هرچه هوشت بیش، مشکل بیشتر - مجله یک کامپیوتر

که نوابغی با چنین هوش سرشار گرفتار بیماری های روحی و روانی شده اند. بیشتر مردم افراد باهوش را آدم های بسیار پیروزی می دانند که دچار هیچ مسئله ای نمی شوند و با هوش بالای خود تمام مسائل شخصی، کاری و اجتماعی را حل وفصل می نمایند اما در واقع اینگونه نیست. محققان با آنالیز زندگی افراد باهوش به این نتیجه رسیده اند که مسائل آنها گاهی اوقات از افراد معمولی بسیار بیشتر و میزان پیروزیت آنها نسبت به افراد عادی کمتر است.

• احتمال ابتلا به اختلالات روانی در افراد باهوش

به طور کلی انسان هایی که قدرت درک بالا و عمیقی دارند و به محرک های بیرونی واکنش بیشتری نشان می دهند درواقع حساسیت بالاتری دارند و محرک ها موجب آزار آنها می شوند؛ به همین دلیل حتی امکان ایجاد بیماری روحی در آنها بالا می رود.

علیرضا شریفی یزدی -روانشناس اجتماعی- معتقد است که همه اختلالات روانی در افراد باهوش مصداق ندارد. در واقع بعضی از اختلالات روانی بین گروه تیزهوشان شایع تر است که ازجمله این موارد می توان به شیزوفرن یا روان گسیختگی، اختلالات دوقطبی و اوتیسم اشاره نمود. البته بخش زیادی از احتمال ابتلا به این نوع بیماری ها به نوع تیپ افراد هم بستگی دارد؛ به عنوان مثال افراد باهوشی که تیپ درونگرا دارند و در خودشان فرو می روند افرادی هستند که از جامعه گریزانند و بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های روحی قرار دارند.

او به درنگ می گوید: اگرچه مطالعات علمی نشان می دهد که امکان ابتلا به بیماری های روحی در افراد تیزهوش بالاتر است اما الزاما در همه افراد یکسان نیست و نمی توان نتیجه قطعی داد که تمام افراد باهوش با یک نوع بیماری روحی دست و پنجه نرم می نمایند. در واقع هنوز به اثبات نرسیده است که هوش بهر می تواند میزان ابتلا به بیماری های روحی مانند اختلالات دوقطبی و شیزوفرن را افزایش دهد. بعضی ممکن است این برداشت را نمایند که هرکس باهوش تر است امکان ابتلا به بیماری های روحی در او بالاتر است یا برعکس فرد مبتلا به اختلالات روانی مانند دوقطبی، باهوش است. نه اینطور نیست.

شریفی یزدی می افزاید: فردی که هوش بهر بالایی دارد ممکن است دچار اختلال روانی گردد اما به دلیل هوش بالا این اختلال را پنهان می نماید و هیچ کس نمی تواند بفهمد که او از نظر روانی مشکل دارد. این موضوع در افراد معمولی خیلی زود نمایان می گردد چرا که آنها نمی توانند فریب دهند و خودشان را راحت در معرض دید قرار می دهند و البته زود هم درمان می شوند، اما بعضی از افراد باهوش با پنهان کردن بیماری خود این بیماری را حاد می نمایند و وقتی به پزشک مراجعه می نمایند که در مراحل سخت درمانی قرار گرفته اند.

• هوشمندی به اضافه پشتکار و برنامه ریزی

افراد باهوش زمان زیادی را صرف اندیشیدن و تجزیه و تحلیل مسائل می نمایند و ممکن است حساسیت زیادی برای فهم و درک اهمیت وجودی هر مفهوم و تجربه ای به خرج دهند. این امر فرد باهوش را به سوی وسواس فکری سوق می دهد. شریفی یزدی در این باره می گوید: افراد باهوش هم آسیب پذیری بیشتر و هم قدرت مقاومت بالاتری دارند. از سوی دیگر آنها معمولا وسواس فکری بیشتری نسبت به افراد عادی دارند. در افراد باهوش احتمال اینکه در اثر فشار مسائل، سروتونین مغز پایین بیاید و یک لوپ ناقص افکار مزاحم در آنها ایجاد گردد بیشتر است، چرا که مباحثی که برای دیگران عادی است برای آنها مهم جلوه می نماید.

این روانشناس اجتماعی به احتمال پایین تر بودن میزان پشتکار در افراد تیزهوش هم اشاره می نماید: بسیار دیده شده که پشتکار کم در افراد باهوش باعث می گردد که آنها مسئولیت پذیری کمتری هم داشته باشند و با غره شدن به خود، تنبلی فردی و اجتماعی و حتی کاهش وجدان کاری در آنها بیشتر به چشم بخورد. افراد باهوش احساس می نمایند که احتیاج ندارند به اندازه انسان های دیگر کوشش نمایند. اما هوش بالا لزوما همواره منجر به پیروزیت نمی گردد.

شریفی یزدی دردسرهای افراد باهوش را نسبت به افراد معمولی جامعه بیشتر می داند؛ مطالعات نشان می دهد که اگر از هوش در راستا درست استفاده نگردد ممکن است موجب دردسر برای فرد باهوش گردد. با نگاهی به آمار می بینیم که افراد باهوش چندان هم پیروز نیستند و آنالیز ها نشان می دهد که هوش بهر تنها 20درصد در پیروزیت اثرگذار است. برنامه ریزی، پشتکار و تداوم در کار بیشتر از هوش می تواند موجب پیروزیت فرد گردد.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

مجله کامپیوتر: از کامپیوتر و IT کلی مقاله و ترفند جالب اینجا داریم