مشکل رسانه های خبری چیست؟ - مجله یک کامپیوتر

ظهور قابلیتِ تحلیلِ داده های کلان این اطمینان را به ژورنالیسم ها و سردبیران داده که خواسته های مردم را می دانند. البته این اطمینان دلیل موجهی هم دارد: وقتی مخاطبان بخش بزرگی از اخبار را از طریق اینترنت دنبال می کنند، پلتفرم های رسانه ای دقیقاً می دانند خوانندگان کدام مطلب ها را باز می کنند، چقدر می خوانند و از چه زمانی به بعد حوصله شان سر می رود، چه چیزهایی را با دوستانشان به اشتراک می گذارند، و چه نوع مطالبی آن ها را وسوسه می کند تا برای اشتراک ثبت نام کنند.

داده ها نشان می دهد که مثلاً مخاطبان به ژورنالیسم تحقیقیِ خارق العاده، توصیه های مربوط به رژیم غذایی و مدیریت مالی شخصی، و جستارهای مربوط به روابط انسانی و خانواده علاقه دارند. آن ها داستان هایی را ترجیح می دهند که فضایی شخصی دارند، مثلاً جزئیات سرنوشت انسانی بلادیده را تعریف می کنند، نه گزارش هایی که راجع به کشمکش های همیشگی در خاورمیانه است یا اخباری که رویدادهای جاری در تالار شهر را گزارش می کند. خوانندگان مجذوب داستان های جنجالی با تیترهایی می شوند که تلۀ کلیک هستند، مثلاً دربارۀ رسوایی ها و کارهای عجیب و غریبِ رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ.

اما اگر تحریریه ها واقعاً خواسته های مخاطبان را در اختیارشان می گذاشتند، بعید بود حدود یک سوم (32%) از پاسخ دهندگان گزارش اخبار دیجیتال، بزرگ ترین پیمایش ادامه دار درمورد مصرف آنلاین اخبار در دنیا، بگویند که به طور کامل از اخبار دوری می کنند. اما چنین چیزی رخ داد و این رقم نسبت به دو سال پیش سه درصد افزایش یافته است.

رایج ترین دلیلی که برای اجتناب از رسانه های خبری می آورند -همان دلیلی که 58 درصد از آن یک سوم بیان کردند- این است که دنبال کردن اخبار تأثیری منفی بر حال و هوایشان دارد. بسکمک از پاسخ دهندگان هم گفتند دلیل اجتناب آن ها از اخبار احساس ناتوانی است.

گذشته از این، فقط 16 درصد از شرکت کنندگان با لحنی که در پوشش های خبری استفاده می گردد موافق اند، درحالی که 39 درصد مخالف آن هستند. به خصوص جوانان از سوگیری منفی نگرکه مدت هاست راه تضمینیِ جذب مخاطبان به شمار می آید خسته شده اند. از نظر خیلی ها، این سوگیری باعث القای حس ناتوانی می گردد. گفت وگوها حاکی از آن است که این مشکل برای پدر و مادرهای جوان شدیدتر است، چون آن ها دوست دارند باور کنند که دنیا جای مناسبی برای بچه هایشان خواهد بود. نسل های جوان همچنین حس می کنند مصرف اخبار باید بیشتر حالت سرگرمی داشته باشد، نه نوعی وظیفه و زحمت.

یکی از دلایل ناهمخوانی میان داده ها و گزارش مردم از ارتباطشان با رسانه های خبری شاید اثر لذت شرم آور باشد: مردم میل زیادی به چشم چرانی دارند، اما ترجیح می دهند -بعضاً حتی پیشِ خود- آن را حاشا کنند. این طور است که روی مقالات مربوط به جنایت های مهیب یا اخبار مربوط به طلاق سلبریتی ها کلیک می کنند، اما درعین حال می گویند که خواهان خبرهای باکیفیت تر هستند.

وقتی تحریریه ها بدترین خواسته های خوانندگان را تغذیه می کنند، پیامدهای بلندمدتی به بار می آید. رسانه ها نقشی حیاتی در پاسخگوبودن صاحبانِ قدرت و نفوذ، و نیز در پرورش روحیۀ مشارکت اجتماعی دارند. علی الخصوص، پایداری حکمرانیِ دمکراتیک در گرو این است که رأی دهندگان نسبت به مسائل فوری آگاه و آگاه باشند. پس سازمان های خبری مسئولیت دارند تا دربارۀ موضوعات جدی -از فساد سیاسی گرفته تا تغییرات اقلیمی- گزارش دهند، حتی اگر این موضوعات ناخوشایند باشد.

البته این بدین معنا نیست که نارضایتی خوانندگان از سوگیری منفی نگر رسانه ها را باید نادیده گرفت. بالعکس، اگر قرار است مردم انگیزه یابند تا با چالش های شکل دهندۀ زندگی شان روبه رو شوند، نباید احساس ناتوانی را در آن ها القا کرد.

اینجاست که مفهوم ژورنالیسم راه چاره محور وارد صحنه می گردد. سازمان های خبری اگر بتوانند توازنی ایجاد کنند در اطلاعاتی که باید در روایتِ داستان های واقعی مخابره گردد تا آن اطلاعات منجر به تغییرات مثبت گردد، آنگاه خواهند توانست رسالت خود را هم در امر اطلاع رسانی و هم در تقویتِ روحیۀ پیشرفت و ترقی عملی کنند. این امر بدین معناست که گاهی هم باید بپذیریم که استانداردهای زندگی در بلندمدت در مقیاس دنیای بهبود یافته اند.

آشتی با مخاطبان همچنین مستلزم این است که سازمان های رسانه ای افق های خود را گسترش دهند. در بیشتر کشورهای غربی، عمدتاً ژورنالیست های سفیدپوست، مرد و اهل طبقۀ متوسط هستند که اخبار انتخابی و نحوۀ پوشش آن ها را مشخص می کنند. این امر دستِ رسانه های خبری را در بازنمایی منصفانه و دقیق جوامع چندفرهنگی می بندد.

درواقع، تنها 29 درصد از پاسخ دهندگان گزارش اخبار دیجیتال موافق بودند که موضوعات انتخابیِ رسانه های خبری برای آن ها موضوعیت دارد. مطالعه ای مشترک از سوی مؤسسۀ رویترز و دانشگاه یوهانس گوتنبرگ در ماینتس آلمان حاکی از آن است که کلید افزایش این درصدْ بالابردن تنوع در تحریریه هاست.

درعین حال، رسانه های خبری باید تلاش بیشتری کنند تا اخبار را در بستر مربوط به خود قرار داده یا بهتر تشریح کنند. گرچه 62 درصد از پاسخ دهندگان گزارش اخبار دیجیتال می گویند رسانه ها آن ها را از رویدادهای مختلف باخبر می کنند، اما فقط نیمی از آن ها معتقدند که پایگاه های خبری کمک چندانی به درک اتفاقات می کنند. در دورانی که حدود یک سوم مردم فکر می کنند اخباری که به دستشان می رسد بیش از حد نیازشان است، راه چاره ساده است: اخبار کمتر و باکیفیت تر.

این امر مسلتزم گوش دادن به خوانندگان است، نه فقط مطالعۀ تحلیل داده ها. این یعنی تعادل بخشی به اخبار خوب و اخبار بد و، در صورت لزوم، ارائۀ اطلاعاتِ بیشتر جهت روشن کردن موضوع، و همین طور بازنمایی دیدگاه های مختلف. آن سازمان های رسانه ای که این تغییرات را انجام ندهند اعتماد مخاطبان و اهمیتِ خودشان را به شکل روزافزونی از دست خواهند داد. قطعاً سازمان های رسانه ای با چنان راهبردهایی نمی توانند مصرف کنندگان را مجاب کنند که کارشان ارزش پرداخت پول دارد.

منبع: ترجمان

مترجم: علیرضا شفیعی نسب

وبلاگ خرید: وبلاگ خرید | این سیستم پیشرفته وبلاگدهی برای فروشگاه های اینترنتی است.

مینی نت: مینی نت، با برگزیده آخرین اخبار جراید و روزنامه ها همراه ما باشید.