11 شهر دنیا که در آینده نزدیک غیر قابل سکونت خواهند شد - مجله یک کامپیوتر

به گزارش، هر چه می گذرد پیش بینی های علمی در خصوص آثار تغییرات آب و هوایی زمین از وقوع رویداد های مصیبت بارتری حکایت می نمایند. این پیش بینی ها یکی پس از دیگری در حال وقوع هستند و تهدیدات ناشی از توفان های شدید، سیل های فاجعه بار، امواج گرما و خشکسالی، شکل عیان تر و وحشت انگیزتری پیدا نموده اند.

طبق پیش بینی های هیئت بین دولتی تغییر اقلیم، دمای جهانی هوا تا سال 2040، به 1/5 درجه سانتیگراد بالاتر از دمای هوا در دوران پیش از انقلاب صنعتی خواهد رسید. تا خاتمه قرن بیست و یکم، دمای هوا به مراتب بیشتر خواهد شد که معنای آن وقوع فاجعه در برخی نقاط جهان است.

شهر هایی که مستعد سیل یا امواج گرما هستند، در آینده، شرایط آب و هوایی وخیم تر و مرگبارتری پیدا خواهند کرد. با توجه به این مسأله، دانشمندان شهر هایی که ممکن است تا سال 2100، برای انسان ها غیر قابل سکونت شوند را معین نموده اند.

در ادامه با 11 شهری آشنا خواهیم شد که در آینده نزدیک دیگر جای زندگی برای انسان نخواهند بود. بسیاری از آن ها همین حالا هم با آثار ویرانگر تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می نمایند.

بیشتر از 3/3 میلیون ساکن شهر میامی تا سال 2100 با سیل های فاجعه بار رو به رو خواهند شد.

در سال 2016 تحقیقی منتشر شد که در آن به ریسک افزایش سطح آب دریا در کشور آمریکا پرداخته شده بود.

طبق این تحقیق، از سال 2010 تا 2100، بیشتر از 13 میلیون نفر در آمریکا در معرض افزایش 1/8 متری سطح آب دریا خواهند بود. یک چهارم این جمعیت ساکن شهر میامی ایالت فلوریدا هستند.

در صورت وقوع این رویداد فاجعه بار، شهر میامی آمادگی کافی برای روبروه با آن را نخواهد داشت.

شهر نیواورلئان هم به زیر آب خواهد رفت.

به گفته دانشمندان، نیواورلئان هم یکی دیگر از شهر های آمریکا است که بیشترین آسیب پذیری را در برابر سیل دارند.

اگر سطح آب دریا ها فقط 91 سانتیمتر افزایش پیدا کند، بیشتر از 100 هزار نفر از ساکنان نیولورلئان یعنی حدود یک سوم جمعیت این شهر به زیر آب خواهند رفت.

با بیشتر شدن توفان ها، سیل های جزر و مدی و همه وقایع مرتبط با آن ها، جمعیت بسیار بیشتری تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

شیکاگو یکی از طاقت فرسا ترین مناطق حرارتی آمریکا است.

در سال 1995، این شهر با موج گرمایی چنان خطرناک رو به رو شد که منجر به مرگ بیش از 700 نفر شد. در آن موقع دمای خارجی هوا به 41 درجه سانتیگراد و دمای حباب تر هوا که در آن هم گرما و هم رطوبت هوا در نظر گرفته می گردد - به 29 درجه سانتیگراد رسیده بود.

تحقیقات نشان داده قرار دریافت در معرض دمای حباب تر بیشتر از 35 درجه سانتیگراد می تواند کشنده باشد، چون در چنین حالتی بدن انسان دیگر قادر به خنک کردن خود نخواهد بود.

شهر شیکاگو در تابستان ها و در گرمای معمول قاره ای با رطوبت بالایی رو به رو می گردد و به گفته محققان، موج گرمایی با این شدت می تواند دوباره در هر زمان دیگر در این شهر تکرار گردد.

از سال 2070 دمای تابستان ها در دبی به 45 درجه سانتیگراد خواهد رسید.

به گفته دانشمندان آمریکایی، تغییرات آب و هوایی در خلیج فارس تلفات شدیدی برجای خواهد گذاشت.

تحقیقی در سال 2015 نشان داد شهر های حاشیه خلیج فارس مثل دبی از بعد از سال 2070 در تابستان ها دمای 45 درجه سانتیگراد را تجربه خواهند کرد و از آن موقع، هر یک یا دو دهه، دمای حباب تر آن ها از آستانه مرگبار یعنی 35 درجه سانتیگراد عبور خواهد نمود.

در سال 2016 برخی از ساکنان دبی اظهار کردند که از ماه ژوئن (اوایل خرداد) تا ماه سپتامبر (اوایل مهر) از رفتن به بیرون خودداری نموده بودند.

از بعد از سال 2070 دمای هوا در شهر ابوظبی هم غیر قابل تحمل خواهد شد.

ابوظبی یکی دیگر از شهر هایی است که بیشترین آسیب پذیری را در برابر گرمای شدید دارند.

به گفته محققان، ظرف نیم قرن آینده، شهر ابوظبی بیشترین دمای ثبت شده خود را بار ها تجربه خواهد نمود.

بیشترین دمای ثبت شده در ابوظبی 52 درجه است. اما تا سال 2070، ساکنان این شهر تعداد دفعات بیشتری با این میزان گرما رو به رو خواهند بود.

تا سال 2050، بخش های وسیعی از شهر جاکارتا به زیر آب خواهد رفت.

بیش از یک دهه است که سیل های مکرر باعث ویرانی خانه ها، وسایل نقلیه و کسب و کار ها در جاکارتا، پایتخت اندونزی شده است. در سال 2007، وقوع سیل باعث کشته شدن نزدیک به 80 نفر از ساکنان این شهر و به زیر آب رفتن خانه های بسیاری زیادی شد که تعداد آن ها 70 هزار عدد تخمین زده شده. در سال 2013 هم شکست سد در این منطقه به دلیل بارش شدید باران نزدیک به 50 کشته بر جای گذاشت.

نزدیک به نیمی از شهر جاکارتا پایین تر از سطح دریا قرار گرفته است و همین مسأله به ویژه موجب فاجعه بار بودن سیل های این منطقه شده است. به علاوه، این شهر، هر ساله حدود 17 سانتیمتر بیشتر در آب فرو می رود، مسأله ای که جاکارتا را به طور فزاینده ای در برابر مشکل افزایش سطح آب دریا ها آسیب پذیر می سازد.

طبق تخمین های محققان، شمال شهر جاکارتا تا سال 2050 به زیر آب خواهد رفت.

برای مقابله با این مشکل، رئیس جمهور اندونزی با برنامه جا به جایی پایتخت به کالیمانتان شرقی که استانی در جزیره بورنئو است موافقت کرد.

شهر شانگ های از سال 2070 با افزایش دمای مرگباری رو به رو خواهد بود.

دشت شمال چین که جمعیتی حدود 400 میلیون نفر را در خود جای داده، تا خاتمه قرن اخیر با مرگبارترین امواج گرمای کره زمین روبرو خواهد شد.

در سال 2018 تحقیقی منتشر شد که در آن بیان شده بود این منطقه از سال 2070 تا 2100 با امواج گرمای شدید و متعددی رو به رو خواهد بود.

شانگهای، که سومین شهر پرجمعیت جهان است، با 25 میلیون نفر جمعیت، یکی از شهر هایی خواهد بود که بیشترین تأثیر را از این امواج گرما خواهند دید. محققان پی برده اند در آن بازه 30 ساله، دست کم پنج بار دمای حباب تر از آستانه مرگبار (دما های حباب تر بالاتر از 35 درجه سانتیگراد) عبور خواهد نمود.

مه دود پکن زندگی در این شهر را غیر ممکن خواهد نمود.

پکن هم جزء دشت شمال چین است، به همین دلیل این شهر هم مستعد امواج گرمای شدیداست.

مانند بسیاری از شهر های بزرگ جهان، پکن یکی از بزرگ ترین منتشر نمایندگان گاز های گلخانه ای به شمار می رود که در آلودگی هوا هم نقش دارد. این شهر به مشکل مکرر مه دودهایش معروف است، مسأله ای که ساکنان آن را مجبور به استفاده از ماسک می نماید.

آلودگی هوا مرگبارتر از سیگار است، به طوری که میزان تلفات آن 15 برابر بیشتر از مجموع قربانیان جنگ و خشونت است. طبق تخمین اجرا شده در سال 2015، نُه میلیون نفر بر اثر بیماری های مرتبط با آلودگی هوا دچار مرگ زودرس شدند که این میزان 16 درصد از کل مرگ و میر های جهان محسوب می شد.

ساکنان دهلی نو به دلیل مه دود هوا مسائل جسمانی بیشتری مثل سردرد و حالت تهوع را تجربه خواهند کرد. ریسک سکته قلبی هم در روز های گرم بالا می رود.

دهلی هم مانند پکن و شانگ های با گرمای شدید رو به رو خواهد بود.

تحقیقی در سال 2017 نشان داده دمای حباب تر در شهر های جنوب آسیا مثل دهلی تا سال 2100 به میزان کشنده 35 درجه سانتیگراد خواهد رسید. چنین اتفاقی معمولاً هر 25 سال یک بار رخ می دهد.

این تحقیق نشان داده حدود 2 درصد از جمعیت هند در حال حاضر در معرض دمای حباب تر 32 درجه سانتیگراد قرار دارند. تا خاتمه قرن اخیر، این میزان به حدود 70 درصد از جمعیت هند افزایش خواهد یافت.

به علاوه، هوای مملوء از مه دود می تواند باعث بروز ضایعات پوستی، تهوع و سردرد گردد.

سیل ها در حال نابودی اراضی بنگلادش هستند.

بنگلادش یکی از آسیب پذیرترین کشور های جهان در برابر تغییرات هوایی جهان است.

این کشور مستعد امواج گرما است و همین حالا هم با سیل های ویرانگری دست و پنجه نرم می نماید. در تابستان سال 2017، سیل بیش از 8 میلیون نفر را در بنگلادش تحت تأثیر قرار داد، نزدیک به 140 کشته بر جای گذاشت و به حدود 700 هزار خانه صدمه وارد کرد.

فرسایش ساحل رودخانه ها هر ساله باعث آوارگی جمعیتی تا حدود 200 هزار تن در بنگلادش می گردد. طبق تخمین های هیئت بین دولتی تغییر اقلیم، تنها 91 سانتیمتر افزایش سطح آب دریا، تا حدود 20 درصد از اراضی این کشور را از بین خواهد برد.

مردم زیادی در بنگلادش به دلیل مسائل آب و هوایی از مناطق روستایی به داکا، پایتخت این کشور می گریزند، اما این منطقه، به ویژه در فصل توفان های موسمی (مانسون) کماکان مستعد سیل است.

شهر لاگوس علیرغم برجسته تر شدن خطر افزایش سطح آب دریا، به سرعت در حال رشد است.

جمعیت شهر لاگوس شاید در حال رشد باشد، اما این شهر هر چه می گذرد بیشتر در برابر افزایش سطح آب دریا آسیب پذیر می گردد. لاگوس به دلیل پایین بودن از سطح دریا و قرار گیری آن بر روی دلتای یک رودخانه، به ویژه مستعد سیل است. در سال 2016، محققان پی بردند لاگوس طی 10 سال آینده به دلیل وقوع سیل با 260 هزار کشته رو به رو خواهد شد.

افزایش وقوع سیل و تجربه گرمای شدید در کشور هایی مثل لاگوس، کار آبادانی و احیا بعد از هر رویداد را در این مناطق سخت خواهد نمود.

منبع: روزیاتو

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت