گفت وگویی منتشر نشده از شهلا ریاحی؛ تنها آرزوی ایفا یک نقش در دلم ماند - مجله یک کامپیوتر

به گزارش شهلا ریاحی می گفت: تنها با دانشگاه رفتن کسی هنرپیشه نمی گردد، بلکه وجود حس هنرپیشگی در پیروزیت افراد سهم مهمی خواهد داشت. هنوز در آن دیدار اسماعیل ریاحی همسرش زنده بود و بار ها از علاقه اش به شهلا ریاحی برای ما گفت تا جاییکه می گفت برای خرید که بیرون می رود نگرانش می شوم!

اما اسماعیل ریاحی چند سال بعد از دنیا رفت و شهلا ریاحی را تنها گذاشت، در چند سال اخیر شهلا ریاحی نیز دچار بیماری شد و بخشی از حافظه و خاطراتش را از دست داد و حالا در صبح زمستانی 11 دی ما خبر رسید، شهلا ریاحی با خاطراتش رفت. در ادامه بخشی از صحبت های این هنرمند که تا به امروز منتشر نشده است را می خوانید:

شهلا ریاحی: از 17 سالگی به همراه همسرم اسماعیل ریاحی وارد صحنه تئاتر شدم. از سال 1323 با نمایش سیاست هاورن الرشید و از سال 1330 هم با فیلم خواب های طلایی وارد سینما شدم.

شرایط بازیگران زن در پیش از انقلاب و بعد از آن بسیار فرق دارد، فیلم های پیش انقلاب اصلا فیلم های خانواده پسند نبود و بیشتر به مساله غیراخلاقی توجه داشت، در صورتی که زنان سینمای امروز در فیلم هایی ایفا نقش می کنند که جوایز بسیاری در ایران و خارج از کشور کسب می کند. در گذشته کسی تئاتر را به عنوان هنر نمی پذیرفت و تحمل های هنرمندان شرایط را به امروز رسانده است که سینما به عنوان یک هنر مطرح است و جوانان به راحتی می توانند هنرمند شدن خود را با خانواده هایشان در میان بگذارند.

دیگر تصمیم به کار کردن ندارم و بعد از نزدیک به 60 سال فعالیت هنری، خودم را باز نشسته کردهام. از حدود سال 81 پیشنهادی را قبول نمی کنم و فیلم ناتمام شتاب به کارگردانی ساموئل خاچیکیان آخرین کارم است. در واقع دیگر نوبت افراد دیگر است که امیدوارم پیروز باشند. از نوجوانی به بازیگری علاقه مند بودم و کار می کردم، اما الآن نوبت دیگران است. من دیگر چه قدر باید بازی کنم، از دختربچه تا مادربزرگ بازی کردم و الآن دیگر وقت استراحت است. تئاتر و سینما چیزی نیست که آدم از آن سیر و زده گردد، اما رسیده ام به سنینی که آخر خط است، ولی من چه کنم، حس من سر خط است. محبت مردم به من روحیه می دهد و من را سراپا نگه داشته است و الآن وقتی برخورد آن ها را می بینم بزرگ ترین مدال دنیا را می گیرم.

مرجان را در سال 1335 به عنوان اولین کارگردان زن ایران ساختم. اما هنر پیشگی برایم راحت تر بود و بیشتر فعالیتم را معطوف آن کردم.

من 35 سال داشتم که نوه دار شدم و از آن به بعد دیگر در سینما نقش مادر را بازی کردم و تمام نقش هایی را که بازی کردم، دوست دارم. هیچ حسرتی در تئاتر و سینما ندارم و تنها دوست داشتم نقش یک نابینا را بازی کنم.

همسرم (زنده یاد اسماعیل ریاحی) همیشه بزرگ ترین راهنمایم در زندگی بوده و در حال حاضر هم در کنار خانواده ام زندگی بسیار خوبی دارم و بیشتر اوقاتم را با خواندن کتاب و حل کردن جدول می گذرانم.

با هم یک سریال بازی می کردیم که نقش خواهرم را داشت و از آن موقع مثل خواهرم بود و هر روز صبح با هم تماس داشتیم و حتی الآن هم بعضی صبح ها می خواهم به او زنگ بزنم؛ اما یادم می افتد که نیست.

همیشه یکی از دلمشغولی هایم سرودن شعر بوده است. یکی از این اشعارکه آنرا دوست دارم تلفن است که برای نوه هایم سروده ام: نویسم نامه ای بهر شماها، ندانم از چه گویم از کجاها، ببوسم رویتان این سوی دنیا، شده دیدارتان مانند رؤیا... تلفن می رود در موج پس زنگ، دل شوریده ام با من کُند جنگ، خدایا خواب هستند یا که بیدار، نشستند یا که هستند بر سر کار، سپس گوید صدایی گرم و شیرین، الو جانم تویی ای یار دیرین، عزیزم قلب و روحم ای پریسا، امید جسم و جان رامین زیبا، برم لذت ز آهنگ صداتان، وجودم پر از آن حال و هواتان، صداتان جان دهد بر من عزیزان، شوم خوب، خوش، سرمست و میزان، خدا آمرزد آن مخترع را، که خوشحالی دهد این مخاطب را، گراهام بل تو، چون دل ها کنی شاد، از این رو غرق رحمت روح تو باد.

- تنها با دانشگاه رفتن کسی هنرپیشه نمی گردد، بلکه وجود حس هنرپیشگی در پیروزیت افراد سهم مهمی خواهد داشت.

- مردم برخورد بسیار خوبی با من دارند و روحیه ای که الان دارم را از همین مردم گرفته ام و از آن ها سپاسگذارم.

شهلا ریاحی که 10 دی ماه از دنیا رفت، متولد: 1305 / تهران بود، از جمله فیلم ها می توان از پرنده کوچک خوشبختی، پرستار شب، گل مریم، در راستا تندباد، مرگ پلنگ، بچه های طلاق، دلشدگان، دوفیلم با یک کلید، راه و بیراه، می خواهم زنده بمانم، چراغ خانه، همسران، این خانه دور است و سلام به انتظار نام برد.

او علاوه بر سال ها حضور در عرصه بازیگری تئاتر، تلویزیون و سینما، با ساخت فیلم مرجان به عنوان اولین کارگردان زن سینمای ایران نیز شناخته می گردد. آخرین حضور او در سینما به فیلم نهنگ عنبر 2 در سال 95 برمی گردد. او پس از مدت ها حضور کمرنگ که هر چند وقت به انتشار خبر های جعلی نیز می انجامید، اسفندماه سال گذشته در جشن نوروزگان خانه تئاتر حضور یافت و تقدیر شد و شامگاه 10 دی ماه درگذشت.

منبع: ایسنا

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری