گجتی که آسیب رسیدن به حنجره را هشدار می دهد - مجله یک کامپیوتر

این ابزار به وسیله گروهی از دانشمندان علم مواد، مهندسان زیست پزشکی، خوانندگان اپرا و یک آسیب شناس گفتار زبان به سرپرستی پروفسور جان آ. راجرز از دانشگاه نورث وسترن ساخته شده است. این محصول شامل دو دستگاه است: یک حسگر که به پوست منطقه جناغ فرد در زیر گلو می چسبد و یک واحد بازخورد لمسی که روی مچ دست او بسته می گردد. هر دو دستگاه به صورت بی سیم به وسیله بلوتوث به یک برنامه در گوشی هوشمند کاربر متصل می شوند.

این حسگر به طور مداوم ارتعاشات تارهای صوتی کاربر را آنالیز می نماید و خوانش های خود را به یک نرم افزار منتقل می نماید. سپس الگوریتم های مبتنی بر یادگیری ماشینی، داده ها را پردازش می نمایند و فرکانس، حجم، دامنه و مدت تمام صداهای کاربر را به همراه زمان هایی از روز که در آن رخ می دهند، معین می نمایند. بعلاوه الگوریتم های طراحی شده بیش از 95 درصد در ایجاد تمایز بین آواز خواندن و صحبت کردن دقیق هستند.

اگر برنامه تشخیص دهد که شخص به طور خطرناکی به آستانه خاصی که قبلاً برای خود مشخص نموده بود نزدیک می گردد، با ایجاد لرزش در واحد بازخورد لمسی به او هشدار می دهد. سپس کاربر می داند که باید برای مدتی سکوت کند - یا در نهایت کمی ساکت گردد - تا به تارهای صوتی خود استراحت دهد. حتی یک استراحت فقط 15 تا 20 دقیقه ای ممکن است کافی باشد.

نرم افزار همراه این برنامه اطلاعات بیشتری در خصوص فعالیت صوتی کاربر به همراه توصیه هایی برای استراحت مناسب ارائه می دهد و مهمتر از همه این برنامه برای رعایت حقوق افرادی که به حفظ حریم خصوصی مطلع هستند، آنچه را که کاربر می گوید ضبط نمی نماید.