تفال به حافظ امروز آدینه 5 اسفند 1401 - مجله یک کامپیوتر

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت

که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش

هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت

همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست

همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت

سر تسلیم من و خشت در میکده ها

مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و خشت

ناامیدم مکن از سابقه لطف ازل

تو پس پرده چه دانی که که خوب است و که زشت

نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس

پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت

حافظا روز اجل گر به کف آری جامی

یک سر از کوی خرابات برندت به بهشت

تفسیر عرفانی:

عمل هر کس چه نیک و چه بد به خود او مرتبط است، زیرا در سرای دیگر هر آنچه را که در چرخ گردون به عمل آورده درو می نماید. همگان طالب لقای دوست هستند. گرچه مسیر ها گوناگونند، اما مقصد نهایی یکی است.

تعبیر غزل:

با آن که تو مقصود خود را درست برگزیده ای، اما شرایط به گونه ای است که اکنون قدم گذاشتن در مسیری که می خواستی صحیح نیست پس باید مانع را از پیش روی برداری.