موستانگ اسب ده هزار ساله آمریکایی!، عکس
به گزارش مجله یک کامپیوتر، اسب موستانگ اسب کلاسیک وحشی غرب قدیم است. در ابتدا اسب ها تا زمان انقراض، در حدود 10000 سال پیش در قاره آمریکا وجود داشتند. اواخر دهه 1400 و اوایل قرن 1500 بود که کاشفانی از جمله کلمب اسب ها را به دنیای تازه بازگرداندند.
به گزارش خبرگزاری خبرنگاران ، اسب هایی که آنها دوباره معرفی کردند، اسب های بارب عربی و اسپانیایی بودند، کوچک، سریع و سرسخت؛ آنها به محیط های خشن بیابانی عادت داشتند و به سرعت آغاز به پراکندگی در آمریکای جنوبی، مرکزی و شمالی کردند، تا جایی که امروزه به عنوان نژاد موستانگ شناخته می شوند.
گاو مینیاتوری که نامش در گینس ثبت شده/ عکس
یک قاره نو پیدا شده است!/ عکس
بنابراین موستانگ ها از قاره آمریکا منشا نگرفتند و از نسل اسب های اهلی شده بودند، به این نوع از نژاد اسب ها اسب فرال می گویند. بنابراین اسب موستانگ یک اسب فرال محسوب می گردد نه یک اسب وحشی. این یک تمایز مهم است که باعث اختلاف نظر شده است. موستانگ به عنوان گونه ای از اسب ها، حفاظت هایی را که ممکن است به عنوان یک بومی وحشی واقعی دریافت کند، دریافت نمی نماید و در گذشته، آنها را به عنوان یک آفت مهاجم تلقی می کردند.
امروزه تقریباً 50000 اسب موستانگ در غرب ایالات متحده به صورت آزادانه در حال پرسه زدن هستند. بیشتر آنها در زمین های خصوصی و یا پناهگاه ها یافت می شوند. موستنگ نژادی از اسب ها است که دارای جثه کوچک، اما محکم و استخوان دار هستند. آنها به طور میانه کمتر از 15 دست در شانه دارند و به ندرت وزن آن ها از 410 کیلوگرم بالاتر می روند. موستانگ ها اغلب دارای رنگ های دان، گرولا، روان یا اسکین هستند، اگرچه تقریباً همه رنگ ها و الگوهای بدن در این نژاد دیده شده است.
آن ها یال های ضخیم و برس مانند دارند و چشم هایشان بیشتر از سایر نژادها در کناره های سرشان واقع شده است و از مستقیم به بعد جلوه ای متمایز به آن ها می دهد.آنها در گروه های مادیان ها و کره ها زندگی می نمایند که عموماً به وسیله یک اسب نر محافظت می گردد. نرهای جوان، اسب نرهای مسن و نرهایی که میزان یا سطح پرخاشگری برای رقابت برای مادیان ها ندارند، در گروه های کوچک مجرد زندگی می نمایند.
رقابت برای مادیان ها ثابت و بسیار پراسترس است. یک اسب نر باید به طور مداوم برای رقبا در حالت آماده باش باشد و سعی کند آنها را دفع کند. مبارزات بسیار رایج هستند و شامل ضربات با پای جلویی، لگد زدن با پای عقبی، کشتی، ضربه زدن به سر و گاز گرفتن شریرانه هستند. اسب های پیروز اغلب با بالا بردن و هل دادن حریف خود پایین می آورند. بازنده مغلوب می گردد و جراحات شایع هستند، از جمله شکاف از سم و دندان و آسیب دیدگی یا حتی شکستگی اندام. مبارزه تا سر حد مرگ نادر است، اما مرگ ممکن است مدتی پس از نبرد واقعی، بر اثر جراحات وارده رخ دهد.
اداره مدیریت زمین چندین گله از موستانگ های وحشی را مدیریت می نماید و رویدادهای فرزندخواندگی را به طور منظم برگزار می نماید، جایی که شهروندان می توانند یک اسب را درست خارج از محدوده انتخاب نمایند.
موستانگ هایی که به درستی آموزش دیده اند و با عشق از آنها مراقبت شده است، اسب های سواری شگفت انگیزی می شوند و حتی در مسابقات سطح بالایی مانند راینینگ، مسابقه بشکه، استقامت و حتی پرش نمایشی شرکت نموده اند.
منبع: animalfactsencyclopedia
227323
منبع: خبرآنلاین