کارکرد درون سرزمینی نیز داشته باشد.

ضعف زیرساخت های بومی در رزمایش اجباری شبکه ملی اطلاعات

وی گفت: اما عده ای هم نگاه منفی به این موضوع داشتند و فکر می کردند شبکه ملی اطلاعات می خواهد یک شبکه کاملا جدا از اینترنت باشد و بودن در شبکه ملی اطلاعات یعنی همان نبودن در اینترنت؛ در صورتی که نگاه دوم به هیچ وجه توسط کارشناسان، سیاستگذاران، شورای عالی و مرکز ملی فضای مجازی و وزارت ارتباطات در دولتهای 9 تا 12 که از آن موقع این موضوع مطرح شده، مدنظر قرار نگرفته است.

عضو شورای عالی فضای مجازی با اشاره به اینکه در برنامه های 5 ساله پنجم و ششم توسعه، تعریف شبکه ملی اطلاعات به صورت فنی، درست و منطبق با همان تعبیر اولیه آمده است، گفت: در همین حال بودجه های سالیانه مبتنی بر این تعریف از شبکه ملی اطلاعات، شکل گرفته است. در همین حال در چند سال اخیر (حدود 4 سال اخیر) که موضوع جدی تر مطرح شده و مرکز ملی فضای مجازی و برخی مصوبات شورای عالی فضای مجازی نیز مطرح بوده، این موضوع مورد تاکید نهاده شد که این توصیف از شبکه ملی اطلاعات باید محقق گردد.

جای خالی رزمایش قطع اینترنت برای ارزیابی شبکه ملی اطلاعات

جلیلی اضافه نمود: در تحقق شبکه ملی اطلاعات، وزارت ارتباطات به عنوان مجری بیان کرد که درصدی از این پروژه را آماده و در دفعات بعدی نیز گزارش های بیشتری را اعلام نموده است. حتی اوایل سال جاری نیز یک درصد بالایی از این تحقق را مطرح نموده است. اما هیچ وقت این شبکه آزموده نشد و اگر آزمونهایی انجام شد خیلی محدود در برخی سازمانها و بانک ها و منطقه محدود جغرافیایی بوده است.

عضو شورای عالی فضای مجازی گفت: چندین بار این موضوع در کمیسیون های مرکز ملی فضای مجازی مطرح شد که باید برای شبکه ملی اطلاعات رزمایش مطرح گردد. به این معنی که با اطلاع قبلی و توجیه کاربران یک سازمان بزرگ و یا یک منطقه جغرافیایی در یک ساعتی که پیک استفاده مردم نباشد، ارتباطات شبکه اینترنت و شبکه ملی اطلاعات را قطع می کردیم و عده ای هم مامور می شدند که شرایط را تست نمایند. برای مثال معین می شد که ارتباطات شبکه بانکی و یا ارتباطات بین دانشگاههای داخل کشور برقرار است یا خیر.

وی اضافه نمود: این رزمایش متاسفانه اجرا نشد و برخی ها در عدم اجرای آن مقصر هستند. چرا که ما معتقدیم که اگر رزمایش اجرا می شد ما می توانستیم اطمینان خاطر داشته باشیم که اگر روزی اینترنت از خارج قطع گردد و یا به دلایل امنیتی، مجبور شویم اینترنت را در منطقه ای از کشور و یا حتی کل کشور قطع کنیم، شبکه ملی اطلاعات کار کند.

رزمایش اجباری شبکه ملی اطلاعات چگونه محقق شد

جلیلی ادامه داد: اتفاق دو هفته قبل در قطع اینترنت، رزمایش اجباری برای شبکه ملی اطلاعات بود که در ساعات اولیه برخی از ارتباطات درون کشوری که همه فکر می کردند برقرار است، برقرار نشد. برخی از این ارتباطات ، بین کاربران و خدمات اینترنت درون کشوری با یک پیکربندی هایی در جهتیابی و سرویس نام (DNS) حل شد؛ اما برخی بعد از یک روز و برخی بعد از دو روز نیز حل نشد و معلوم شد که هم بندی و توپولوژی ارتباط بین سازمانها، کسب و کارها و نقاط مخابراتی توزیع شده در کشور، برای این کار تنظیم نشده است.

وی با تاکید بر اینکه عمده مشکل ما در این رزمایش، تنظیم نشدگی بود، اضافه نمود: دومین مسئله ای که از قبل برای آن به صورت جدی فکری نشده بود، بحث جویشگر بود. چرا که مردم عادت نموده بودند که هر چیزی را به وسیله موتور جستجو در اینترنت سرچ نمایند و جویشگر گوگل به عنوان جویشگر پیش فرض خیلی از کاربران مطرح است. برای مثال کاربر برای آنکه به سایت دانشگاه تهران مراجعه کند، در گوگل کلمه دانشگاه تهران را سرچ نموده و روی آن کلیک نموده و وارد سایت دانشگاه می گردد. اما زمانی که این جویشگر در اختیار نباشد، کاربر احساس می نماید که شبکه قطع است.

عضو شورای عالی فضای مجازی با اشاره به اینکه تبدیل سوال به یک نام در موتور جستجو و تبدیل آن به آدرسی که کاربر را راهنمایی کند، از جمله الزامات برای موتور جستجو است، گفت: زمانی که جویشگر در اختیار کاربر نیست و DNS هم به طور 100 درصد پیاده سازی نشده باشد، با قطع اینترنت هر دوی این مراحل به مشکل برخورد می نماید و این مشکل در روزهای نخست قطع اینترنت، خیلی جدی بود.

وی گفت: اگرچه بحث DNS در بخش قابل توجهی از خدمات و مناطق جغرافیایی حل شد، اما بحث جویشگر حل نشد. این موضوع ما را به این رساند که فقط امکان جابجایی بسته های داده ای که به اصطلاح پکت گفته می گردد، از یک جا به جای دیگر کشور برای تحقق شبکه ملی اطلاعات کفایت نمی نماید و باید یک لایه زیرساختهای پایه نرم افزاری مثل جویشگر، نقشه، هشدار و سرویس ایمیل به صورت داخلی وجود داشته باشد.

جلیلی اضافه نمود: این خدمات باید در مقیاس خوبی آمادگی سرویس دهی نیز داشته باشند تا وقتی به هر دلیلی اتفاقی می افتد و ممکن است به هر دلیلی به واسطه فشار دشمن این تجربه تکرار گردد، مردم حیران و در عذاب دریافت سرویس قرار نگیرند. به تعبیری دیگر، مردم نباید به دلیل برخی کم کاریهای دوران عادی ، در معرض خطر و فقدان سرویس و خدمات قرار گیرند.

دو ماه است که جلسات شورای عالی فضای مجازی برگزار نمی گردد

وی در پاسخ به این سوال که نقایص موجود آیا مورد آنالیز شورای عالی فضای مجازی قرار می گیرد و یا خیر؟ گفت: شورای عالی فضای مجازی از 13 مهرماه 98 تاکنون جلسه ای نداشته و این باعث تاسف است. جلسه بعدی هم معین نیست. اما نهادهای دیگر مرتبط مانند مرکز ملی فضای مجازی و وزارت ارتباطات و نهادهای غیردولتی مانند نظام صنفی رایانه ای، می توانند این تجربه را مدون نموده و به یک دستورالعمل و راه حل تبدیل نمایند.

جلیلی با اشاره به اینکه تدوین نقشه راهی برای اینکه برخی تجربیات در این رزمایش اجباری، دیگر اتفاق نیافتد، ضروری است، اضافه نمود: چرا که عمده موارد قابل برطرف است اما ساخت جویشگر بومی کار یک روز و دو روز نیست و هم نیروی انسانی خوبی می خواهد و هم باید زیرساخت سخت افزاری و نرم افزاری آن محقق گردد.

وی در خصوص اینکه سالهاست که موضوع جویشگر بومی مطرح است و به رغم هزینه ای که برای آن شده، محقق نشده است، گفت: موضوع این است که اگر در سال 90 برای این پروژه یک منبع پژوهشی تعلق گرفت اما این منبع به در سالهای بعد به صفر میل نموده است و هیچ کس حواسش به این پروژه نبوده و به همین دلیل نیروهای این مجموعه رفته اند و تنها یک پوسته از آن باقی مانده است. به همین دلیل از پوسته نباید انتظار داشت که بتواند به اندازه یک تیم 100 نفره حرفه ای با یک مجموعه سرور و پهنای باند کار کند.

جویشگر بومی را با گوگل مقایسه نکنیم

عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی اضافه نمود: ما 10 سال پیش می خواستیم که جویشگر بومی داشته باشیم و توجه ویژه ای در آغاز به آن شد اما بعد از آن ادامه پیدا ننموده است. این حمایت باید مستمر باشد و مدل کسب و کار روی آن تعریف گردد تا تیمی که می خواهد روی این پروژه کار کند به آورده ای برسد. به بیان دیگر باید در این پروژه چرخه مالی با اتصال خدمات به سازمانها و مردم و تبلیغات نمایندگان و خدمات دهندگان شکل گیرد. در غیر اینصورت هزینه بخش خصوصی جوابگو نیست. باید مثل کشورهای دیگر جهان، در یک مرحله ای به این مدل احتیاجهای ملی، سوبسید داده گردد ولی به نحوی مدیریت می گردد که در یک مقطعی به خوداتکایی برسد.

وی تاکید نمود: طبیعتا جویشگری که ما برای خدمات فارسی در داخل کشور احتیاج داریم خیلی کمتر از یک جویشگر سطح بین المللی است. نمی گردد گفت که ما به اندازه گوگل باید هزینه کنیم. اصلا نباید در آن مقیاس فکر کنیم.

جلیلی با اشاره به اینکه جویشگر بومی قطعا از ملزومات شبکه ملی اطلاعات است، گفت: اگر وزارت ارتباطات مجری پروژه شبکه ملی اطلاعات است و در برنامه های سالیانه، بودجه پیش بینی می نماید، باید این موضوع را نیز در لیست خدمات پایه خود قرار دهد.

مقصران عدم سرویس دهی مطلوب در شبکه ملی اطلاعات

عضو شورای عالی فضای مجازی در خصوص اینکه مقصر وجود نقایص در سرویس دهی مطلوب شبکه ملی اطلاعات کیست، گفت: از نظر سیاستگذاری اگر نقصی در شبکه ملی اطلاعات وجود دارد شورای عالی و مرکز ملی فضای مجازی مقصر هستند. از نظر نظارت بر تحقق بخشی و عدم تحقق بخشی این پروژه نیز مرکز ملی فضای مجازی مقصر است و از نظر عدم اجرا وزارت ارتباطات مقصر است.

وی در خصوص اینکه گفته می گردد حتی سرویس دهنده هایی مانند اپلیکیشن های حمل و نقل که در زمان قطعی اینترنت، سرویس می دانند به اینترنت بین الملل دسترسی داشتند و از شبکه اینترنت به کاربران سرویس می دانند، گفت: به هیچ وجه این موضوع صحت ندارد. سرویس دهنده های حمل و نقل آنلاین و شبکه های بانکی که در زمان قطعی اینترنت، خدمت ارائه می کردند هیچکدام احتیاج به اینترنت نداشتند. اگر ساعات اولیه احتیاج داشتند بلافاصله نسخه اصلاح شده ای زدند و احتیاجشان را از برخی مولفه های موجود در اینترنت جدا نموده و مستقل عمل کردند.

جلیلی با بیان اینکه حتما کاستی هایی در زمینه زیرساختهای ارائه خدمات بومی وجود داشته است که باید پیگیری گردد، در خصوص لزوم توسعه کسب و کارهای داخلی در کشور و انتقال سرورهای آنها، اضافه نمود: در این زمینه مرکز ملی فضای مجازی باید تدبیری بیاندیشد. اما از سال نخست تاسیس شورای عالی فضای مجازی قرار بود برای ترغیب صاحبان خدمات و کسانی که سرورهایشان را خارج از کشور میزبانی کردند، تعرفه های مناسبی تدوین گردد تا آنها به داخل کشور ترغیب شوند.

وی گفت: حتی فروش پهنای باند توسط ارائه نمایندگان محتوا نیز مطرح بود. یعنی دولت از آنها پهنای باند خریداری کند یا چون پهنای باند ایجاد می نمایند، بخشی از سهم فروش پهنای باند به مشترکان را به کسانی که محتوا فراوری می نمایند، بدهد. اگر این مدل با تعرفه مناسب و به نفع فراورینماینده محتوا اجرا می شد، می توانستیم ببینیم که سرویسی که در داخل کشور به داخل ارائه می گردد از جهت اینترنت راهنمایی نگردد.

عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی با طرح این نکته که چرا در زمان قطع اینترنت، نباید به یک سرویس داخلی به وسیله شبکه ملی اطلاعات دسترسی داشته باشیم، ادامه داد: این کاستی بوده و حتما باید پیگیری گردد. البته این موضوع به وسیله ترغیب اتفاق می افتد و ابلاغ و بخشنامه برای آن کار ساز نیست. بلکه شخص باید فکر کند که کیفیت سرویس اینجا مناسب تر است.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 30 آبان 1400 بروزرسانی: 30 آبان 1400 گردآورنده: 1com.ir شناسه مطلب: 18651

به "ضعف زیرساخت های بومی در رزمایش اجباری شبکه ملی اطلاعات" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ضعف زیرساخت های بومی در رزمایش اجباری شبکه ملی اطلاعات"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید