موزه علم هنر سنگاپور، نمادی از ده انگشت انسان یا گل نیلوفر - مجله یک کامپیوتر

اولین موزه هنر و علم دنیا در سنگاپور

موزه هنر و علم سنگاپور (ArtScience Museum) از طریق معمار مشهور و بین المللی موشه سفدی برای اولین بار در 17 فوریه 2011 در مرکز فرهنگی 6000 متر مربعی خود از بازدیدنمایندگان استقبال کرد. این موزه در مجاورت خلیج مارینا احداث شده و جزو مجموعه شن های خلیج مارینا (Marina bay sands) است. این موزه اولین پروژه موزه در دنیا است که به تقابل پویا بین هنر و علم اختصاص داده شده و طراحی دایره شکل آن شامل ده زبانه (یا به تعبیری نمادی از ده انگشت انسان) است که مانند سازه هایی برای ایجاد شکل گل نیلوفر (lotus flower) توسعه یافته است. طراحی این موزه به نوعی مفهومی از دست خوش آمدگویی سنگاپور (The Welcoming Hand of سنگاپور) نیز است که با برخورداری از ده انگشت می تواند نمای چرخشی و در عین حال جذابی را به فضای اطراف خود القا کند. در این موزه که به علت شکل و حالت منحصربه فرد آن، گل نیلوفر یا دست باز نامیده می گردد، آثار باستانی مختلفی از نقاط مختلف دنیا به نمایش گذاشته شده است.

ماینا بی سندز که گران ترین مجتمع تفریحی- تفریح دنیا به شمار می رود در سنگاپور مستقر است و موزه هنر علم سنگاپور که یکی از زیباترین موزه های دنیا به شمار می رود در جوار ماینا بی سندز قرار گرفته و یکی از جاذبه های بی نظیر این کشور است.

طراحی این موزه به نوعی مفهومی از دستِ خوش آمدگویی سنگاپور بوده که با برخورداری از ده انگشت می تواند نمای چرخشی و در عین حال جذابی را به فضای اطراف خود القا کند. هریک از این انگشت ها مربوط به یک گالری خاص می شوند. بخش سر هر یک از این انگشت ها نیز به سوی یک درخشش هنرمندانه به همراه دیوارهای منحنی و قوس دار باز می شوند.

بخش سقف این موزه همانند یک بشقاب بزرگ طراحی شده که این بشقاب از کانال های آب رو باران برخوردار است. عمق این کانال های آب رو حدود 35 متر بوده که در نهایت به یک استخر کوچک منتهی می شوند. آب باران از طریق این کانال ها جمع آوری شده و پس از طی مراحل تصفیه به مصرف داخلی موزه علم هنر انتقال می یابد.

در واقع گروه معماری این موزه بر این باورند که می توان در حین ارائه یک معماری و طراحی متفاوت، از انرژی های موجود در طبیعت نیز به نحو احسن بهره مند شد. موزه علم هنر 21 گالری مختلف دارد که در فضایی معادل 6 هزار مترمربع جای گرفته اند و هریک از این گالری ها بخش هایی از هنر، علم، موسیقی و فناوری نوین را به نمایش درمی آورند.

به گفته موشه سفدی هر عنصر در طراحی موزه هنر و علم، تقویت نماینده فلسفه ایجاد یک پل میان هنر و علم بوده و ساختمان ترکیبی از زیبایی، عملکرد و تکنولوژی است. ضمن اینکه برای وی، واقعا نشان دهنده روح جستجوگر سنگاپور است.

دانلود ویدیو

در میان حجم بزرگی از آب، ورودی شیشه ای موزه خودنمایی می نماید.

این موزه تندیس گرا، در کل شامل 21 گالری روشن است و هر فرم برگ مانند آن دارای پنجره های سقفی گسترده است که نور روز را در این محیط بسته وارد می نماید. در این موزه سه سطح مجزا وجود دارد که با آسانسورهای بزرگ و پله برقی های متعدد، طبقات همکف، زیرین و بالایی به هم متصل می شوند.

بازدیدنمایندگان، پیوندها و تاثیرات میان هنر و علم را در جریان بازدید از یک گالری دائمی موسوم به علوم هنر مورد آنالیز قرار می دهند. وقتی به طبقات بالایی موزه می رویم، حالت گل نیلوفر یا کف دست که از بیرون دیده می گردد را می توان در اتاق های داخلی آن مشاهده کرد. اتاق هایی که از نظر هندسی ظاهری مختص به خود داشته و هر اتاق از حالتی متفاوت برخوردار است. دو طبقه فوقانی موزه متعلق به نمایشگاه علم و هنر است که به سه گالری تقسیم می گردد: گالری هایی با عناوین کنجکاوی، خلاقیت و تاثیرگذاری.

بعلاوه فعالیت های متنوعی در قالب کارگاه و نمایشگاه های گردشی با همکاری و حمایت مجموعه ها و موزه های شاخص دنیا برگزار می گردد.

طراحی این موزه از دو بخش اصلی تشکیل شده است. بخش پایه ساختمان که روی زمین در میان آب های خلیج مارینا جای گرفته و یک برکه بزرگ نیلوفر آبی نیز آن را احاطه نموده است.

بخش دیگر سازه ای به شکل گل است که از ده گلبرگ ساخته شده و با بهره گیری از هندسه کروی، یک مجموعه برش ها با شعاع های مختلف را ارائه نموده که در نهایت به شکل شناور بالای محوطه برکه به چشم می آید. این گلبرگ ها یا انگشت ها (چنانچه طرح اصلی را به مثابه یک دست در نظر آوریم) از طریق افزایش ارتفاع به سمت آسمان اشاره می نمایند و چنان در هوا پیش رفته اند که همه بیست و یک گالری مستقر درون این گلبرگ ها (انگشت ها) از نور طبیعی روز بهره می برند.

از دیگر ویژگی های این موزه آبشاری است که از بام به سمت مرکز این بنای چهار طبقه ای سرایز شده است. سقف کاسه ای شکل ساختمان آب باران را از طریق حفره مرکزی روی بام که مانند گرداب عمل می نماید مکیده و به شکل یک آبشار 35 متری به برکه مرکزی داخل صحن ورودی می ریزد. بخشی از آب باران به سامانه تصفیه و گردش مرکزی آب ساختمان وارد می گردد که برای سرویس های بهداشتی و شست و شو مورد استفاده واقع می گردد و به گفته کارشناسان، هدف طراحان موزه تلفیق هنر و علم در کنار یکدیگر بوده است.

سازه نامتقارن این بنا که از سوی آروپ (ARUP) طراحی شده و تا ارتفاع 60 متری خط آسمان شهر را می شکافد، از طریق یک سازه شبکه ای پیچیده فولادی تقویت شده است. این سازه با یاری نرم افزارهای پیشرفته سه بعدی سازی طراحی شده است. این ساختار پیچیده با ده ستون پا برجا است. این ستون ها به قالبی سبدی شکل که وظیفه خنثی سازی نیروهای نامتقارن وارد بر پیکر بنا را در مرکز سازه به عهده دارد در پایین ساختمان متصل می گردند.

پوسته بیرونی ساختمان با پوششی خمیده و دو جداره شکل یافته که از جنس مواد پلیمری مسلح به الیاف فایبر گلاس (GFRP) ساخته شده و غالبا در ساخت بدنه قایق ها و کشتی های تفریحی به کار می رود. سطوح جانبی عمودی گلبرگ ها با ورق های فلزی ضدآب پوشیده شده است. استفاده از ترکیبات پلیمری در نمای ساختمان این فرصت را فراهم نموده که سازنده با کمترین اندازه اتصالات، نمایی یکدست و بادبان مانند روی بنا بکشد که در نهایت مانند جسمی نورانی، در میان حجم بزرگ آب درخشندگی خاصی دارد.

این مجموعه یک نمونه عالی از معماری تندیس گرا است که در واقع نوعی الهام گرفتن از یک یا چند چیز و بیان نماد آن ها به زبان معماری است. الهامات می تواند از هر چیزی در این کره خاکی گرفته می گردد. همان طور که دیدید الهامات زیادی می توان از موزه هنر علم گرفت. از انگشتان انسان گرفته تا گل نیلوفر یا بشقابی نا متقارن. این سبک از معماری که تا امروز به خوبی در میان سبک های محتلف خوش درخشیده است بسیار در میان مردم محبوب است. معماران سال ها است در کوشش اند تا به معماری ای برسند که برای مردم و به همراه مردم باشند تا ماندگار بمانند. دیگر دوران معماری برای معماری تمام شده است. امروزه معماران می کوشند که جوابگوی انسان و محیط و تعاملات بین این دو باشند.