انواع اختلال وسواس را بشناسیم، کدام بچه ها در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارند؟
به گزارش مجله یک کامپیوتر، وسواس یک ایده، فکر، تصور، احساس یا حرکت مکرر یا مضر است که با نوعی احساس اجبار و ناچاری ذهنی و علاقه به مقاومت در برابر آن همراه است.
به گزارش خبرنگاران به نقل از ایرنا، وسواس اختلالی است که در نتیجه استرس، افکار و رفتار فرد را نسبت به دیگران و محیط اطراف به هم می ریزد و او را تا حد روان پریشی پیش می برد.
یک متخصص اعصاب و روان در خصوص این اختلال گفت: وسواس به نوع شخصی یا اختیاری و وسواس اجباری تقسیم می گردد. در نوع اول یعنی وسواس شخصی، این دسته شامل افراد بسیار دقیق، منظم، نکته سنج، وقت شناس می گردد. این افراد کار را بر زندگی معمولی ترجیح می دهند، از شوخی لذت نمی برند و صرف وقت برای تفریح و سرگرمی را بی فایده می دانند.
فربد فدایی بیان نمود: این دسته افراد در محل کار کارمندان و کارگران بسیار خوبی اند، اما برای خانواده مظهر انعطاف ناپذیری و خشکی به شمار می فرایند.
وی در خصوص وسواس اجباری نیز شرح داد: دوران بلوغ سن آغاز وسواس اجباری است که به دو شکل عمده رفتار فکری یا رفتار اجباری به خوبی مشاهده می گردد. وسواس اجباری فکری عبارت است از افکار مزاحم و نامربوطی که خود بیمار به بی فایده بودن آنها اذعان دارد، اما نمی تواند آنها را رها کند.
این روانپزشک اضافه نمود: برای نمونه فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواس اجباری ممکن است پس از شرکت در یک مهمانی دچار این افکار گردد که آیا سخنرانی که کردم درست بود یا نه؟ یا این که نکند دوست و یا دیگران را از خود رنجانده باشم؟
فدایی گفت: در وسواس اجباری، فرد کار را به صورت تکراری بدون آن که نیازی به این عمل باشد انجام می دهد. برای نمونه زمانی که فرد در را پشت سر خود بست برای این که مطمئن گردد آن را بسته چندین بار آن را باز و بسته می نماید و یا یک سوال را چندین بار می پرسد تا مطمئن گردد که دیگران منظور آن را فهمیده اند.
وی ادامه داد: بچه هایی که معمولا به نظم و قرینه بودن اشیا توجه ویژه ای دارند و اگر چیزی سر جای خود قرار نگرفته باشد احساس ناراحتی شدیدی می نمایند و یا بچه هایی که تکالیف خود را چندین بار می نویسند که مبادا اثر یا لکه ای روی آن افتاده باشد، بچه هایی که مرتبا یک سوال را از پدر و مادر می پرسند، این دسته بچه ها نماینده اختلال وسواس در دوران بزرگسالی اند.
فدایی با بیان این که برای درمان مبتلایان به وسواس های فکری و رفتاری روش های دارودرمانی و یا رفتاردرمانی ضروری است، اظهار کرد: وسواس به عنوان یک بیماری در بعضی افراد ممکن است از سنین کودکی حدود 3 تا 4 سالگی رخ داده باشد. با گذشت زمان معمولان والدین توقعاتی از فرزند خود دارند که فرزند ممکن است فکر کند نمی تواند آنها را برآورده سازد. بنابراین نسبت به قابلیت های خود دچار تردید می گردد و ممکن است هرکاری را چند بار تکرار کند تا مطمئن گردد درست انجام داده است.
این متخصص اعصاب و روان گفت: میزان شیوع وسواس نسبتا بالاست و 3 تا 4 درصد افراد جامعه مبتلا به وسواس هستند. درمان در 50 درصد موارد با بهبود کامل همراه است، اما عموما باید برای مدت طولانی ادامه یابد. در 30 درصد نیز بیمار به طور نسبی بهبود می یابد، اما در 20 درصد موارد درمان های رایج باعث تغییر شرایط بیمار نمی گردد.
فدایی اضافه نمود: متاسفانه مقاومت بیماران وسواسی در برابر درمان بالاست و نپذیرفتن بیماری از سوی شخص مبتلا و یا خانواده او یکی از چالش های درمان است.
این روانپزشک یادآور شد: نقش دارودرمانی برای بیماری وسواس نقشی اثبات شده دارد و گاهی مصرف دارو و عوارض آن برای آنها خود نوعی وسواس و اضطرابی جداگانه ایجاد می نماید مثلا این دسته افراد حتی برای مصرف دارو به دقت بروشور و اطلاعات آن را جست وجو می نمایند.
منبع: همشهری آنلاینdorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری