وزیر ورزش رفاقتی برای استقلال و پرسپولیس مدیر انتخاب می کند - مجله یک کامپیوتر

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، استقلال در سال های اخیر معاونان زیادی داشته که عملکرد برخی شان قابل قبول بود و برخی دیگر هم کارایی لازم را نداشتند. علی نظری جویباری را می توان یکی از افرادی دانست که در فصل جابجایی بازیکنان خوبی را جذب کرد و جزء مدیران منفور هواداران نیست. با او درباره شرایط مدیریتی نه چندان جالب استقلالی ها طی چند سال اخیر، افشاگری ها درباره ارقام پرداختی به مدیران، بلاتکلیفی لیگ برتر، خصوصی سازی سرخابی ها و... صحبت کردیم. گفت وگو با نظری جویباری را در ادامه می خوانید.

بحث خصوصی که از سال گذشته داغ و به تازگی نحوه واگذاری نیز اعلام شده است، فکر می کنید بالاخره این اتفاق رخ دهد؟

بله، در این باره اخبار را خوانده ام اما چیزی که اعلام کرده اند عملا شدنی نیست. اینکه بخواهند حتی 10 درصد از سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را واگذار کنند فقط شعار است. ما عادت کرده ایم در سال های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری درباره قصد آقایان برای خصوصی سازی این باشگاه ها بشنویم. معمولا هم این بحث تا روز برگزاری انتخابات داغ است و پس از آن همه چیز به حالت عادی باز می شود!

اگر فرض را بر عزم دولت در این رابطه قرار دهیم، فکر می کنید با توجه به شرایطی که اعلام کرده اند، این مهم شدنی باشد؟

به قول اولیایی استقلال و پرسپولیس دو باشگاه ورشکسته هستند، چگونه چنین سهامی را می خواهند در بورس یا فرابورس قرار دهند؟ این دو باشگاه در هزینه های خودشان هم مانده اند چطور می خواهند به خریداران سهام خود سود برسانند؟ واقعا نمی دانم برای این اتفاقات چه راهکارهایی اندیشیده اند اما هر دفعه می گویند فلان ورزشگاه و زمین را به نام استقلال می کنیم و این می شود جزء دارایی ها اما سند آنها کجا بود؟ برای این کارها دو، سه سال زمان لازم است چطور می شود به یکباره و بدون هیچ حرکتی سهام آنها را به فروش رساند؟ ضمناً سهام استقلال خاص است و تا جایی که شنیده ام پرسپولیس سهامی عام است. می خواهند یک شرکت سهامی خاص را در سهام عام بفروشند؟ واقعا شدنی نیست. ببینید تا سال های پیش شاید شرایط حسابرسی استقلال بهتر بود اما امسال آنها در امور مالی مردود شده اند. خب، در چنین شرایطی چطور قرار است حسابرسی تایید کند و سهام آنها به فروش برود من که سر درنمی آورم. همان طور که می دانید به واسطه شغلی که دارم در این باره اطلاعات زیادی نیز دارم اما یکی بیاید به من بگوید شرکتی که خرج خودش را هم نمی تواند درآورد چطور به فروش می رود؟ من که عقلم نمی رسد!

درصورت واگذاری و خصوصی سازی شرایط مالکیت چه می شود؟

مالک، اشخاصی می شوند که سهام دارند! من فقط می دانم این راه مناسبی برای خصوصی سازی دو باشگاه نیست. وزارت ورزش باید برود ببیند مثلا ترکیه که کشور همسایه ماست در این باره چه کارهایی انجام داده است. باید امکاناتی به این دو باشگاه به صورت رایگان داده شود و کم کم آنها را از حالت دولتی خارج کرد. باید برای خودکفایی به آنها زمان داد نه الان که نه حق پخش معلوم است نه هیچ درآمد دیگری. من می خواهم سهامی بخرم مگر نباید بعد از مدتی مشخص چیزی گیرم بیاید؟ واقعیت این است سهام استقلال را هر شخص حقیقی و حقوقی بخرد نه تنها سودی به او بازنمی شود بلکه پول اولیه هم از بین می رود.

می گویید مالک آن مردم می شوند، اما حالا که مشخص مدیریت دو باشگاه برعهده وزارت است چنین شرایطی وجود دارد آن زمان چه پیش می آید؟

به هرحال به تناسب سهامی که هرکس خریداری کرده هیاتی تشکیل می شود و بنابر آن هیات مدیره را انتخاب می کنند. مثلا الان وزارت ورزش می آید مدیرعامل را خودش انتخاب می کند بعد پنج نفر را کنار او به عنوان هیات مدیره می چیند. این اتفاق در دنیا برعکس رخ می دهد! درواقع الان مدیرعامل خودش شخصا و راسا با وزیر در تماس است و هر تصمیمی با مشورت این دو نفر اتخاذ می شود. بنابراین هیات مدیره دکوری هستند. متاسفانه از زمان مهرعلیزاده این اتفاق مد شد و همچنان هم ادامه دارد. جالب است که وزارت ورزش حتی در انتخاب معاونان باشگاه هم دخالت می کند.

از بحث خصوصی سازی که بگذریم این روزها بحث حقوق 25میلیونی امیرحسین فتحی و درخواست حقوق13.5میلیونی سعادتمند داغ است، البته سعادتمند اشاره کرده که یک ونیم میلیون به استقلال تخفیف داده و فتحی هم این رقم را تکذیب کرده است!

اینکه مدیر از باشگاه حقوق بگیرد حق او است. افشارزاده و واعظ آشتیانی نیز حقوقی دریافت می کردند اما فتح الله زاده، اولیایی منزوی و حتی من که معاون بودم همیشه مجانی برای استقلال کار کردیم. البته اینکه در کشور ما مثلا یک وزیر 10میلیون حقوق بگیرد و مدیرعامل یک باشگاه 25 میلیون کار درستی نیست. نمی دانم این خبر چقدر صحت دارد اما ای کاش به اندازه 25میلیون کارایی هم داشتند. درهرحال زمان ما که از این خبرها نبود.

شرایط مدیریتی استقلال در زمان فعلی را چطور ارزیابی می کنید؟

درحال حاضر تصمیم گیرنده مدیران استقلال نیستند و سلطانی فر است. ای کاش یک مدیر توانمند را انتخاب کند و اختیار دهد آن مدیر کار را پیش ببرد. متاسفانه شرایط به گونه ای است که برای استقلال و پرسپولیس مدیران رفاقتی انتخاب می شوند. هر شخصی که از همه جا مانده و بیکار شده به او می گویند خب بیا استقلال مدیرعامل شو! در هیات مدیره افرادی هستند که از فوتبال سر درمی آورند اما تصمیمات آنها باید با وزارت چک شود، خب این چه مدیریتی است؟ وزارت یک سقف مالی برای باشگاه تعریف کند و سپس اجازه دهد مدیرعامل کار خودش را انجام دهد. شاید یک جایی مدیر مجبور باشد 100میلیون بیشتر هم به کسی پرداخت کند، خب اجبار است کاری نمی توان کرد. اگر هم نظارت می کنند که این چه نظارتی است؟ چرا باید از اسپانسر باشگاه پول سال آینده را هم بگیرند و پیش خور کنند؟ کجا از این خبرها بود که بدهی جاری استقلال به 70، 80 میلیارد برسد؟ زمان ما نهایتا چهار، پنج میلیارد بدهی بازیکنان باقی می ماند. اینها ناصوابی است که در حق استقلال می کنند.

موضع گیری زنوزی علیه خطیر را دیده اید؟ نظرتان درباره اظهارات زنوزی و دفاعیات خطیر چیست؟

به هرحال هردو طرف باید مدارک خود را ارائه کنند اما اینکه در دادگاه های CAS، FIFA یا هر جای دیگری ما متهم می شویم برای چیست؟ غیر از این است که بازیکن یا مربی پولش را نمی گیرد و از ما شکایت می کند؟ آیا می تواند درصورتی که دریافتی های به موقع داشته باشد از ما شکایت کند؟ خیر اگر شرایط مالی باشگاه ها درست باشد و درست تر مدیریت شود از این اتفاقات رخ نمی دهد، این متهم شدن ها پیش از اینکه توطئه باشد، گاف مدیریتی است.

لیگ هم فعلا بلاتکلیف مانده، با برگزاری ادامه مسابقات موافق هستید؟

به آغاز بازی ها این گونه نگاه کردن صحیح نیست. جان مردم از هر چیزی با اهمیت تر است و باید دید کشورهای پیشرفته چه کاری در این خصوص انجام داده اند. به نظر من وقتی فوتبال در جامعه نیست، جامعه روح ندارد. من جزء افرادی هستم که همه دلخوشی ام فوتبال است و این شرایط برایم غیرقابل تحمل.

درصورتی که مسابقات برگزار نشود فکر می کنید باید جام را به پرسپولیس داد؟

چرا باید چنین کاری کرد؟ انگار به پرسپولیسی ها خیلی چسبیده است که بدون انجام بازی جام بگیرند! 10 بازی برای استقلال باقی مانده و اگر بدون ادامه مسابقات جام قهرمانی را به پرسپولیس بدهند، آنها مسخره ترین جام تاریخ فوتبال ایران را می برند. حالا فتحی یک اشتباهی کرد و آن اتفاق در داستان سوپرجام رخ داد اما حالا مگر 30 امتیاز کم است که بگوییم پرسپولیس قهرمان است؟ سه، چهار تیم شانس قهرمانی دارند و پرسپولیس فقط روی کاغذ فعلا شانس بیشتر دارد. اگر جام قهرمانی را به پرسپولیس بدهند فقط باید به آنها بخندیم.

منبع : فرهیختگان

بازگشت به صفحه رسانه ها

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری