کوچه پستی قرمز (آلی-اوپ) (Pink Alleyway (Alley-Oop)) ونکوور
به گزارش مجله یک کامپیوتر، در قلب ونکوور، میان بافت شهری پرجنب‌وجوش، گذرگاهی دگرگون‌شده قرار دارد که از یک فضای خدماتی معمولی به یک جاذبه شهری برجسته تبدیل شده است. این مکان که با نام "کوچه پستی قرمز" یا "آلی-اوپ" (Alley-Oop) شناخته می‌شود، نمونه‌ای درخشان از تحول فضاهای شهری است. این گذرگاه در مرکز شهر ونکوور، در آدرس 439 خیابان سیمور، و به‌طور دقیق‌تر، در جنوب خیابان وست هستینگز، بین خیابان‌های سیمور و گرانویل واقع شده است. موقعیت استراتژیک آن در قلب منطقه تجاری شهر، اهمیت دگرگونی آن را دوچندان می‌کند. پیش از این، این کوچه یک گذرگاه کسل‌کننده، کثیف و متروک بود که عمدتاً برای خدمات شهری، سطل‌های زباله و عبور وسایل نقلیه استفاده می‌شد. اما اکنون، این فضای سابقاً بی‌روح به یک پارک شهری پر جنب و جوش و دعوت‌کننده تبدیل شده است که از یک فضای صرفاً کاربردی به یک فضای عمومی مردم‌محور ارتقا یافته است. این تغییر چشمگیر از یک گذرگاه خدماتی متروک به یک پارک شهری پر جنب و جوش، نشان‌دهنده یک روند زیربنایی در برنامه‌ریزی شهری مدرن است که فراتر از صرفاً زیباسازی می‌رود و به دنبال تغییر ادراک و کاربری فضاها برای افزایش کیفیت زندگی شهری است. این رویکرد، که اغلب به عنوان شهرسازی تاکتیکی و مکان‌سازی شناخته می‌شود، بر این باور استوار است که حتی فضاهای به ظاهر بی‌اهمیت، پتانسیل عظیمی برای بهبود زیست‌پذیری، تقویت هویت فرهنگی و فراهم آوردن فرصت‌های جدید برای تعاملات اجتماعی دارند.
نیروی محرکه این تحول، پروژه "مور آوسم نائو" (More Awesome Now) بود که در سال 2016 آغاز شد و آلی-اوپ اولین گذرگاهی بود که تحت این ابتکار بازآفرینی شد. این پروژه نتیجه یک همکاری استراتژیک و سه‌جانبه میان انجمن بهبود کسب‌وکارهای مرکز شهر ونکوور (DVBIA)، برنامه VIVA ونکوور از سوی شهرداری ونکوور، و شرکت معماری و طراحی HCMA بود. هدف اصلی این مشارکت، تبدیل فضاهای خدماتی کم‌کاربرد به فضاهای عمومی پر جنب و جوش، مردم‌پسند و قابل دسترس بود که روحیه مردم را بهبود بخشد و به بخشی زنده از چشم‌انداز شهری مرکز شهر تبدیل شود. این پروژه فراتر از زیباسازی صرف بود و به دنبال ایجاد فضاهایی برای بازی، معاشرت و کاوش خلاقیت بود. در واقع، چشم‌انداز بلندمدت این بود که با فعال‌سازی کوچه‌ها، فضای عمومی عابر پیاده در شهر تا 30 درصد افزایش یابد. موفقیت پروژه "مور آوسم نائو" در کوچه آلی-اوپ، که منجر به دو برابر شدن تردد عابران پیاده (از 30 به 73 نفر در ساعت) و افزایش تنوع جمعیتی بازدیدکنندگان (کاهش سهم مردان از 75٪ به 58٪) شد ، مزایای ملموس و قابل اندازه‌گیری سرمایه‌گذاری در فعال‌سازی فضاهای عمومی را به وضوح نشان می‌دهد. این نتایج به این معناست که طراحی هدفمند و فعال‌سازی فضا می‌تواند به طور مستقیم بر رفتار و ترکیب جمعیتی کاربران تأثیر بگذارد، و پروژه را از یک آزمایش به یک مدل توسعه شهری اثبات‌شده ارتقا دهد که نتایج اجتماعی و جمعیتی مثبتی به همراه دارد.
برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با کارگزار مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.
یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های کوچه پستی قرمز، طراحی بصری منحصر به فرد آن است. رنگ‌های صورتی و زرد جسورانه، دیوارها و کف کوچه را پوشانده‌اند و به عنوان یک علامت بصری عمل می‌کنند که توجه افراد را در منطقه تجاری ونکوور به خود جلب می‌کند. علاوه بر این رنگ‌های چشم‌نواز، وجود حلقه‌های بسکتبال و تأسیسات هنری مختلف، ماهیت تعاملی و بازی‌محور فضا را تقویت می‌کند. نام "آلی-اوپ" نیز مستقیماً به حرکت بسکتبال اشاره دارد و هدف "بازی" را در این فضا برجسته می‌سازد. انتخاب عمدی این رنگ‌های برجسته و عناصر تعاملی مانند حلقه‌های بسکتبال، یک تصمیم طراحی استراتژیک است که فراتر از صرفاً زیباسازی عمل می‌کند. این عناصر به عنوان یک نشانه برای جذب افراد و تشویق رفتارهای خاص مانند بازی، ورزش، معاشرت و عکاسی عمل می‌کنند و فضا را به یک مکان‌سازی عملکردی تبدیل می‌کنند. این رویکرد، کوچه را به یک آزمایشگاه شهری تبدیل می‌کند که در آن طراحی می‌تواند به طور مستقیم بر پویایی اجتماعی تأثیر بگذارد و یک محیط فعال و پویا را فراهم آورد. با وجود تبدیل شدن به یک فضای مردم‌محور، دسترسی وسایل نقلیه (برای خدمات) همچنان مجاز است. این امر نیازمند یک برخورد محترمانه است که در آن عابران پیاده انتظار می‌رود برای عبور وسایل نقلیه کنار بروند، که نشان‌دهنده چالش‌های طراحی فضاهای چندکاربردی است.
کوچه پستی قرمز به سرعت به یک جاذبه برای عصر دیجیتال تبدیل شده است. این مکان به کانون اصلی سلفی‌ها و پست‌های هنری در شبکه‌های اجتماعی بدل شده است. این فضا مکانی عالی برای گرفتن عکس و فیلم است و پست‌های اینستاگرامی بی‌شماری در آن ثبت شده است، که آن را به یک جاذبه اینستاگرام‌پذیر تبدیل کرده است. شهرت این کوچه فراتر از مرزهای محلی رفته و به طور بین‌المللی به عنوان یک کوچه استثنایی شناخته شده است؛ حتی یک موزیک ویدئوی کی-پاپ (توسط گروه Twice) در آن فیلمبرداری شده است. موفقیت این کوچه به عنوان یک مکان اینستاگرام‌پذیر و حضور آن در یک موزیک ویدئوی بین‌المللی، اهمیت فزاینده قابلیت اشتراک‌گذاری دیجیتال در مکان‌سازی شهری مدرن را به وضوح نشان می‌دهد. این امر یک حلقه بازخورد مثبت ایجاد می‌کند که در آن طراحی بصری جذاب، منجر به تولید محتوای آنلاین، افزایش شهرت و در نهایت، جذب بازدیدکنندگان بیشتر می‌شود. در عصر دیجیتال، موفقیت یک فضای عمومی تنها به کاربری فیزیکی آن محدود نمی‌شود، بلکه به میزان بازنمایی و اشتراک‌گذاری آن در فضای مجازی نیز بستگی دارد. این امر پیامدهای مهمی برای برنامه‌ریزی شهری و بازاریابی مقاصد گردشگری دارد، زیرا طراحی‌هایی که قابلیت بصری بالایی دارند، می‌توانند به طور ارگانیک به تبلیغ خود بپردازند و تأثیر فرهنگی و اقتصادی گسترده‌تری ایجاد کنند. رنگ‌های روشن و فضای پر جنب و جوش کوچه، حس شادی را در مردم ایجاد می‌کند و آن‌ها را ترغیب می‌کند تا محتوای خود را در اینستاگرام به اشتراک بگذارند، که این خود به افزایش قابل توجه تردد عابران پیاده و تنوع بیشتر در میان بازدیدکنندگان منجر شده است.
حفظ سرزندگی و جذابیت کوچه پستی قرمز نیازمند مدیریت و نگهداری مستمر است. این فضا دارای یک تیم نظافت اختصاصی و سطل‌های زباله است. علاوه بر این، کسب‌وکارهای محلی نیز مالکیت بر فضا را پذیرفته‌اند و به نظارت بر آن کمک می‌کنند. این رویکرد نگهداری مشارکتی، شامل مسئولیت‌پذیری مشترک میان مالکان املاک، مستأجران و بازدیدکنندگان برای لذت بردن، تمیز کردن و نظارت بر هر کوچه است. این مدل نگهداری فراتر از خدمات معمول شهرداری است و نشان‌دهنده یک رویکرد جامعه‌محور برای مدیریت پایدار فضاهای عمومی است که برای موفقیت بلندمدت حیاتی است. فعال‌سازی فضا منجر به افزایش استفاده و احساس تعلق می‌شود، و این احساس تعلق، به نوبه خود، منجر به مسئولیت‌پذیری بیشتر جامعه محلی و کسب‌وکارها در نگهداری از فضا می‌شود، که یک چرخه مثبت برای پایداری پروژه را تضمین می‌کند. قوانین رفتاری مشخصی نیز برای بازدیدکنندگان وجود دارد که شامل نریختن زباله، عدم خرابکاری در آثار هنری، و آوردن توپ‌های شخصی و اشتراک‌گذاری زمین بسکتبال است. این قوانین به حفظ کاربری و زیبایی فضا کمک می‌کنند. همچنین، همکاری بین DVBIA و کافه‌های اطراف برای فراهم کردن صندلی‌های اضافی و مدیریت نظافت در مناطق مربوطه، نشان‌دهنده یک رویکرد مشارکتی در نگهداری است.
کوچه پستی قرمز (آلی-اوپ) نه تنها یک پروژه موفق در نوع خود است، بلکه به عنوان یک نمونه اولیه و مدل برای یک استراتژی شهری مقیاس‌پذیر عمل می‌کند. شهر ونکوور و DVBIA یک برنامه پنج‌ساله برای تبدیل کوچه‌های بیشتر در مرکز شهر به فضاهای عمومی پر جنب و جوش تدوین کرده‌اند. این استراتژی با هدف افزایش حس غرور و خوش‌بینی در ونکوور و افزایش شهرت ونکوور به عنوان یکی از بهترین شهرهای جهان دنبال می‌شود. پروژه‌های مشابهی مانند کوچه آکری (Ackery's Alley) که در سال 2018 راه‌اندازی شد و دارای نصب هنری تعاملی توسط الکس بیم است و به عنوان یک مکان اجرا عمل می‌کند ، و کوچه اسنکوم (Snékwem Lane) ، به عنوان بخشی از هدف ایجاد یک شبکه از کوچه‌ها معرفی شده‌اند که به عنوان مقصد برای ساکنان و بازدیدکنندگان عمل می‌کنند. موفقیت چشمگیر و قابل اندازه‌گیری آلی-اوپ اعتبار لازم را برای توجیه و اجرای یک استراتژی گسترده‌تر "کوچه‌های عالی" فراهم کرده است. این نشان می‌دهد که پروژه‌های آزمایشی موفق می‌توانند به عنوان کاتالیزور برای ابتکارات بزرگتر توسعه شهری عمل کنند. این رویکرد استراتژیک، ونکوور را به عنوان یک شهر پیشرو در نوآوری شهری و مکان‌سازی معرفی می‌کند. با ایجاد یک شبکه از کوچه‌ها، شهر نه تنها فضاهای عمومی خود را افزایش می‌دهد، بلکه یک مقصد جدید ایجاد می‌کند که به افزایش شهرت ونکوور و رونق اقتصادی کمک می‌کند. این امر نشان‌دهنده یک تفکر جامع در برنامه‌ریزی شهری است که فضاهای کوچک را به عنوان اجزای حیاتی یک اکوسیستم شهری بزرگتر می‌بیند.
در نهایت، کوچه پستی قرمز ونکوور نمادی از نوآوری شهری و پتانسیل فضاهای نادیده‌گرفته‌شده است. این پروژه نه تنها یک فضای فیزیکی را متحول کرده، بلکه به تغییر ادراک عمومی نسبت به کوچه‌ها کمک کرده و الهام‌بخش رویکردهای جدید در برنامه‌ریزی شهری شده است. این گذرگاه رنگارنگ، شاهدی بر این واقعیت است که با دیدگاهی خلاقانه و همکاری جامعه‌محور، حتی متروک‌ترین فضاها نیز می‌توانند به مراکز پر جنب و جوش زندگی شهری تبدیل شوند.