خط بطلان یک پروفسور بر افسانه های غلط و گاه خطرناکِ رژیم های غذایی
به گزارش مجله یک کامپیوتر، من یک دانشمند و پزشک هستم. طی 8 سال گذشته چیز هایی کشف نموده - و هنوز مشغول کشف آن ها هستم - که خودم را بهت زده نموده است. بسیاری از توصیه هایی که در خصوص رژیم غذایی به ما ارائه می گردد هیچ مبنایی در علم ندارد و بعضی از این توصیه ها واقعاً اشتباه است.
پروفسور تیم اسپکتور
کمتر چربی مصرف کنید. کمتر شکر بخورید. 5 وعده غذا در روز مصرف کنید. از سبزیجات نشاسته ای بیشتر در رژیم روزانه بهره ببرید. هرگز وعده صبحانه را حذف نکنید. کمتر بخورید، اما تعداد وعده های غذایی خود را بیشتر کنید. حداقل 8 لیوان آب در روز بنوشید. وعده صبحانه را ترک نکنید. کافئین کمتری مصرف کنید. گوشت و لبنیات را کمتر کنید. بیشتر ماهی مصرف کنید. بیشتر ورزش کنید.
به گزارش خبرنگاران به نقل از دیلی میل، ما دیگر به این توصیه ها که به ما می گویند، چطور، چه زمانی و چه باید بخوریم، عادت نموده ایم. این پیغام ها از منابع متفاوتی می آیند: دستورالعمل های ملی، رسانه، تبلیغات و حتی برچسب های روی مواد غذایی و همین طور دفترچه های راهنما در بیمارستان ها و مطب پزشکان.
من یک دانشمند و پزشک هستم. طی 8 سال گذشته چیز هایی کشف نموده - و هنوز مشغول کشف آن ها هستم - که خودم را بهت زده نموده است. بسیاری از توصیه هایی که در خصوص رژیم غذایی به ما ارائه می گردد هیچ مبنایی در علم ندارد و بعضی از این توصیه ها واقعاً اشتباه است.
اما این افسانه ها آنقدر تکرار می گردد که نمی توان آن ها را نیاموخت. همین افسانه ها یکی از دلایلی است که وزن کم کردن و رسیدن به تناسب اندام را برای ما سخت نموده است. من در کتاب جدیدم هر آنچه که تا به امروز درباره غذا و رژیم می دانیم را تحلیل نموده ام. آنچه کشف کردم نه تن ها حیرانم کرد بلکه متقاعدم کرد عقیده ام را درباره بسیاری از ابعاد غذا و سلامتی تغییر دهم.
بسیاری از مورادی که ما به عنوان توصیه های سالم می شناسیم بر مبنای علمِ بد یا تفسیر غلط از مطالعات علمی یا توصیه های پرسش برانگیزِ صنایع غذایی است. باور ندارید؟ این مطالب را بخوانید تا متوجه شوید چرا صبحانه نخوردن باعث چاقی نمی گردد، چرا ورزش کردن اثر چندانی در کاهش وزن ندارد و چرا نمک آنقدر ها هم بد نیست.
افسانه: اگر صبحانه را حذف کنید چاق می شوید
این تفکر که خوردن صبحانه کلید افزایشِ انرژی، تمرکز بالا و خلق خوب در طی روز است، یکی از آن مانترا هایی است که از سال های نخستین زندگی در ذهنمان حک شده است. همیشه به ما گفته اند: صبحانه را همچون یک پادشاه بخور!
هواداران این ایده می گویند حذف صبحانه باعث احساس گرسنگی در طول روز می گردد، بنابراین کسانی که صبحانه نمی خورند پرخوری می نمایند. همچنین گفته می گردد با خوردن صبحانه است که سوخت وساز در بدن شروع می گردد. شواهد علمی که این توصیه ها را تأیید کند وجود ندارد. با این حال این توصیه ها در قالب گزاره های علمی مطرح می شوند که باعث می گردد به مثابه حقایق علمی پذیرفته شوند.
یک مطالعه عظیم در سال 2019 درباره اثرات حذف صبحانه از رژیم غذایی در ژورنال مدیکال بریتیش منتشر شد. این مطالعه نتیجه گیری کرد که هیچ شواهدی وجود ندارد که از ادعای چاقی در اثر حذف صبحانه حمایت کند. همچنین هیچ شاهدی وجود ندارد که نشان دهد با حذف صبحانه میزانِ سوخت وساز بدن کاهش پیدا می نماید.
داده های این پژوهش نتایج متضادی را نشان داد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد روزه داری 12 ساعته باعث کاهش سطح انسولین خون می گردد و به همین دلیل به بعضی از افراد یاری می نماید از این طریق وزن خود را کاهش دهند. پس به چه علت دانشمندان برای مدت های طولانی به اشتباه عکس این قضیه را توصیه نموده اند؟
این نگرانی که حذف صبحانه می تواند منجر به پرخوری گردد به لحاظ نظری توجیه پذیر است: افرادی که صبحانه نمی خورند هم فعالیت بدنی کمتری در طی روز دارند و هم برای جبران نخوردن صبحانه در مصرف ناهار زیاده روی می نمایند. همچنین سوخت وساز در بدن توسط فرایندی با عنوان گرمازاییِ ناشی از رژیمِ غذایی شروع می گردد. در این فرایند غذا در بدن مقداری گرما تولید می نماید. به همین علت گفته می گردد صبحانه به عنوان اولین وعده غذایی شروعگر سوخت وساز در بدن است.
اما تمامی این سازوکار های جبرانیِ هوشمند حتی اگر در کنار هم باشند باز هم نمی توانند به اندازه ای که نخوردن صبحانه باعث کاهش وزن می گردد، به کاهش وزن یاری نمایند. به یاد داشته باشید که بسیاری از این توصیه ها به نفع شرکت های صنایع غذایی است که نفوذ زیادی بر مقامات دولتی دارند که یعنی شرکت های صنایع غذایی بر سیاست های عمومی آنچنان اثری دارند که می توانند ادعا های غلط را به مثابه توصیه های بی چون و چرای بهداشتی اشاعه دهند.
اگر به این نکته توجه کنید که شرکت های تولید نماینده غلات صبحانه با حذف صبحانه از رژیم غذایی افراد ضرر چند میلیارد دلاری می نمایند، متوجه می شوید که چرا افسانه صبحانه تا این اندازه گسترده و پایدار است.
افسانه: ماهی همیشه گزینه سالمی است
همیشه در گوش ما فرو نموده اند که ماهی یکی از سالم ترین غذاهاست. ماهی کالری پایین دارد، غنی از پروتئین است، اسید های چرب امگا 3 دارد که همه این ها ماهی را غذای سالمی برای قلب و مغز می نماید. اما شیفتگی ما نسبت به این غذا ناشی از تبلیغات شرکت های تولیدنماینده مکمل های روغن ماهی است که ارزش آن در انگلستان به 23 میلیارد پوند می رسد.
تقریباً 20 درصد از بریتانیایی ها و 10 درصد از آمریکایی ها روزانه مکمل های روغن ماهی مصرف می نمایند. بریتانیایی ها سالانه 2.8 میلیارد پوند صرف خرید ماهی می نمایند. اما یک خبر بد برای هواداران ماهی دارم: ماهی آنقدر ها که ما را وادار نموده اند باور کنیم، غذای سالمی نیست.
یک آزمایش بالینی با مشارکت 259 زن باردار - از ابتدای بارداری تا زمانی که فرزندانشان به سن 7 سالگی رسیدند - انجام شد. نتیجه این پژوهش نشان داد که مصرف مکمل های روغن ماهی در دوران بارداری باعث نشده که فرزندان آن ها باهوش تر شوند. درواقع، شواهدی مبنی بر سودمندی مکمل های امگا 3 برای بدن وجود ندارد.
دولت ها به ما می گویند اگر می خواهیم خطر بیماری ها را کم کنیم باید مصرف گوشت قرمز را کاهش دهیم و به جای آن دو تا سه بار در هفته ماهی مصرف کنیم. این درحالیست که شواهد کافی برای حمایت از این توصیه ها وجود ندارد. هنوز شواهدی که نشان دهد خوردن ماهی برای سلامتی مضر است وجود ندارد، اما شواهد واضحی وجود دارد که نشان می دهد مصرف بیش از اندازه ماهی می تواند برای سلامتی مضر باشد.
صید ماهی در اقیانوس ها برتری یافته و مزارع تولید غذا های دریایی رو به افزایش است. این موارد نه تن ها اخبار بدی برای محیط زیست است بلکه اخبار بدی برای سلامتی ما نیز هست. نخست، برای آنکه ماهی های پرورشی سریعتر رشد نمایند و به دلیل همزیستی در مکان های کوچک دچار عفونت نشوند به آن ها دوز های بالایی از آنتی بیوتیک می خورانند. یک مخلوق کوچک دیگر هم هست که عاشق ماهی هایی است که در یک جا فشرده می شوند: شپش دریایی. شپش دریایی به ماهی هایی مانند سالمون می چسبد و با خوردن از گوشتشان آن ها را از بین می برد. شپش دریایی سالانه 1 میلیارد پوند به صنعت شیلات در انگلستان خسارت وارد می نماید.
شرکت ها برای کنترل شپش دریایی علاوه بر مصرف آنتی بیوتیک از مواد شیمیایی پروکسید هیدروژن استفاده می نمایند. اما مقادیر بالای این مواد شیمیایی باعث صدمه زدن به ماهی ها می گردد و اثربخشی آن از بین می رود. علاوه بر آن، این خطر وجود دارد که شما فلزات سنگین مانند سرب و جیوه را به وسیله ماهی های آلوده به درون بدن خودتان ببرید. ماهی ها همچنین ممکن است آلوده به میکروپلاستیک ها باشند.
این ها به این معنی نیست که شما نباید از خوردن ماهی لذت ببرید. اما به این معنی است که باید پول بیشتری بپردازید و ماهی باکیفیت خریداری کند و البته انتظار نداشته باشید که ماهی جان شما را نجات دهد.
افسانه: همه ما احتیاج داریم مصرف نمک را کاهش دهیم
به ما همیشه درباره خطرات مصرف نمک هشدار داده شده است. بیشتر از 20 سال است که دولت ها ما را تشویق می نمایند مصرف روزانه نمک را به زیر 6 گرم (یک چهارم قاشق چایخوری) کاهش دهیم تا از فشار خون، سکته مغزی و بیماری های قلبی پیشگیری کنیم.
اما فواید سلامتی که از کم کردن مصرف نمک حاصل می گردد در مقایسه با فواید اثبات شده قرص های فشار خون واقعاً ناچیز است. لابی های ضد نمک، متخصصان رژیم غذایی و دولت ها می خواهند ما باور کنیم هر پیشرفتی در سلامتی افراد نتیجه مداخلات آن ها در سلامت عمومی است نه داروها.
در بیشتر افراد سالم کاهش فشار خون درنتیجه کم کردن مصرف نمک بسیار ناچیز و به لحاظ بالینی بسیار بی اهمیت است. اما حتی اگر شواهد متقاعد نماینده ای وجود داشته باشد مبنی بر اینکه کم کردن نمک باعث کاهش درازمدت فشار خون در افراد می گردد، این شواهد زمانی ارزشمند است که اثبات کند کم کردن نمک خطر بیماری های قلبی-عروقی و مرگ را کاهش می دهد.
درحقیت، مطالعاتی که تا به امروز اجرا شده نشان نمی دهند که کم کردن نمک از حمله قلبی، سکته مغزی و مرگ پیشگیری می نماید. اما همه چیز اینجا به سرانجام نمی رسد. مطالعه ای که اخیراً به صورت تصادفی بروی بیماران دیابتی با رژیم غذایی کم نمک اجرا شده است، به طرز شوکه نماینده ای نشان می دهد که کم کردن مصرف نمک نه تنها در بهبود شرایط آن ها مؤثر نبوده بلکه گاهی مرگ آن ها را جلو انداخته است.
هیچ تردیدی وجود ندارد که مصرف زیاد نمک با افزایش فشار خون و بیماری های قلبی مرتبط است؛ اما این درصورتیست که افراد مقدار زیادی غذا های تولید شده و پرنمک مصرف نمایند که علاوه بر نمک مقادیر زیادی مواد شیمیایی دیگر دارند که در درازمدت می تواند به سلامتی افراد لطمه وارد کند.
اگر از مصرف همبرگر های تولید شده، پیتزا و چیپس دوری کنید، هنوز هم می توانید بدون احساس عذاب وجدان به غذاهایتان نمک اضافه کنید و از خوردن آن لذت ببرید.
افسانه: ورزش زیاد شما را لاغر می نماید
ادامه بده! تندتر رکاب بزن! هرچه در منطقه نارنجی ضربان قلب بالاتر برود کالری بیشتری سوزانده می گردد، چربی بیشتری می سوزانی و بعداً آب بیشتری می توانی بخوری! این جملات مانترای کلاس های ورزش من بود که چند سال پیش شرکت می کردم. به همه ما گفته شده که طی 30 سال گذشته تنبل شده ایم و به قدر کافی ورزش نمی کنیم، برای همین هم چاق تر شده ایم.
مخاطب هدف پیغام های ورزشی همه اقشار جامعه در تمامی سنین - از بچه ها تا عظیمسالان - هستند. به آن ها گفته می گردد باشگاه برو، بیشتر پیاده روی کن، بیشتر ورزش کن، کالری بیشتری بسوزان تا وزن کم کنی. ابزارک های پوشیدنی درست شده اند تا ما را تشویق به راه رفتن نمایند. این ابزارک ها می گویند اگر 10000 قدم در روز پیاده روی کنیم به هدف می رسیم. توصیه 10000 قدم در روز یکی از آن توصیه هایی است که یک شرکت گام شمار ژاپنی پیش از المپیک 1964 ژاپن اختراع کرد و هیچ مبنایی در علم ندارد.
فعالیت هایی مانند وزنه برداری، دوچرخه سواری یا حتی پیاده رویِ تند بیشتر از شمردن قدم هایتان می تواند سلامتی شما را بهبود ببخشد. اگر هدفتان کم کردن وزن است، ورزش نمی تواند یک فرمول جادویی باشد و فقط زمانی مؤثر خواهد بود که در کنار ورزش کمتر غذا بخورید.
یک مطالعه که روی دوقلو های بریتانیایی انجام شد نشان داد ورزش کردن به طور منظم فقط می تواند 1 تا 2 کیلو از وزن افراد کاهش دهد. این یافته این حقیقت را برجسته می نماید که سوخت انرژی در بدن افراد بستگی زیادی به ژن های آن ها دارد. اما درست مانند بسیاری از افسانه های مربوط به رژیم غذایی این افسانه هم با تکرار زیاد تبدیل به باوری عمومی شده است.
ما همیشه فرض نموده ایم که اجدادمان روزهایشان را به شکار کردن و دویدن سپری می کردند که باعث می شد آن ها باریک بمانند. وقتی یک هفته را با قبیله ای بدوی در تانزانیا که آخرین قبیله شکارچی-گردآورنده در شرق آفریقاست گذراندم، شگفت زده شدم. به نظر می رسید که آن ها به اندازه ما غربی ها تنبل هستند. آن ها معمولاً در حالت درازکش هستند و فقط تا جایی حرکت می نمایند که بتوانند به غذا دسترسی پیدا نمایند که البته در تمامی سال غذا به اندازه کافی دارند و لازم نیست که مسافتی طولانی را طی نمایند.
محققان میزان تحرک افراد این قبیله را به مدت 11 روز آنالیز کردند. تعیین شد که اغلب آن ها یک سبک زندگی فاقد تحرک دارند و برای سوزاندن کالری بیشتر از همتایان غربی خود فعالیت جسمانی ندارند. علت باریک اندام بودن آن ها به جای آنکه ربطی به پیمودن 10000 قدم در روز داشته باشد، به تغذیه از توت های وحشی با فیبر بالا و گوشت، کم خوردن و اجتناب از خورن هله هوله مرتبط است.
افسانه: یک رژیم غذایی گیاهی را دنبال کنید تا سالم بمانید
تعداد گیاهخواران در انگلستان از سال 2014 تا 2019 چهاربرابر شده است. از هر 4 بریتانیایی 1 بریتانیایی خودش را وگان (کسی که هیچ نوع فراورده گوشتی مصرف نمی نماید) یا وجترین (کسی که گاهی تخم مرغ و لبنیات مصرف می نماید) توصیف می نماید. ضمناً، یک سوم از بریتانیایی ها روز هایی را به روز های بدون گوشت اختصاص داده اند و از شیر های گیاهی استفاده می نمایند. اما آیا رژیم گیاهخواری همانقدری که به ما گفته اند سالم است؟
بسیاری از افراد مدعی شده اند که رژیم های گیاهخواری احساس و انرژی بهتری به آن ها می دهد. شاید یکی از دلایل بهره بردن از فواید گیاهخواری آن است که افراد گیاهخوار بیشتر به آنچه می خورند دقت می نمایند و غذا های سالم را برمی گزینند و از هله هوله خواری اجتناب می نمایند.
اما این روز ها گیاهخوار بودن به معنی خوردن مغز و برگ کاهو، توفو های بی مزه و لوبیای مخلوط شده نیست. این روز ها گیاهخواران برگر ها و مرغ های سوخاری مخصوص گیاهخواران را مصرف می نمایند. همچنین گوشت، پنیر، دسر و بستنی های گیاهی تولید می گردد که سرشار از مواد شیمیایی، شکر و چربی های اشباع شده است.
فرقی نمی نماید برگری که مصرف می کنید از گوشت تهیه شده باشد یا از سویا، بهرحال به شدت تولید شده است که یعنی کالری بالا، چربی اشباع شده و نمک زیاد دارد. اما نکته مهمتر آن است که غذا های گیاهی در واقعیت به قدر تبلیغاتی که می گردد سالم نیستند. بعضی از غذا های گیاهی مانند ماهی های انگشتی تا 40 درصد حاوی مواد اولیه مصنوعی است.
درحالیکه گرایش به مصرف شیر های گیاهی افزایش یافته است، هنوز تعیین نیست که این شیر ها از شیر گاو سالم تر باشد. بعضی از شیر های گیاهی فاقد مواد مغذی مانند کلسیم، آهن و ب 12 هستند و مقادیر بالایی مواد شیمیایی و افزودنی دارند.
یک نگرانی عظیمتر افزایش گیاهخواری در بین بچه ها است. مطالعات نشان داده اند که بچه ها گیاهخوار کوچکتر از هم سن وسال های خود هستند و مقادیر مواد مغذی مانند ریبوفلاوین و ب. 12 در آن ها کمتر است. گیاهخواری افراطی در بچه ها حتی منجر به مرگ شده است.
بنابراین، گیاهخواری فی نفسه رژیم سالم تری نیست. بیشترین فواید گیاهخواری ناشی از مصرف مقادیر زیاد و متنوع سبزیجات است که فیبر بالایی دارند. اما این مواد مغذی به وسیله مصرف کمتری از گوشت و لبنیات هم تأمین می گردد. خودتان را برای خریداری این محصولات گیاهی که معمولاً سرشار از افزودنی ها، شکر و چربی هستند تحت فشار نگذارید.
منبع: The Daily Mail
نویسنده: TIM SPECTOR
ترجمه: سایت خبرنگاران
منبع: فرادیدبانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما