مهندسی انتخاباتی جمهوری خواهان، چرا مشارکت اقلیت ها مهم است؟ - مجله یک کامپیوتر

به گزارش ، یکی از اصلی ترین عوامل موثر در نتیجه ماه آینده آمریکا، میزان مشارکت رای دهندگان رنگین پوست آمریکایی است. بیش از سفیدپوستان، آن ها هستند که می توانند با میزان مشارکت خود معین کنند دونالد ترامپ جمهوری خواه در کاخ سفید ابقا شود یا جو بایدن دموکرات جای او را بگیرد.

به عبارت ساده تر، اگر سیاه پوستان در انتخابات مشارکت کمتری داشته باشند، به طور حتم دونالد ترامپ پیروز انتخابات خواهد بود و اگر مشارکت جدی داشته باشند، رقیب دموکراتش. پیروزی ترامپ در سال 2016 بیش از هرچیز مرهون رای ندادن سیاه پوستان است.

در آن سال، میزان حضور رای دهندگان سیاه پوست پای صندوق های رای برای نخستین بار در 20 سال گذشته کاهش یافت تا ترامپ 3 ایالت مهم پنسیلوانیا، میشیگان و ویسکانسین را با 46 الکترال تصاحب کرد و پیروز انتخابات شد.

رای این 3 ایالت به یک جمهوری خواه درحالی بود که در چند انتخابات گذشته، آن ها همواره به دموکرات ها رای می دادند. با این حال سال 2016 تنها 8 درصد سیاه پوستان به ترامپ رای دادند.

عملکرد ترامپ که منجر به تقویت افراط گرایان سفیدپوست در آمریکا شده است، انتخابات سال جاری را متفاوت از سال 2016 کرده و سیاه پوستان و سایر اقلیت های نژادی در آمریکا تلاش می کنند در انتخابات 2020 که به دلیل شیوع کرونا، شیوه رای دهی به مراتب آسان تر شده است، رای بدهند.

خوان ویلیامز دراین باره در نیویورک تایمز نوشته است: شکست دادن ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر در صدر فهرست انگیزه های سیاه پوستان برای رای دادن به جو بایدن واقع شده است.

او این واکنش را ناشی از ترس خوانده؛ ترس از نژادپرستی، نژادپرستی ای که هر روز نمونه های آن در خیابان ها مشاهده می شود. نگرانی ترامپ از این شرایط باعث شده او بیش از هرچیز به دنبال اعمال محدودیت های خاص با هدف کاهش مشارکت رنگین پوستان و اقلیت های نژادی در انتخابات پیش رو باشد.

بخشی از این محدودیت ها با کمک قانون اعمال می شود و بخشی دیگر توسط فرمانداران جمهوری خواه. به عنوان نمونه هفته دوم مهرماه، گرگ ابت، فرماندار جمهوری خواه تگزاس با ادعای جلوگیری از تحویل آرای غیرقانونی دستور داد در هر بخش (کانتی) این ایالت، تنها یک محل برای جمع آوری رای پستی از کسانی که می خواهند آن را شخصا تحویل دهند، وجود داشته باشد. این دستور باعث شده بخش ها در این ایالت اقدام به جمع آوری صندوق های اضافی کنند.

با وجود اینکه چند قرن پیش، لایحه ای در مجلس آمریکا به تصویب رسید که دولت و حکومت فدرالی اجازه غصب حق رای مردم را به دلیل نژاد، رنگ پوست یا اینکه در گذشته به عنوان برده مورد استثمار قرار گرفته اند، نداشت، اما تا سال 1965 سیاهان حق رای دادن در آمریکا را نداشتند.

در این سال آن ها با امضای لیندن جانسون، رئیس جمهور وقت آمریکا این اجازه را پیدا کردند، اما در سال 2013 دادگاهی در آمریکا با این ادعا که این قانون حاصل مقتضیات دهه 60 میلادی بوده و دیگر کارآمدی لازم را ندارد، مفاد مهمی را از قانون حق رای سال 1965 بیرون کشید. چند روز پس از این تصمیم، ماموران جمهوری خواه در آمریکا به طور بی سابقه ای شروع به وضع قوانینی کردند که رای دادن را برای مردم سخت تر کند.

با این تصمیم و اقدام جمهوری خواستار، افرادی مانند آفریقایی-آمریکایی، لاتین تباران، فقرا، جوانان و سالمندان که به طور طبیعی در انتخابات در بیشتر مواقع علیه جمهوری خواستار رای می دهند، با محدودیت هایی روبرو شدند. این روش با شعار محافظت از تقلب در رای محبوب بسکمک از ایالت ها شد.

در همان دوران قانونی رسمیت یافت که داشتن کارت شناسایی عکس دار برای تمامی رای دهندگان اجباری شد. این قانون سبب جلوگیری از رای دادن آمریکایی های غیرسفیدپوست و فقرا می شد. در انتخابات سال 2014، 11 درصد از رای دهندگان واجد شرایط، کارت شناسایی عکس دار نداشتند و بیشتر این افراد نیز سیاه، لاتین تبار و فقیر بودند.

در حال حاضر نیز در ایالت تگزاس که رای گیری غیرحضوری محدود شده است، داشتن کارت شناسایی معتبر همچون گواهینامه رانندگی برای رای دادن الزامی شده تا هزاران لاتین تبار و سیاه پوست و اقشار فقیر از صندوق های رای دور نگه داشته شوند. جدا از این نحوه توزیع تعداد صندوق های رای در محله های سفیدپوستان با فاصله 6دقیقه ای و در منطقه ای دیگر برای سیاه پوستان 5ساعت است.

وبگاه خبری آمریکایی آکسیوس در گزارش هایی به بررسی شرایط رای دادن اقلیت ها در انتخابات آمریکا پرداخته است. نویسندگان این وبگاه از زاویه ای متفاوت به بررسی این مساله پرداخته اند و با این پیش فرض که آمریکایی ها معتقدند همه شهروندان دسترسی به حق رای دارند، نوشت: واقعیت این است که سیاست نژادی در آمریکا هنوز آرا را سرکوب می کند.

در آمریکا قوانین محدودکننده رای، نسبت به دوران تفکیک نژادی کمتر آشکار است، اما بسکمک از موانع -برخی پنهان و برخی آشکار- برای آمریکایی های رنگین پوست باقی مانده است. با این حال به دلیل تغییر شیوه رای گیری و الزام برخی ایالت ها به رای گیری پستی و همچنین آگاهی مردمی از تظاهرات ضدنژادپرستی تابستان سال جاری در آمریکا، برخی موانع رای دادن اقلیت ها در حال کاهش است. با این حال در ایالت هایی که قدرت دراختیار فرمانداران جمهوری خواه واقع شده است، مقامات تلاش می کنند رای گیری را محدود کنند.

سرکوب رای دهندگان در آمریکا از طریق روش هایی مانند بستن محل رای گیری، محدودیت های رای دهی پستی و الزامات بیش از حد سنگین شناسنامه رای دهنده به دست می آید.

در چندین ایالت -از تگزاس تا مونتانا- قضات قوانین محدودیت رای دهندگان را رد کردند. آن ها متوجه شدند این قوانین عمدا اسپانیایی تبارها، سیاه پوستان و بومیان آمریکا را هدف قرار داده اند. موانع تاریخی رای گیری یکی از دلایلی است که میزان مشارکت رای دهندگان میان آمریکایی های غیرسفیدپوست در طول تاریخ را بسیار کمتر از مردم سفیدپوست کرده است. با متنوع تر شدن جامعه آمریکا، اینکه چه کسی بیشتریت را تشکیل می دهد و چه کسی قدرت سیاسی را کنترل می کند درحال تغییر است.

از نخستین رای گیری در آمریکا تا امروز، ایالات متحده به شهروندان حق رای داد، به شرطی که آن ها مردان سفیدپوست دارای املاک باشند. 150 سال پس از اصلاحیه پانزدهم و 55 سال پس از تصویب قانون حق رای (1965) هنوز افراد رنگین پوست با موانع سیستمی برای رای دادن روبه رو هستند.

در بررسی سال 2016 در 381 شهر در جنوب معین شد که 43 درصد از مکان های اخذ رای کاهش یافته است. ایالت ها هزاران مکان رای دهی را در سال 2016 تعطیل کردند که بیشتریت آن ها در جوامع سیاه پوست یا اسپانیایی تبار بود. مرکز برنان گزارش داده است که برخی بومیان آمریکا در داکوتای جنوبی برای رای دادن باید 150 مایل (240 کیلومتر) را طی کنند.

در انتخابات 36 ایالت از رای دهندگان درخواست می کنند که نوعی مدرک شناسایی معتبر برای رای دادن را همراه داشته باشند. در سال 2017 یک قاضی فدرال حکم داد که قانون شناسنامه برای داشتن رای دهندگان در تگزاس با هدف ایجاد تبعیض علیه رای دهندگان اسپانیایی تبار و سیاه پوست در این ایالت تصویب شده است.

هزینه های رای گیری نیز از دیگر موانع رای دادن مردم آمریکاست. در فلوریدا، رای دهندگان با بیشتریت قاطع در سال 2018 تدابیری را برای بازگرداندن حق رای به زندانیانی که محکومیت خود را گذرانده اند، تصویب کردند. سپس قانونگذاران ایالتی قانونی را تصویب کردند که مجرمان مذکور ابتدا باید جریمه (به طور متوسط هزاردلاری) را پرداخت کنند.

موانع زبانی و برگه های رای گریزان از دیگر موارد سرکوب رای در آمریکاست. اگرچه نیاز به شناسنامه برای رای دادن لزوما تبعیض آمیز نیست، اما اجرای آن به طور نامتناسب بر رای دهندگان غیرسفیدپوست تاثیر می گذارد.

بیش از پنج میلیون آمریکایی به دلیل سوءپیشینه قادر به رای دادن نیستند. به طور نامتناسبی بیشتریت این افراد سیاه پوست هستند. مبارزه برای لغو قوانین مربوط به حق رای به علت ارتکاب جرم، درحال گسترش است و می تواند فضای سیاسی را کاملا تغییر دهد. با توجه به اعداد و ارقام، سیاه پوستانی که در سن رای دادن قرار دارند، تقریبا چهاربرابر سایر بزرگسالان آمریکایی حق رای خود را به دلیل محکومیت جرمی مربوط به گذشته از دست می دهند.

بیش از یک نفر از هر هفت بزرگسال سیاه پوست در آلاباما، فلوریدا، کنتاکی، می سی سی پی، تنسی، ویرجینیا و وایومینگ قادر به رای دادن نیستند. البته این را هم باید افزود که قوانین مربوط به حق رای براساس ایالت متفاوت است. ماین، ورمونت و واشنگتن دی سی به زندانیان اجازه رای دادن می دهند، حتی در زمان حبس. پس از سال 2016 افراد با سابقه محکومیت در ایالت های فلوریدا، کنتاکی و آیووا به طور دائم از حق رای محروم شدند.

این سه ایالت، حق رای را برای بسکمک از آن ها امکان پذیر کرده اند. 10 ایالت و واشنگتن دی سی نیز حق رای را برای افراد زندانی سابق یا فعلی امکان پذیر کرده اند. به خصوص در ایالت بحرانی فلوریدا، اصلاحیه 4 در سال 2018 تصویب شد و حق رای به بیش از یک میلیون فلوریدایی که سوءپیشینه داشتند، برگردانده شد.

با این حال قانونگذاران جمهوری خواه با تصویب لایحه ای که نیاز است محکومان برای رای دادن، ابتدا همه هزینه های مربوط به دادگاه و جریمه ها را پرداخت کنند، به این مصوبه واکنش نشان دادند. تصمیم دادگاه تجدیدنظر فدرال در ماه سپتامبر جریمه ها و هزینه های مورد نیاز را دست نخورده نگه داشت و درصد زیادی از زندانیان سابق دیگر واجد شرایط رای دادن در فلوریدا نبودند. یک مطالعه نشان داد که فقط 45 هزار و 300 مجرم برای رای دادن پس از اصلاحیه 4 ثبت نام کرده اند.

گسترش ویروس کرونا، رفتار های نژادپرستانه پلیس و شبه نظامیان مسلح، به طرز عجیبی ذهن آمریکایی های رنگین پوست را نسبت به رای گیری حضوری در انتخابات ماه آینده میلادی به خود مشغول کرده است. این نگرانی ها در نظرسنجی موسسه ایپسوس (IPsos) برای آکسیوس، آمده است. براساس این نظرسنجی که در بازه 8 تا 15 اکتبر از جامعه آماری 2 هزار و 52 نفره افراد 18 ساله و بالاتر انجام شد، 82 درصد سفیدپوستان آمریکایی، 74 درصد سیاه پوستان آمریکایی، 66 درصد آمریکایی های آسیایی تبار و 53 درصد آمریکایی اسپانیایی تبار گفته اند در انتخابات ماه آینده یا مطمئنا رای می دهند یا قبلا رای داده اند.

نکته قابل تامل در این نظرسنجی، نگرانی های رنگین پوستان است. 32 درصد از پاسخ دهندگان سیاه پوست و 30 درصد از اسپانیایی تبار های آمریکایی و آسیایی آمریکایی ها نگران خشونت فیزیکی یا اقدامات شبه نظامیان مسلح در محل رای گیری هستند. این میزان برای سفیدپوستان حدود 20 درصد است.

یک سوم پاسخ دهندگان سیاه پوست، 29 درصد آمریکایی های آسیایی تبار و 24 درصد آمریکایی های اسپانیایی تبار نگران هستند دولت بتواند از رای دادن حضوری برای ارائه حکم یا دستگیری افراد استفاده کند. این آمار برای پاسخ دهندگان سفیدپوست تنها 14 درصد است. 29 درصد از سیاه پوستان آمریکایی تبار گفته اند درمورد سرکوب رای دهندگان در ایالت های خود بسیار نگران هستند. این میزان تقریبا دوبرابر سایر گروه های نژادی و قومی در آمریکاست. همچنین سیاه پوستان آمریکایی، بیشترین نگرانی را درمورد شمارش آرای خود دارند.

درباره ویروس کرونا نیز تفاوت زیادی در نحوه درک رای دهندگان وجود دارد. 61 درصد از آمریکایی های آسیایی، 59 درصد از سیاه پوستان و 51 درصد از پاسخ دهندگان اسپانیایی تبار نگران ابتلا به ویروس کرونا درصورت رأی دادن حضوری هستند. این میزان برای سفیدپوستان 39 درصد است. در این موارد البته بین سفیدپوستان دموکرات و جمهوری خواه اختلاف است. به احتمال زیاد دموکرات های سفید در بسکمک از موضوعات بررسی شده در نظرسنجی با مردم رنگین پوست هم نظر هستند. بین سهم دموکرات های سفیدپوست و جمهوری خواستار سفیدپوست که می گویند آن ها بسیار یا تا حدودی نگران سرکوب رای دهندگان در ایالت خود هستند، یک اختلاف 20 درصدی وجود دارد.

این نظرسنجی به خوبی نشان دهنده تاثیرات پایدار سرکوب و سلب حق رای از رای دهندگان است. همین شرایط به خوبی نشان می دهد چرا افراد رنگین پوست خواستار گسترش شیوه رای گیری غیرحضوری و پستی، ثبت نام برای رای دادن در همان روز و احیای حق رای هستند.

با وجود گذشت نیم قرن از امکان رای دادن رنگین پوستان در انتخابات آمریکا، موانع قانونی در کاهش مشارکت رای دهندگان رنگین پوست نقش داشته است. اگر افراد رنگین پوست به اندازه رای دهندگان سفیدپوست رای بدهند، نتیجه انتخابات و سیاست دولت می تواند به کلی تغییر کند. براساس تحقیقات مرکز پیو (Pew) در انتخابات میان دوره ای سال 2018 به نسبت انتخابات میان دوره ای سال 2014، میزان افزایش مشارکت بین همه گروه های اصلی نژادی و قومی دورقمی شده بود.

در انتخابات ماه آینده آمریکا، برای نخستین بار در تاریخ است که لاتین تبار ها با 32 میلیون رای دهنده واجد شرایط، تبدیل به بزرگ ترین گروه اقلیت شده اند. در کنار این، جمعیت آمریکایی های آسیایی تبار که شرایط رای دادن در انتخابات آمریکا را دارند، در 20 سال گذشته بیش از دوبرابر شده است. این مساله نشان می دهد شکاف نسبتا عمیقی بین مشارکت رای دهندگان سیاه و سفید در آمریکا درحال کاهش است.

یافته های یک گزارش نشان می دهد رای بومیان آمریکا می تواند آنقدر بزرگ باشد که نتایج انتخابات ریاست جمهوری را در ایالاتی که رقابت در آن شدید است، تغییر دهد. آریزونا، میشیگان، مینه سوتا، نوادا، کارولینای شمالی و ویسکانسین ایالت هایی هستند که دونالد ترامپ و بایدن هر دو به دنبال تصاحب آرای آن هستند.

در سال های 2008 و 2012 که باراک اوباما در آن پیروز انتخابات شد، مشارکت رای دهندگان سیاه پوست به بیش از 65 درصد رسید. بر اساس داده های سرشماری این دو انتخابات، تنها دفعاتی بود که رای دهندگان سیاه پوست با نرخ بالاتری از سفیدپوستان در آن شرکت کردند. براساس تحلیل آسوشیتدپرس، اگر مشارکت قابل توجه سیاه پوستان در این انتخابات نبود، این امکان وجود داشت که میت رامنی در سال 2008 اوباما را شکست بدهد.

براساس ارزیابی مرکز تحقیقات پیو، کمتر از نیمی از رای دهندگان لاتین واجد شرایط در انتخابات ریاست جمهوری 2020 رای خواهند داد. از انتخابات 2016، حداقل 4 میلیون لاتین تبار به سن رای دادن رسیده اند. هرچند جوانان بسیار کمتر از بزرگسالان رای می دهند، اما با این حال لاتین تباران می توانند افزایش سن این نسل، قدرت خود را اثرگذارتر کنند. علاوه بر لاتین تبارها، بیش از 11 میلیون آمریکایی آسیایی تبار هم می توانند در سال جاری رای دهند. طبق اعلام مرکز تحقیقات، این میزان نسبت به سال 2000، 139 درصد افزایش پیدا کرده است.

منبع: روزنامه فرهیختگان

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت