روسیه در موشک های هایپرسونیک از امریکا جلوتر است - مجله یک کامپیوتر

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، خروج امریکا و روسیه از پیمان منع موشک های هسته ای میان برد و کوشش دو رقیب برای توسعه موشک های هایپرسونیک، خطر آغاز یک مسابقه تسلیحاتی و بازگشت به دوران جنگ سرد را به دنبال دارد که می تواند به ثبات راهبردی دنیا آسیب جدی وارد کند. امنیت دنیای بار دیگر تحت الشعاع اقدامات خارج از چارچوب امریکا قرار گرفته است. پس از خروج امریکا و روسیه از پیمان منع موشک های میان برد هسته ای، بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان بر این عقیده هستند که این تحرکات می تواند موجب آغاز رقابت تسلیحاتی میان دو کشور گردد که آثار و پیامد های آن فراتر از روابط دوجانبه، چشم انداز پیش روی رژیم های خلع سلاح و کنترل تسلیحات را متأثر خواهد نمود. خاتمه پیمان منع موشک های هسته ای میان برد به روسیه و امریکا اجازه خواهد داد که سیستم هایی را مستقر نمایند که تاکنون منع شده بودند. کوشش روسیه و امریکا برای استقرار موشک های جدید در سایر مناطق که در ماه های اخیر به شدت از سوی مقامات مسکو و واشنگتن پیگیری می گردد، می تواند به وقوع جنگ سرد جدید بین دو کشور بینجامد. در حال حاضر امریکا در تحقق سیاست دونالد ترامپ برای بازسازی توان نظامی این کشور میخواهد تا توازن نیرو ها و توان بازدارندگی را به نفع خود تغییر دهد و لغو تعهدات در قبال پیمان منع تسلیحات هسته ای میان برد اولین گام در این راستا بوده است. خروج از توافقات امنیتی و پیمان کنترل تسلیحات، آزادی عمل بیشتری به امریکا برای تقویت توان نظامی و سیاسی خود در دنیا می دهد تا سیاست های جاه طلبانه خود را پیش ببرد. دکتر سیدرضا میرطاهر، کارشناس مسائل استراتژیک می گوید: لغو پیمان منع تسلیحات هسته ای میان برد و تمدید نشدن پیمان استارت جدید به معنای گسترش رویارویی موشکی و هسته ای امریکا و روسیه و وارد شدن دیگر قدرت های هسته ای مانند چین به این عرصه خواهد بود که منجر به بروز بی ثباتی و ناامنی و در نتیجه بروز مسابقه تسلیحاتی جدیدی در سطح بین المللی خواهد شد. به گفته این کارشناس، توسعه تسلیحات هایپرسونیک و عملیاتی کردن آن ها تأثیر بسیار شگرفی بر موازنه نظامی بین قدرت های بزرگ در دنیا بر جای خواهد گذاشت و در صورت وقوع درگیری و استفاده از این تسلیحات، می توان گفت که رویداد هایی رخ خواهد داد که شاید غیرقابل باور باشد.

تنش امریکا و روسیه در ماه های اخیر بر سر خروج واشنگتن از پیمان منع موشک های هسته ای میان برد افزایش یافته است. به لحاظ سیاسی امریکایی ها با خروج از این پیمان موشکی، به دنبال این هستند که پیمان جدیدی را امضا نمایند که چین را هم شامل گردد، اما از لحاظ نظامی خروج امریکا از این پیمان موشکی به چه معناست؟

امریکا در دوره دونالد ترامپ یک راه حل معین را دنبال می نماید به نحوی که میخواهد از همه پیمان های امنیتی خارج گردد. وقتی از پیمان های بین المللی صحبت می کنیم همه پیمان های آب و هوایی، تسلیحاتی، تجاری و زیست محیطی و حتی پیمان های حقوقی را شامل می گردد. در حوزه امنیتی و نظامی یکی از اقداماتی که ترامپ انجام داد کوشش برای ایجاد زمینه برای خروج از پیمان کنترل تسلیحاتی پیمان منع موشک های هسته ای میان برد موسوم به INF بود. این پیمان در سال 1987 بین شوروی سابق و امریکا منعقد شده بود و بر اساس آن، تمامی موشک های کروز و بالستیک زمین پایه دارای برد 500 تا 5500 کیلومتر قرار بود نابود شوند و تا سال 1991 حدود 3000 موشک بالستیک توسط شوروی و امریکا امحا شدند. این پیمان تداوم یافت و به روسیه به عنوان کشور جانشین شوروی رسید ولی امریکایی ها از سال 2010 و از دوره باراک اوباما، رئیس جمهور سابق این کشور پایه ریزی برای خروج از پیمان منع موشکی را آغاز کرد و مدام روس ها را به نقض آن متهم می کرد، ولی ترامپ میخواهد در راستای دکترین هسته ای جدید امریکا که در سال 2018 اعلام شد، اساساً هرگونه محدودیت در زمینه توسعه جنگ افزار های هسته ای از جمله موشک های مجهز به کلاهک های هسته ای را از میان بردارد و در این زمینه اقدامات نامحدودی را انجام دهد.

بهانه امریکایی ها برای خروج از پیمان منع موشک های هسته ای میان برد این بود که روسیه به صورت پنهانی مشغول توسعه و استقرار یک نوع موشک کروز زمین پایه با نام اسکندر است. امریکایی ها مدعی بودند که برد این موشک بیش از میزان معین شده در پیمان آی ان اف است، لذا روسیه به طور مستقیم مفاد این پیمان را نقض نموده است. در مقابل، روس ها هم می گفتند که امریکا با استقرار سامانه های ضد موشکی در کشور های رومانی و لهستان و به ویژه استقرار سکو های پرتاب موشک MK 41 که قادر به شلیک انواع موشک ها از جمله کروز های زمین پایه است، این پیمان را نقض نموده است. از دیدگاه روسیه، مدرن سازی بمب های هسته ای B 61 که امریکا در اروپا مستقر نموده و میخواهد آن ها را به موشک های بالدار هسته ای تبدیل کند، نقض پیمان موشکی آی ان اف است.

از نظر روسیه، همچنین استقرار پهپاد های امریکا در اروپا که قابلیت استفاده به عنوان یک هواگرد مانند موشک کروز را دارند یکی از موارد نقض پیمان موشکی شناخته شده است. به رغم این اختلافات، مذاکرات بین دو طرف ادامه داشت تا اینکه ترامپ در سال 2018 مهلتی را برای روسیه معین کرد تا روس ها به خواسته امریکا مبنی بر توقف توسعه موشک های اسکندر پاسخ مثبت دهند. اما روس ها با توجه به موارد نقضی که از سوی امریکا مطرح بوده است، با این درخواست مخالفت کردند. در نهایت امریکایی ها یک دوره شش ماهه را مقرر کردند تا در این مدت اگر روسیه به خواسته های واشنگتن عمل نکند، امریکا به طور کامل از این پیمان خارج گردد و در این شش ماه هم امریکا اجرای این پیمان را به حالت تعلیق درآورده بود. خاتمه، امریکا در آگوست 2019 از پیمان آی ان اف خارج شد و روسیه هم متعاقب آن اظهار داشت که به مفاد این پیمان موشکی پایبند نخواهد بود. امریکایی ها بلافاصله پس از خروج از این پیمان امنیتی، اقدامات خودشان را برای توسعه و استقرار موشک های ممنوعه در چارچوب این پیمان آغاز کردند و اخبار متعددی در خصوص آزمایش موشک های کروز جدید و همچنین ملاقات های مقامات ارشد امریکایی از کشور های مختلف جهت استقرار این موشک ها به گوش می رسد که این اقدامات امریکا به معنای گسترش مسابقه تسلیحاتی در ابعاد بی سابقه خواهد بود.

در چارچوب پیمان آی ان اف، استقرار این موشک ها در اروپا ممنوع بود و از این به بعد دولت ترامپ به استقرار مجدد موشک های کروز و بالستیک با برد 500 تا 5500 کیلومتر در اروپا اقدام خواهد نمود. موضع سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) هم در این زمینه حمایت از ادعای امریکا بوده و انتظار می رود که اگر دولت ترامپ اقداماتی را برای استقرار این موشک ها در اروپا انجام دهد از حمایت ناتو برخوردار خواهد بود. هر چند که کشور های بزرگ اروپا مثل آلمان از این فرایند بسیار نگران هستند. در دوره جنگ سرد، آلمان محل استقرار موشک های بالستیک زمین پایه و همچنین استقرار موشک های کروز زمین پایه بود و الان آلمانی ها این نگرانی را دارند که سناریوی جنگ سرد تکرار گردد و آمریکایی ها در چارچوب جنگ طلبی و افزایش تقابل با روسیه اقدام به استقرار مجدد موشک های کروز و بالستیک خود در آلمان بنمایند.

هر چند روسیه در واکنش به اقدام امریکا، از این پیمان موشکی خارج شده، اما بار ها اعلام نموده که به محض بازگشت امریکا به پیمان موشکی آماده است تا مجدداً به مفاد این پیمان بازگردد. اما مسئله ای که وجود دارد این است که امریکایی ها به دنبال رهایی از قید و بند های چنین پیمان هایی هستند و درصددند تا بتوانند تفوق تسلیحاتی خود را در مقابل روسیه در حوزه های استراتژیک و مناطق مهم دنیا به ویژه شرق آسیا و اروپا حفظ نمایند.

امریکایی ها زمانی که با روسیه بر سر این پیمان موشکی اختلاف داشتند، شرطی را پیشنهاد داده بودند که اگر قرار باشد امریکا به مفاد این پیمان پایبند باشد باید کشور چین هم به آن بپیوندد. دلیل این درخواست امریکایی ها این بود که چین به عنوان دومین قدرت مالی دنیا، مقادیر زیادی از منابع خود را به گسترش توانمندی نظامی و ساخت انواع تسلیحات جدید به ویژه موشک های کروز و بالستیک اختصاص داده است و اکنون تهدید موشکی چین در شرق آسیا علیه نیرو ها و پایگاه های امریکایی در کشور هایی مثل ژاپن و کره جنوبی به شدت افزایش یافته است. نباید فراموش کرد که امریکایی ها در راستای تغییر تمرکز استراتژی خودشان، از سال 2012 از لحاظ نظامی بر شرق آسیا متمرکز شده اند و 60 درصد نیرو های دریایی امریکا در این منطقه مستقر شده است. با توجه به ادعا های ارضی چین در دریای چین جنوبی و ساخت جزایر مصنوعی، امریکایی ها با اعزام و استقرار شناور ها و هواپیماهایشان در این منطقه به مقابله با سیاست های پکن می پردازند.

امریکایی ها مدعی هستند که با توجه به فرایند کنونی گسترش تسلیحاتی و موشکی چین تهدیدات بسیاری جدی ای در آینده علیه ناو ها و نیروهایش، احتمال درگیری بین واشنگتن و پکن در دریای چین جنوبی افزایش داده است و لذا امریکا به طور کلی خواستار این است که در هر گونه پیمان تسلیحاتی، حتماً چینی ها را هم در آن عضو کند تا بتوانند مانع توسعه تسلیحاتی چین گردد. اما چین با این درخواست امریکا مخالفت نموده است و بر لزوم افزایش توان نظامی خود برای مقابله با تهدیدات فزاینده غرب تأکید دارد. در واقع، اقدام امریکا برای خروج از پیمان منع موشک های هسته ای میان برد در راستای خروج ترامپ از توافقات بین المللی و در رقابت با دیگر کشور ها انجام شده است.

خروج امریکا از پیمان منع موشک های هسته ای میان برد چه تبعاتی برای جامعه دنیای خواهد داشت؟

با خروج امریکا از پیمان منع موشک های هسته ای میان برد، تسلیحات هسته ای بدون محدودیت گسترش خواهد یافت و دنیا ناامن تر از قبل خواهد شد. امریکا علاوه بر افزایش قابل توجه بودجه برای ساخت موشک های جدید میخواهد تا هر چه زودتر این موشک ها را عملیاتی کند و بدون تردید روسیه هم در اقدامی متقابل، به دنبال توسعه و استقرار موشک های جدید خواهد رفت و ادامه این فرایند می تواند به بی ثباتی امنیتی در دنیا منجر گردد. خروج امریکا از این پیمان، پیامد های متعددی را به دنبال دارد و امریکا از این پس در چارچوب آزادی عملی که به دست خواهد آورد، موشک های هسته ای کوتاه برد و میان برد خود را توسعه خواهد داد و از آنجایی که استقرار این موشک ها در اروپا خواهد بود، امنیت این قاره را که به مدت نزدیک به 30 سال از کابوس جنگ هسته ای و موشکی امریکا و روسیه در امان بود، با چالش روبرو خواهد نمود. همچنین روسیه نیز محدودیتی در زمینه ساخت و استقرار انواع موشک های کوتاه برد و میان برد دارای برد 500 تا 5500 کیلومتر نخواهد داشت. به این ترتیب یک نوع مسابقه تسلیحاتی در دنیا به راه خواهد افتاد؛ چراکه چین هم به عنوان یکی از بزرگ ترین قدرت های موشکی دنیا تا کنون گام های بلندی را در این زمینه برداشته و انواع موشک های کروز را توسعه داده و مستقر نموده است.

الان رقابت جدی امریکا و روسیه بر سر فراوری موشک های هایپرسونیک است که چند برابر سرعت صوت، سرعت دارند و به همین خاطر امریکایی ها می گویند که به خاطر موشک های هایپرسونیک عملاً پیمان منع موشک های هسته ای میان برد کارایی ندارد. دلیل این ادعای امریکا چیست؟ آژانس اطلاعات دفاعی امریکا در گزارش خود در مارس 2018 تأکید نموده است که توسعه تکنولوژی موشک های هایپرسونیک با فراهم کردن توانایی برای هدف قرار دادن اهداف مورد نظر با سرعت و فاصله بیشتر و با قدرت آتش بیشتر انقلابی در جنگ ها ایجاد می نماید؟ شرح دهید که اصلاً تکنولوژی هایپرسونیک چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

تسلیحات هایپرسونیک به تسلیحاتی گفته می گردد که بیش از سه برابر سرعت صوت، سرعت داشته باشند. تسلیحات اگر سوپرسونیک باشند، مافوق صوت به شمار می فرایند و تا سه برابر صوت، سرعت دارند، اما اگر بالاتر از این سرعت داشته باشند، هایپرسونیک تلقی می شوند. ادعای امریکایی ها در ارتباط با کارایی نداشتن پیمان آی ان اف در عصر موشک های هایپرسونیک، به خاطر کوشش بسیار جدی روسیه است که توانسته زودتر از امریکا به انواع موشک های هایپرسونیک دست پیدا کند و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در مارس 2018 طی مراسمی از انواع تسلیحات جدید این کشور، به ویژه موشک های هایپرسونیک رونمایی کرد که شامل موشک های کروزی هستند که دارای پیشرانه هسته ای هستند و همچنین موشک ضد کشتی کینژال که گفته می گردد 10 برابر صوت سرعت دارد و برد آن بیش از هزار کیلومتر است.

اینکه امریکایی ها ادعا نموده اند با ظهور موشک های هایپرسونیک، پیمان منع موشک های هسته ای میان برد بی ارزش می گردد، فکر نمی کنم چندان ارتباطی به این مسئله داشته باشد. به دلیل اینکه تسلیحات هایپرسونیک که روس ها تا کنون گسترش داده اند، هوا پرتاب بوده اند، درحالی که پیمان آی ان اف معطوف به موشک های کروز و بالستیک است که از زمین پرتاب می شوند و برد آن ها هم معین است. البته این نکته را باید متذکر شد که توسعه تسلیحات هایپرسونیک و عملیاتی کردن آن ها تأثیر بسیار شگرفی بر موازنه نظامی بین قدرت های بزرگ در دنیا بر جای خواهد گذاشت. در صورت وقوع درگیری و استفاده از این تسلیحات، می توان گفت که رویداد هایی رخ می دهد که غیرقابل باور است، چون با استفاده از این سلاح ها، طرفین جنگ می توانند از فاصله چند هزار کیلومتری و با سرعت خیلی زیاد، هر جایی را که بخواهند، هدف قرار دهند. بنابراین با عملیاتی شدن این تسلیحات، یک نوع بازتعریفی از مفهوم جنگ و عملیات ضربتی در جنگ های آینده انجام خواهد شد. هنوز در دوره ظهور و آزمایش این تسلیحات هستیم و تا استقرار و عملیاتی شدن کامل این تسلیحات چند سال زمان ضروری است.

در تکنولوژی موشک های هایپرسونیک کدام کشور ها پیشرو هستند؟

اروپا، چین، روسیه و امریکا در حال گسترش موشک های هایپرسونیک هستند، اما روس ها در این زمینه گوی سبقت را از بقیه رقبا ربوده و توانسته اند بعضی از این تسلیحات مثل موشک ها کینژال را عملیاتی نمایند که توسط جنگنده های رهگیر میگ 31 پرتاب می گردد.

با توجه به اینکه موشک های هایپرسونیک سرعتشان به شدت زیاد است، این تکنولوژی تا چه میزان در فرایند بازدارندگی تأثیر دارد؟ همانطور که شما هم اشاره کردید، بعضی گزارش ها حاکی از این است که امریکا در تکنولوژی موشک های هایپرسونیک نسبت به روسیه عقب مانده است. این مسئله تا چه حد جدی است. گزارش بنیاد هریتیج تأکید می نماید هر چند قدرت موشکی امریکا از گذشته بیشتر شده، اما توانایی این کشور در وارد شدن به جنگ با روسیه و چین کاهش یافته است. با توجه به اینکه طبق آمارها، امریکا از لحاظ تجهیزات و نیرو های نظامی در موقعیت برتر نسبت به رقبایش قرار گرفته است، اما کارشناسان و مقامات امریکایی بر این باورند که بازدارندگی این کشور در مقابل پیشرفت های نظامی چین و روسیه کاهش یافته است. این مسئله چقدر صحت دارد؟

در آنالیز توازن نظامی بین امریکا و روسیه باید بین انواع نیرو ها تفکیک قائل شد. به طور کلی، نیرو های نظامی را به دو بخش نیرو های متعارف و استراتژیک و هسته ای تقسیم بندی می نمایند. در بخش نیرو های متعارف مثل دریایی، هوایی و زمینی، امریکا قدرت اول دنیا است و روسیه در صندلی دوم قرار گرفته است. اما در بخش سلاح های هسته ای و استراتژیک، بین روسیه و امریکا توازن برقرار است و حتی از لحاظ عددی، روسیه کلاهک های هسته ای بیشتری نسبت به امریکا در اختیار دارد. ولادیمیر پوتین از زمانی که روی کار آمده برنامه بسیار جدی برای بازسازی نیروی هسته ای روسیه در سه بخش دریایی، زمینی و هوایی آغاز نموده است. در بخش دریایی، برنامه روس ها ساخت و فراوری انواع زیردریایی های هسته ای است که قادر به حمل و پرتاب موشک های قاره پیمای هسته ای هستند. در بخش هوایی، روسیه توانمندی بمب افکن های استراتژیک خود را به طور قابل توجهی افزایش داده و در حال ساخت تعداد جدیدی از بمب افکن های توپولوف 160 است و در عین حال بمب افکن جدیدی را در مرحله طراحی و ساخت دارد. در بخش نیرو های زمینی هم روسیه توانسته موشک های قاره پیمای هسته ای زمین پایه جدید را توسعه دهد که مهم ترین آنها، موشک سرمت است که قرار است به زودی آزمایش گردد. 10 هزار کیلومتر برد دارد و تا 15 کلاهک جنگی را حمل می نماید.

به طور کلی، امریکا با اینکه از لحاظ توانمندی نظامی متعارف بر روسیه رجحان دارد، اما نقطه ضعف امریکا در مقابل روسیه که سبب می گردد در برابر این کشور با احتیاط عمل کند، توانمندی استراتژیک روسیه است و ولادیمیر پوتین با مطلعی کامل از این مسئله همچنان بخش قابل توجهی از بودجه نظامی را صرف بازسازی سه گانه هسته ای می نماید تا بتواند توازن استراتژیک با امریکا را حفظ کند. در این میان با عملیاتی شدن موشک های هایپرسونیک، می توان گفت که یک نوع بازتعریفی از توازن نظامی بین قدرت های بزرگ شکل می گیرد، اما تا زمانی که این امر محقق نشده، سخن گفتن درباره این مسئله زود است.

در بحث مسابقه تسلیحاتی، پیمان های تسلیحاتی مانند استارت و سالت بین روسیه و امریکا وجود دارد و در خصوص تکنولوژی موشک های هایپرسونیک چقدر محتمل است که پیمان های جدیدی مثل گذشته بین قدرت های بزرگ ایجاد گردد؟

فعلاً زود است که از امضای پیمان های جدید در ارتباط با موشک های هایپرسونیک سخن بگوییم، چون این تسلیحات در اروپا و امریکا در مرحله آزمایش قرار دارند و هنوز عملیاتی نشده اند. هر چند روس ها موشک کینژال را توانسته اند عملیاتی نمایند، اما در خصوص سایر تسلیحات روس ها هم در مرحله توسعه هستند و به همین دلیل، سال ها زمان می برد تا در صورت عملیاتی شدن این نوع تسلیحات اساساً احساس احتیاج به وجود پیمانی برای محدود کردن این تسلیحات به وجود آید. با وجود دولت ترامپ در امریکا که مخالف هر گونه پیمان محدودسازی تسلیحاتی است، به نظر نمی رسد واشنگتن حداقل تا زمانی که ترامپ در رأس قدرت است به هیچ گونه پیمان تسلیحاتی جدیدی تن دهد. به همین دلیل، به رغم اصرار مکرر و درخواست های روسیه برای آغاز مذاکرات به منظور تمدید پیمان نیرو های هسته ای راهبردی موسوم به استارت، عملاً امریکا از این مسئله خودداری نموده و بهانه تراشی می نماید. یکی از بهانه های امریکا برای عدم تمدید پیمان استارت این است که چین هم باید به این پیمان ملحق گردد و بهانه دیگر امریکایی ها این است که روسیه باید از توسعه تسلیحات هایپرسونیک خودداری و توسعه آن ها را متوقف کند.

در واقع امریکایی ها از این مسئله مطلع هستند که این دو شرط هیچگاه محقق نخواهد شد و به همین خاطر شرط هایی را مطرح نموده اند که عملاً باعث می گردد تا به این بهانه آن ها بتوانند بدون هیچ محدودیتی به توسعه انواع تسلیحات موشکی هایپرسونیک اقدام نمایند. مهلت پیمان استارت در سال 2021 خاتمه می یابد و با این حال هنوز هیچ توافقی بین واشنگتن و مسکو برای تمدید آن صورت نگرفته است. این مسئله هشدار های متعدد روسیه را در زمینه بی اعتنایی امریکا به توافقات تسلیحاتی به دنبال داشته است. با خروج امریکا از پیمان استارت، باید گفت که در دنیا شاید هیچ پیمانی وجود نخواهد داشت که مانع از توسعه و گسترش انواع تسلیحات گردد. واشنگتن کوشش می نماید تا مسکو را مقصر لغو و تمدید نشدن پیمان کنترل تسلیحات از جمله پیمان استارت معرفی کند. با این حال مقامات ارشد روسیه بر عزم این کشور برای ایستادگی در برابر امریکا و اقدام متقابل تأکید نموده اند.

لغو پیمان آی ان اف و تمدید نشدن پیمان استارت به معنای گسترش رویارویی موشکی و هسته ای امریکا و روسیه و وارد شدن دیگر قدرت های هسته ای مانند چین به این عرصه خواهد بود. ادامه این فرایند نه فقط باعث گسترش تسلیحات ممنوعه طبق این پیمان ها و در نتیجه بروز مسابقه تسلیحاتی جدیدی در سطح بین المللی خواهد شد، بلکه ثبات و امنیت دنیای را در معرض مخاطره جدی قرار خواهد داد.

بعضی منابع بر این باورند که عملیاتی شدن موشک های هایپرسونیک بحث بازدارندگی را تحت تاثیر قرار نمی دهند ولی برداشت و نیات کشور های دیگر از توسعه این سلاح ها می تواند بی ثباتی را در شرایط بازدارندگی ایجاد کند؟ با توجه به سرعت زیادی که این موشک ها دارند، گفته می گردد که قابلیت شناسایی و رهگیری آن ها سخت است؟ شما این مسئله را چگونه ارزیابی می کنید؟

عملیاتی شدن موشک های هایپرسونیک چند پیامد مهم به همراه دارد. اول، کشور های دارای این نوع تسلیحات از توان ضربتی بی سابقه ای برخوردار خواهند شد که در خصوص امریکا باعث می گردد تا احتمال تهدیدات و اقدامات نظامی این کشور علیه کشور های مخالف واشنگتن در هر منطقه از دنیا افزایش پیدا کند. امریکا به خاطر خوی تجاوزکارانه و سلطه گرایانه ای که دارد به تهدید دیگر کشور ها می پردازد و قادر است تا از خاک اصلی امریکا هر منطقه ای را که بخواهد با استفاده از موشک های هایپرسونیک و با سرعت خیلی زیاد مورد هدف قرار دهد. بدین ترتیب، می توان گفت حداقل تأثیر عملیاتی شدن این نوع تسلیحات این خواهد بود که هم تهدید علیه دیگر کشور ها را به شدت افزایش می دهد و هم احتمال استفاده از این موشک ها تا حد زیادی افزایش خواهد یافت. به دلیل اینکه این موشک ها بسیار دقیق و مؤثر و غیرقابل رهگیری هستند و از همه مهم تر به احتمال زیاد این نوع تسلیحات، به کلاهک های متعارف و غیرهسته ای مجهز خواهند شد.

در حال حاضر، تکنولوژی که قادر به رهگیری موشک های هایپرسونیک باشد در دنیا وجود ندارد و این مسئله سبب می گردد تا قدرت های بزرگ نظامی به سمت توسعه و استقرار این تسلیحات پیش بفرایند تا علاوه بر اینکه موازنه نظامی را بر هم می زنند، همچنین دارای توانمندی هجومی و بازدارنده ای می شوند که رقبایشان را در مقابل آن ها محتاط تر می نماید. به همین خاطر، می توان گفت که ترس متقابل بین قدرت های بزرگ به وجود خواهد آمد، چون این امکان را برای آن ها ایجاد می نماید تا در صورت بروز درگیری و تنش بتوانند قلمرو و نیرو های طرف مقابل را به طور دقیق مورد هدف قرار دهند. این مسئله برای کشور های در حال توسعه بعد جدیدی از تهدیدات نظامی را ایجاد خواهد نمود که قبلاً وجود نداشته است.

منبع : روزنامه جوان

بازگشت به صفحه رسانه ها

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

کشتی کروز: کشتی کروز: سفری لوکس و در عین حال مقرون به صرفه به اقیانوس‌ها