کینه هیتلر از هنر او را دیکتاتور کرد؟
به گزارش مجله یک کامپیوتر، او تصاویر نقاشی هایش که اغلب ساختمان ها وین بودند را از کارت پستال ها کپی می کرد. از آن زمان به بعد هیتلر نسبت به وین به نام یک شهر فرهنگی کینه به دل گرفت و کم کم به سیاست روی آورد و جهان بینی اش شکل گرفت.
هیتلر آرزو داشت نقاش و هنرمند باشد، اما ناملایمات زندگی روح هنری او را به رهبری دیکتاتور و قدرت طلب تبدیل کرد.
اگر ابتدا و انتهای زندگی آدولف هیتلر را با هم مقایسه کنید، قطعا شگفت زده خواهید شد. رهبر دیکتاتور آلمان در ابتدا آرزو داشت که هنر بخواند و زمانی که 18 سال داشت زادگاهش لینتس را به امید رسیدن به این آرزو ترک گفته و به شهر وین رفت؛ این در حالی بود که پدر درگذشته اش آرزو داشت هیتلر کارمند دولت باشد.
هیتلر گمان می کرد در شهر وین حتما می تواند هنرمندی برجسته شود، اما طولی نکشید که او به یک هنرمند سرخورده و افسرده تبدیل شد! او درخواست حضور در آکادمی هنر های زیبای وین را داشت، اما این درخواست پذیرفته نشد.هیتلر پس از اینکه در رشته هنر پذیرفته نشد این بار تقاضای درس خواندن در رشته معماری را کرد، اما این درخواستش هم پذیرفته نشد و این اتفاق باعث شد تا او فکر کند که یک شهروند درجه دو و بی ارزش است. هیتلر در طول اقامتش در وین در میان اتاق های اجاره ای ارزان قیمت نقل مکان می کرد، حتی مدتی در پناهگاه بی خانمانان هم سکونت داشت.
در سال 1909 هیتلر آغاز به کسب درآمد با فروش تابلو های کوچک نقاشی کرد. او تصاویر نقاشی هایش که اغلب ساختمان ها وین بودند را از کارت پستال ها کپی می کرد. از آن زمان به بعد هیتلر نسبت به وین به نام یک شهر فرهنگی کینه به دل گرفت و کم کم به سیاست روی آورد و جهان بینی اش شکل گرفت.
تابلویی منتسب به هیتلر که محله ای قدیمی در وین با اشخاصی که لباس های قرن 18 و 19 را بر تن دارند، را ترسیم کرده است
در سال 1913 به مونیخ رفت و در آنجا تصاویر ثروتمندان را نقاشی می کرد. در همان زمان از سوی پلیس مونیخ تحت تعقیب قرار گرفت تا برای خدمت اجباری به زادگاهش فرستاده شود، اما هیتلر در آزمون آمادگی نظامی رد شد و گفته شد که او تونایی حضور در جنگ و کار با اسلحه را ندارد. اما پس از آغاز جنگ جهانی اول داوطلبانه خود را به ارتش تسلیم کرد و به مبارزه هنری خود انتها داد.
زمانی که هیلتر رهبر نازی ها شد تصمیم گرفت تا از جایگاه فرهنگی و هنری شهر وین که نسبت به آن کینه به دل داشت بکاهد و بدین منظور موزه ای را در شهر زادگاهش لینتس برپا کرد. در ابتدا قرار بود که این موزه شامل خانه اپرا، سالن تئاتر، هتل و کتابخانه باشد همچنین سالن هایی به طول 36کیلومتر برای نمایش حدود 27 هزار قطعه هنری در نظر گرفته شده بود. مقرر شده بود که این پروژه در سال 1950 تمام شود، اما با سقوط رایش سوم (آلمان نازی) این طرح ناتمام ماند.
هیتلر قصد داشت بزرگترین موزه جهان را بسازد و این ایده سبب آغاز بزرگترین سرقت های هنری در قرن بیستم از طریق نازی ها بود که در سال 1939 و در خلال جنگ جهانی دوم آغاز شد؛ نازی ها در این زمان از سراسر اروپا آثار هنری را سرقت می کردند؛ البته هیتلر همه آثار هنری موزه اش را فقط از طریق سرقت جمع آوری نمیکرد بلکه او برای خرید آثار هنری افرادی را به ایتالیا و فرانسه هم می فرستاد.
هیتلر 20 متخصص آثار هنری را برای شناسایی و تعریف آثار هنری غصب شده استخدام و آلبوم هایی را برای توضیح و معرفی این آثار دریافت کرده بود. در سال 1945 ماکتی از این موزه ساخته شد. هیتلر ساعت ها در سکوت به این ماکت خیره می شد و با نزدیک شدن به شکست نازی ها او مدت طولانی تری را در مقابل این ماکت می گذراند.
تابلویی منتسب به هیتلر
بعد از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم، جست و جوی آثار هنری غارت شده آغاز شد؛ برخی از این آثار در معادن نمک و مس یافت شدند و شرایط خوبی نداشتند. زیرا نازی ها پس از ناامیدی از پیروزی، در پی ناپدید کردن آثار سرقت شده بودند.
تا سال 1951 بیش از پنج میلیون قطعه هنری کشف شد که در میان آن ها هزاران زنگ کلیسا وجود داشت. نازی ها درصدد ذوب کردن و استفاده از زنگ ها در ساخت ابزار جنگی بودند. مخزن اصلی آثار متعلق به هیتلر بود که شامل بیش از 10 هزار تابلو هنری، مجسمه و آثار هنری ارزشمند بود.
هم اکنون هم برخی از این آثار در فروشگاه های عتیقه جات و در مجموعه های مجموعه داران خصوصی و جا های دیگر کشف می شود.
متخصصان معتقدند تا 20ـ 15 سال آینده این آثار مخفی شده به دست جوانانی می رسد که قطعا در پی فروش آن ها خواهند بود و خریداران هم حتما می خواهند درباره این آثار و سرگذشتشان بیشتر بدانند و این باعث می شود در آینده اسرار جدیدی درباره این آثار و دوره غارتشان فاش شود.
منبع: فرادیدdorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری