انواع جوشکاری : معرفی 9 روش جوشکاری به زبان ساده و کاربردی
به گزارش مجله یک کامپیوتر، هنگامی در حال یادگیری جوشکاری هستید، باید از سیر تا پیاز این حوزه را آموزش ببینید. در این بین، آنچه باید به عنوان پیش احتیاج کار در نظر بگیرید، شناخت انواع جوشکاری است. برخی از روش های جوشکاری شیوه یادگیری آسانتری دارند، اما برخی دیگر چنین نیستند! اما پرسشی که اغلب مهم جلوه می نماید این است که: باید از کدام روش جوشکاری استفاده کرد؟ برای یاری به ساده کردن موضوع، ما اطلاعات مهمی راجع به چندین نوع فرآیند جوشکاری داریم که در این مقاله ارائه می دهیم؛ با ویکی ساختمون همراه باشید.

انواع جوشکاری
در زیر یک به یک در خصوص جوشکاری های مختلف صحبت می کنیم:
جوشکاری قوسی با الکترود تنگستن در پناه گاز محافظ (GTAW)
در این نوع جوشکاری از الکترود غیر مصرفی و تنگستن استفاده می گردد. این یکی از معدود انواع جوشکاری است که می تواند بدون فلز پُرنماینده انجام گردد و فقط با استفاده از این دو فلز جوش داده می گردد. در صورت تمایل می توان یک فلز پُرنماینده دیگر نیز اضافه کنید، اما باید آن را با دست اعمال کرد. مخزن گاز با این روش جوشکاری برای تأمین جریان ثابت گاز مورد نیاز برای محافظت از جوش لازم است.
این بدان معنا است که معمولاً در داخل محیط نیز می توان از این نوع جوشکاری استفاده کرد. جوشکاری قوسی با الکترود تنگستن در پناه گاز محافظ، نوعی جوشکاری دقیق است که جوش ها با ظاهری زیبا را ایجاد می نماید که نیازی به تمیز کردن ندارند، زیرا هیچ پراکنده ای ایجاد نمی نمایند. با توجه به این صفات، این نوع جوشکاری، روشی تقریباً سخت است که نیاز به جوشکار ماهر دارد.
جوشکاری قوسی با مفتول توپودری (FCAW)
این نوع جوشکاری مشابه جوشکاری MIG است. درواقع، جوشکارهای MIG اغلب وظایف بیشتری را نسبت به جوشکاری FCAW انجام می دهند. دقیقاً مانند جوشکاری MIG، یک سیم به عنوان الکترود و فلز پُرنماینده بر روی سطح کار تغذیه می گردد؛ اینجاست که همه چیز متفاوت جلوه می نماید. برای جوشکاری قوسی با مفتول توپودری، سیم دارای هسته ای از شار است (گدازآور) که باعث ایجاد سپر گازی در اطراف جوش می گردد. این امر نیاز به گازرسانی خارجی را از بین می برد.
جوشکاری قوسی با مفتول توپودری برای فلزات ضخیم تر و سنگین تر مناسب است، زیرا این روش جوشکاری با حرارت بالا انجام می گردد. به همین دلیل اغلب در تعمیر تجهیزات سنگین استفاده می گردد. این یک فرآیند کارآمد است که زباله زیادی ایجاد نمی نماید. از آنجا که دیگر نیازی به گاز خارجی نیست، این روش جوشکاری نیز کم هزینه است. مقدار کمی سرباره از خود باقی می گذارد و برای ساختن یک جوش زیبا و بی نقص به کمی تمیز کاری نیاز دارد.
جوشکاری قوسی فلز پوشش دار (SMAW)
این فرآیند جوشکاری از دهه 1930 آغاز شد، اما امروزه همچنان مورد استفاده قرار می گیرد. این جوش به عنوان یک روش محبوب برای جوشکاری تلقی می گردد، زیرا یادگیری آن آسان است و همچنین هزینه کم نیز برای کار کردن دارد. با این حال، این شیوه ظریف ترین جوش ها را ایجاد نمی نماید، زیرا به راحتی می شکند. پاکسازی و تمیز کاردن آن نیز معمولاً لازم است. یک الکترود، نقش فلز پُرنماینده را ایفا می نماید که از خاتمه به فلزات پایه متصل می گردد و با ذوب شدنش، جوش را ایجاد می نماید.
هنگام ایجاد قوس الکتریکی، ابری از گاز را ایجاد نموده و از فلز در برابر اکسیداسیون محافظت می نماید. با خنک شدن، این گاز بر روی فلز به سربار تبدیل می گردد. از آنجا که به گاز نیاز ندارد، این فرآیند حتی در هوای نامساعد مانند باران و باد نیز می تواند در بیرون از فضای بسته نیز استفاده گردد. همچنین روی سطوح زنگ زده رنگ شده و کثیف نیز به خوبی کار نموده و این امر کار را برای تعمیر تجهیزات میسر می نماید. این روش جوشکاری برای انوع فلزها نیز کاربردی است، هرچند که برای فلزات نازک خیلی عالی نیست. جوشکاری دستی یک فرآیند بسیار ماهر و دارای یک برنامه یادگیری طولانی است.
جوشکاری قوسی با گاز محافظ (GMAW)
جوشکاری MIG یکی از انواع جوشکاری است. MIG مخفف گاز بی اثر فلز است، گرچه گاهی اوقات جوش قوس فلزی گازی (GMAW) نیز نامیده می گردد. این فرآیند بسیار سریع انجام می گردد، به طوری که فلز پُرنماینده از طریق وند (Wand) تغذیه گردد، در حالی که برای جلوگیری از محافظت عناصر بیرونی، گاز در اطراف آن تراوش می نماید. این بدان معناست که برای استفاده در فضای باز خیلی عالی نیست. می توان از این روش، برای جوشکاری انواع مختلف فلز در ضخامت های مختلف استفاده کرد.
فلز پُرنماینده یک سیم مصرفی است که از یک قرقره تغذیه می گردد و به عنوان الکترود نیز عمل می نماید. هنگامی که قوس از نوک سیم تا فلز پایه شکل می گیرد، سیم ذوب شده و تبدیل به فلز پرنماینده می گردد. به این شکل جوش ایجاد می گردد. سیم به طور مداوم از طریق گره تغذیه می گردد و به جوشکار امکان می دهد با سرعت دلخواه کر کند. جوشکاری قوسی با گاز محافظ، جوشی صاف و محکم فراوری می نماید که از نظر ظاهری بسیا زیبا است.
جوشکاری قوس پلاسما
جوش قوس پلاسما مشابه GTAW است، اما از قوس کمتری استفاده می نماید و دقت جوش را افزایش می دهد. همچنین یک مشعل متفاوت دارد و دمای بسیار بالاتری را نیز به دست می آورد. گاز در داخل گره تحت فشار قرار می گیرد و پلاسما ایجاد می نماید. سپس پلاسما یونیزه شده و آنرا رسانا می نماید. این حالت اجازه می دهد تا قوس ایجاد گردد و تحت درجه حرارات بالا، فلزات پایه را ذوب می نماید. این روش اجازه می دهد تا جوش قوس پلاسما بدون فلز پرنماینده انجام گردد. جوشکاری قوس پلاسما اجازه می دهد تا جوش های عمیق به جوش های باریک نفوذ نموده و جوش های زیبا و مستحکم فراوری می نماید. علاوه بر این، سرعت بالای جوشکاری نیز از فواید این روش است.
جوشکاری پرتو لیزر
از این نوع جوشکاری می توان در فلزات یا ترموپلاستیک ها استفاده کرد. همانطور که از نام آن پیداست، استفاده از لیزر به عنوان منبع گرما برای ایجاد جوش ها استفاده می گردد. این نوع جوشکاری می تواند در فولادهای کربن دار، فولاد ضد زنگ، فولادهای HSLA، تیتانیوم و آلومینیوم نیز استفاده گردد. این روش همچنین به وفور در صنعت خودرو مورد استفاده قرار می گیرد.
جوشکاری پرتو الکترونی
از دیگر انواع جوشکاری است که یک پرتو با سرعت زیاد الکترون باعث ایجاد گرما از طریق انرژی جنبشی می گردد و دو ماده را با هم جوش می دهد. این روش، جوشکاری بسیار پیچیده ای است که توسط دستگاه و در خلاء انجام می گردد.
جوشکاری هیدروژن اتمی
روش هیدروژن اتمی نوعی جوشکاری با حرارت بسیار بالا است که در گذشته به عنوان جوشکاری قوس اتمی شناخته می شد. این نوع جوشکاری شامل استفاده از گاز هیدروژن برای محافظت از دو الکترود ساخته شده از تنگستن است. این می تواند به دمای بالاتر از مشعل استیلن برسد و با یا بدون فلز پرنماینده قابل انجام است. این یک شکل قدیمی تر از جوشکاری است که در سال های اخیر جوشکاری MIG جایگزین آن شده است.
جوشکاری الکترواسلگ
این فرآیند پیشرفته جوشکاری است که برای جوشکاری لبه نازک دو صفحه فلزی به صورت عمودی استفاده می گردد. به جای اینکه جوش در قسمت خارجی مفصل اعمال گردد، بین لبه های دو صفحه قرار می گیرد. یک سیم الکترود مس از طریق یک لوله راهنمای فلزی مصرفی تغذیه می گردد که به عنوان فلز پرنماینده عمل می نماید. سپس یک جوش در پایین درز آغاز می گردد و به آرامی به سمت بالا حرکت می نماید تا کاملاً درز را بپوشاند. این یک فرآیند، روشی اتوماتیک است و توسط دستگاه انجام می گردد.
کلام آخر
امیدوارم اکنون درک درستی از انواع جوشکاری داشته باشید. بعضی از روش های جوشکاری از طریق دستگاه انجام می شوند و به تجهیزات تخصصی گران قیمت نیاز دارند، اما بعضی دیگر چنین نیستند. به هر روی، هر یک این روش ها برای یک کار به خصوص مناسب است، اما برای کارهای عمومی و حتی ساختمانی، جوشکاری قوسی فلز پوشش دار همچنان پرکاربردترین شیوه جوشکاری است.
منبع: ویکی ساختمان