ماجرای بیسکویت 1.5 میلیون تومانی - مجله یک کامپیوتر

در این شرایط دبیرکل بنکداران مواد غذایی به ایسنا گفته است بیسکویت های وارداتی یک میلیونی در کشور مورد استقبال قرار گرفته است و خبر از ورود بیسکویت های یک میلیون و 500 هزار تومانی به کشور داد. قاسمعلی حسنی در این باره گفته بود: با شیوع کرونا و کاهش سفر های خارجی مصرف تنقلات و کالا های خوراکی لوکس نسبت به سال های گذشته افزایش یافته و همین امر منجر به افزایش واردات این دست کالا ها شده است.

بعلاوه گفت به علت فروش فوق العاده این تنقلات و استقبال بالای بخشی از افراد جامعه از این اقلام، بیسکویت های یک میلیون تا یک میلیون و 500 هزار تومانی آلمانی، سوییسی، فرانسوی و انگلیسی در راه است. دبیر کل بنکداران مواد غذایی می گوید: قیمت این بیسکویت ها معادل یارانه دو سال اقشار آسیب پذیر جامعه است و به صورت غیررسمی وارد کشور می شوند و دولت هم حقوق گمرکی از آن ها دریافت نمی نماید.

او در خاتمه گفت: به دولت پیشنهاد می کنیم که در این بخش شفاف سازی انجام شود. اگر واردات این کالا ها آزاد است، پس باید اجازه داده شود واردات کالا های اساسی تر مانند شکر و... هم آزاد شود. با آقای حسنی تماس گرفتیم و حرف هایی شنیدنی از او شنیدیم. اما اول گشت کوتاهی در شهر زدیم. به جا هایی که دست ما رسید، همه از تعجب چشمشان گشاد شد و گفتند که اصلا از این قیمت ها روحشان هم خبر ندارد.

روایت مغازه داران؛ بالای 300 هزار تومان اصلا مشتری نیست

در نهایت با یکی از مغازه های فروش شکلات خارجی در منطقه ای در شمال تهران تماس گرفتیم و دو کلمه ای حرف دست گیرمان شد. درباره بیسکویت های 1.5 میلیونی سؤال می کنیم. ما خرده فروش هستیم، تازه اصلا مشتری این جنس را نداریم. حتی بالای 300 هزار تومان هم با این شرایط مالی مشتری ندارد. خب کجا دنبالش بگردیم؟ نمی دانم کجا دنبالش بگردید. حتی برند های لوکس جهان هم چنین قیمتی ندارند. مثلا گادیوا هم چنین قیمتی ندارد، تازه اصلا توی ایران نیست یا ما نداریم. احتمالا شکلات های دست ساز را می گویند.

با یک ایرانی ساکن اروپا تماس گرفتیم. شکلات 50 یورویی قیمتی طبیعی است؟ زیر خنده می زند و می گوید نه معلوم است که نیست، توی سوییس شاید چنین چیز هایی باشد و طبیعی باشد، اما خب در سوییس عایدی و سطح رفاه هم مثل بقیه اروپا نیست. 50 یورو خیلی زیاد است.

نگاهی به قیمت های شکلات های معروف و به نسبت گران جهان می اندازیم. حرفش درست است. از 12 یورو تا 20 یورو. البته شکلات هایی هم هستند که قیمت های خیلی بالاتر دارند؛ مثلا برندی هست به نام آمِدی پروسلنا که نسخه های محدود فراوری می نماید با بسته بندی های اوج لوکس و قیمت هایی بعضا نزدیک 200 یورو. البته بالاتر هم می شود رفت، ولی دیگر مسئله از حالت منطقی خارج می شود؛ مثلا برند هایی لامادلین ترافل تا دوهزارو 600 دلار هم شکلات دارند؛ اما این ها بسیار استثنائی است و مثل ماشین هایی مثل رولس رویس و ماشین های لوکس ایتالیایی می ماند. در واقع می شود از آن صرف نظر کرد، همین طورکه وقتی در شرایط عادی در ایران از اشرافیت یک خانواده حرف می زنیم، خانواده سطنتی بریتانیا را مدنظر نداریم.

حسنی: واردات را آزاد کنیم، حق مصرف نماینده است!

با قاسم علی حسنی، دبیر کل اتحادیه بنکداران که خبر را منتشر نموده است، تماس می گیریم. به سختی می توانیم با ایشان صحبت کنیم، در جلسه هستند و سه بار مجبور شدیم مصاحبه را قطع کنیم که کمی باعث آشفتگی در سؤال ها و جواب ها شد. از ایشان می پرسیم:

این شکلات ها و بیسکویت ها کجا هستند، چون ما که ردی پیدا نکردیم؟

در دوهزار مغازه در تهران و کلان شهر ها و مراکز استان ها وجود دارند.

قاچاق هستند دیگر؟

بله قطعا.

خب شما اقدامی در این زمینه نموده اید؟

(با خنده) چه کار کنیم؟

وقتی سطح آن این قدر گسترده است، باید قابل تشخیص و ردیابی باشد. نه؟

ببینید، هزارو 500 کالای دیگر هم هستند که به همین شکل قاچاق وارد می شوند. این همه را چه کار کنیم؟

از حجم مصرف این بیسکویت ها اطلاعی دارید؟

مصرف بالاست، بالاخره قشر متمولی هستند که برای ارضای خواسته شان پول خرج می نمایند.

به طورکلی واردات شکلات مجاز است؟

نه. کلا آب معدنی خارجی هم وارداتش مجاز نیست.

این حجم از کالای قاچاق، شما می گویید هزارو 500 قلم را که قاعدتا فردی وارد نمی نمایند، آن هم به این شکل سراسری که می فرمایید؟

خیر، سازمان دهی دارند، سیستم دارند، یک شبکه است.

خب چه نهاد هایی باید با شما همکاری نمایند که مسئله را پیگیری کنید؟

هیچ نظری در این باره نمی دهم، با بقیه نهاد ها ما کاری نداریم.

هزارو 500 رقم کالا چی هستند؟

چیپس، سس، انرژی زا ها و....

یعنی شما هیچ کنترلی نمی کنید؟

ببینید در جهان مبارزه با قاچاق شکست خورده. باید واردات را آزاد کرد تا رقابت باشد و کیفیت جنس ما هم بالا برود.

خب در این شرایط ارز برای واردات بیسکویت 1.5 میلیون تومانی خارج کنیم؟

احتیاج کشور است، در دولت تازه این اتفاق می افتد و همه چیز به روال عادی بازمی شود.

بیسکویت 1.5 میلیون تومانی باعث چه رقابتی می شود؟

(باخنده) سربه سر ما می گذاریدها!

نه باور کنید جدی است.

باعث شکوفایی و رونق می شود.

ما الان در دوران خاصی هستیم، برای واردات دارو مشکل داریم.

ببینید ارز و منابع به مقدار کافی هست. این همه نفت وگاز داریم.

خب الان تحریم هستیم، نمی توانیم بفروشیم وگرنه که حرف درستی است.

مصرف نماینده هم حق دارد. باید به او حق انتخاب بدهیم.

حتی در شرایط بی دارویی؟

مسئله اصلا مالی است. فراورینماینده با رقابت روبرو بشود باعث پیشرفت می شود.

سؤال ما را جواب ندادید.

ببینید چه بخواهیم، چه نخواهیم این اتفاق می افتد. آزاد بشود اقلا دولت گمرکش را می گیرد. دارو هم داریم. یک درصد از جمعیت هم هست که هرچه بخواهد دارد. با رئیس جمهور تازه اتفاقی که باید بیفتد می افتد.

یعنی مشکل از دولت قدیم است.

نه من این را نگفتم، اما با دولت تازه بعد از سه سال ممنوعیت واردات آزاد می شود و همه چیز درست خواهد شد.

خب پس چرا اصلا آن مصاحبه را کردید؟ خیلی جنجال خبری کرد

ببخشید دارم می روم جلسه، بعدا تماس بگیرید... قطع می نماید.

کالا های لوکس: حق اغنیا یا ضربه به ضعفا؟

قضاوت درباره این مسئله از نظر اخلاقی که بسیار سخت است و وارد مباحث فلسفی می شود؛ اما بدون ورود به بحث های پیچیده هنگامی که نابرابری در عایدی و ثروت را طبیعی بدانیم، نمی توانیم استفاده از بالابود عایدی اغنیا را از آن ها سلب کنیم. پول بالاخره برای خرج کردن است. بعلاوه از نظر مالی حرف درستی است که قاچاق همان عایدی گمرکی دولت را هم که بالقوه می تواند خرج و یاری حال ضعفا باشد، می گیرد، پس آزادکردن واردات کالا عقلانی است؛ اما در شرایط کنونی ایران، وقتی تحت شدیدترین تحریم ها قرار داریم، با کمبود عایدی های ارزی روبرو هستیم و همان مقدار عایدی ارزی را هم نمی توانیم انتقال بدهیم، پول خرج بیسکویت یک میلیونی و ماشین چند میلیاردی و خودنویس چندده میلیونی کردن تا چه حد اخلاقی است؟ به نظر می رسد حتی این سؤال هم پاسخ ساده ای نداشته باشد. وقتی جنس هست، حتی قاچاق، همواره هم بوده، دوراهی پررنگ تر می شود: آزادی واردات با دریافت گمرک یا ادامه دادن به مصرف جنس قاچاق؟ قاچاق را ازبین بردن؟ حرفش را نزنید!

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری